ปฐมนิเทศที่สวนรังสิต

^0^nan^0^

เพื่อนๆที่ ร.ร เก่า ได้ที่สวนรังสิต 

คงจะทราบกันดีว่า... 

ที่โรงเรียนเค้าจัดเข้าค่ายปฐมนิเทศ... เพื่อให้นักเรียนรู้สึกรักภูมิใจในสถาบัน 

เมื่อพ่อพามาส่งที่โรงเรียน 

เราก็เดินไปที่หอประชุมอย่าง งงๆ.. 

แล้วเดินไปหาพี่ที่เขารับลงทะเบียน อย่าง งงๆเช่นกัน 

อย่างแรกที่เราถามพี่เขาก็คือ 

"พี่คะ..หนูต้องไปลงทะเบียนตรงไหนคะ" 

จำได้ว่า... 

พี่คนนี้ กำลังยุ่งอยู่ ..แต่ก็ยินดีที่จะบอกว่าควรทำอะไร 

จากนั้น..เราก็ทำตามที่พี่เค้าบอก 

โดย... 

ไปดูว่าเราอยู่ห้องไหน 

แล้วเอาใบเสร็จที่จ่ายค่าเสื้อไปลงทะเบียน 

แต่ว่า...เอ่อ 

เอ่อ..ครูคะหนูลืมเอาใบเสร็จมา 

นี่คือ คำพูดที่พูดกับครูที่ลงทะเบียน 

เอ้า เธอนี่...ขี้ลืมจริงๆ  ครูพูดเชิงเล่นๆแต่ก็จริงจัง 

แล้วครู ก็แนะนำให้ไปที่ห้องปกครอง 

เพื่อไปขอกระดาษอะไรซักอย่าง 

และนำไปยื่น.... 

เราขอข้ามเหตุการณ์นี้ไปเลยก็แล้วกัน 

กิจกรรมใหญ่ที่เราจะได้ทำในวันแรก คือ 

.....  กิจกรรม สู่แดน สวนรังสิต.... 

แล้วตอนเย็น....ครูก็ปล่อยให้ไปอาบน้ำ 

ในวันแรก...เป็นธรรมดาที่เรา 

จะทำอะไรที่ระเกะระกะกับตัวเอง 

อาทิ เช่น  หาสบู่ไม่เจอ  ลืมเอาขัน กับผ้าเช็ดตัว ไป 

และอีกมากมายที่ยังไม่อธิบาย 

แต่รู้สึกว่า... 

มีอีกสิ่งที่ไม่ลืมเลย คือ 

การที่เรา ชอบทำตัว บ้าๆ บอๆในห้องอาบน้ำ 

ทุกคนที่อ่านอยู่ 

ลองนึกดูว่า ตึกที่โรงเรียน.. 

มันมีตั้ง เก้า ชั้น!!!!  

แล้วเราก็ได้นอนอยู่ชั้นเก้า 

แต่ผู้ชาย กลับได้นอนชั้น ห้า!!!.... มันหมายความว่าไง 

แล้ววันต่อมา... 

พี่เลี้ยงก็พาเราไปวิ่ง jokking 

แต่ทว่า... 

ทุกคนเลยก็ว่าได้...ที่รู้สึกปวดขามากกกก 

เพราะเมื่อวาน...ได้มีการทำกิจกรรมบางอย่างจนทำให้ปวดขา!!! 

อย่างมากด้วย... 

และก็เพิ่งรู้ว่า..จะมีการแสดงรอบกองไฟ 

และนี่คือจุดเริ่มต้น ของความ " อาย " ที่จะเกิดขึ้น 

ณ.คืนรอบกองไฟ ของวันที่ 2 ของการเข้าค่าย 

ซึ่งมัน...เป็นวันเกิดของฉันเอง 

และในคืนนั้น...มีเหตุการณ์หลายเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น 

เหตุการณ์แรก...คือ 

ฉันต้องไปเต้นเป็นโฟร์ - มด กับเพื่อนคนหนึ่งที่ชื่อ...เพลง 

และมันน่าอายมาก.. 

แต่พี่กลับบอกว่า"น่าอายตรงไหน" 

แต่ช่างเหอะ... 

ก็มันผ่านมาแล้ว...จึงแก้ไขอะไรไม่ได้อีก 

แล้วเหตุการณ์นี้..เป็นเหตุการณ์ที่น่าประทับใจ 

จะไม่ให้น่าประทับใจได้ยังไง 

ก็พวกพี่ๆเค้าให้ทุกๆคนหลับตา 

แล้วจู่ๆ... 

พี่เค้าก็ดึงแขนเราให้ลุกขึ้น..แต่ยังให้หลับตาอยู่ 

เมื่อเค้าให้ลืมตา..สิ่งที่เห็นคือ 

เค้กวันเกิด ปักเทียนไว้อย่างสวยงาม 

ที่ไหนได้ เค้าฉลองวันเกิดให้กับเรา และเพื่อน ที่อยู่ข้างๆ 

.....สรุปคือ....โครตปลื้มเลยว่ะ.... 

และนี่...เป็นเพียงการเล่าความประทับใจเล็กๆน้อยๆเท่านั้น  ยังมีบางอย่างที่คุณอาจไม่รู้  เพราะสิ่งที่ได้จากวันนั้นไม่เพียงแค่ความสนุกแต่มันยัง 

ให้สิ่งที่เรียกว่า... 

                                                          >>>>>>ความทรงจำ ที่เรียกอีกอย่างว่า  good  memory