23 มิถุนายน 2545 15:41 น.
...
สายตา.....ที่มอง......สบตา.....
สื่อ.....ภาษา......คำถาม......มากมายย.....
จายย.....ที่เหนื่อยย.....อ่อน..ล้า......พลัน......หาย......
แค่.....สายตา.....จริงจาย....ที่ให้...............
ความหวัง..........พลัง......ที่...ยิ่งหญ่ายยย.....
มอบคืน.....กลับ......ให้....กับ......เธอ..........
23 มกราคม 2545 13:40 น.
...
ส่งความรักมาให้
ส่งความเข้าใจมาถึง
ส่งความห่วงหวงคำนึง
ส่งความคิดถึงให้เธอ...
14 ธันวาคม 2543 06:47 น.
...
ตื่นทุกเช้า เพื่อหาเหตุผลตอบตัวเอง ว่าวันนี้ เรามีชีวิตอยุ่ทำไม ..
แล้วจะรุ้ว่า โลกนี้ ยังมีอะไรๆอีกมากมาย.....
ถ้าเราหนีสิ่งที่กลัว ก็ไม่มีอะไรดีขึ้นมาหรอก มีแต่แย่ลง แย่ลง..
คิดหาวิธี แล้วปรับปรุง แก้ไข สิน่า ...
เอาสติเป็นตัวตั้ง
บวกด้วยสมาธิ
คูณเข้ากับความดีพอ
ลบออกอีกทีกับความยั้งคิด
ผลลัพธ์ที่ได้คือ ......
14 ธันวาคม 2543 04:26 น.
...
ยามเหงา...เหงาจับใจเหงาจับจิต
หวนคิดยามมีเรายามเราสอง
เดินเคียงข้างหกล้มช่วยประคอง
ต่างคนต่างปกป้องคุ้มครองกัน
ยามนี้...เพียงลำพังเราต้องแยก
ดังแก้วแตกแหลกร้าวยากประสาน
ผู้ใดเล่าสิ่งใดเล่าเป็นตัวกลาง
เชื่อมระหว่างทางสองช่วยเราที
คงไม่มีอีกแล้วเช่นดังเดิม
คอยเติมรักคอยเติมเพิ่มคำหวาน
เธอจากไปแสนไกลสุดทนทาน
ได้พบพานเพียงภาพถ่าย....ไร้วิญญาณ
13 ธันวาคม 2543 04:18 น.
...
หนึ่งครั้งที่พลาด เธออาจไม่รู้
ผิดแล้วเป็น ครูรู้อยู่แก่ใจ
หนึ่งครั้งที่ผิด จงคิดแก้ไข
จดจำเอาไว้ เป็นบทเรียน
ชีวิตสอนให้เรียนรู้ว่า
เราสามารถเรียนรู้ได้ทุกที่ ทุกวินาที
แม้ในใจของเราเองก็ตาม
ลูกโป่ง....ยามล่องลอยต้องใช้ลม
เราเป็นคนเดินดินหากใจหมาย
สิ่งที่สูงสิ่งที่ยากเตรียมใจกาย
พร้อมแล้วไปเดินหน้าท้าผจญ
หน้าส่วนตัว
1111
