19 กันยายน 2547 18:08 น.
๏ เม็ดทราย ๏
ซีเดินทางไปอเมริกากับแม่ 1 เดือน ในเวลาระหว่าง 1 เดือนนี้ผมไม่ได้ติดต่อกับซีเลยพอซีกลับมากรุงเทพ ผมก้อไม่ได้ไปรับ หลังจากกลับมาจากอเมริกาผมกับซีก้อห่างเหินกันไม่ค่อยได้เจอกันเลย 1 เดือนจะได้เจอหน้ากันสัก 2 3 ครั้งไม่ได้โทรคุยกันเลยเพราะผมงานยุ่งมาก
ผมทำงานที่บริษัทพ่อซีมา 3 ปีแล้ว ตอนนี้ผมคิดว่าผมพร้อมทุกอย่างแล้วมีเงินพอที่จะซื้อบ้านซื้อรถ และทุกสิ่งทุกอย่างที่ซื้อได้ด้วยเงินวันที่ 14 กุมภาพันธ์ ผมจึงตัดสินใจที่จะขอซีแต่งงาน แล้วคืนก่อนวันที่ 14ซีก้อโทรมาหาผมที่บ้าน
แทนซีถามอะไรแทนหน่อยได้มั้ย
ผมตอบว่า
ได้สิ
ซีถามต่อ
แทนทำไมถึงขยันทำงานขนาดนี้ แทนขยันเพื่อใคร เพื่ออะไร
ผมไม่ตอบกับคำถามของซี แต่พูดกลับไปว่า
พรุ่งนี้แทนจะบอกแทนจะตอบทุกคำถามขอซี พรุ่งนี้ซีไปสวนสามพรานกับแทนนะ
ซีตอบมาว่า
ได้
เช้าวันที่ 14 กุมภาพันธ์ ผมรีบไปที่เต้นท์โชว์รูม ฮอนด้าทำสัญญาออกรถป้ายแดง ออกมาแล้วก้อขับไปรับซีที่บ้าน ผมนึกว่าซีจะตกใจที่ผมขับรถไปรับเธอ
แต่ไม่เลยเธอดูอ่อนเพลียเหมือนคนไม่สบาย หน้าซีด ผมจึงบอกซีว่า
ไว้วันหลังก้อได้นะซี
ซีตอบกลับมาว่า
วันนี้แหละซีอยากไปวันนี้
ก่อนขับรถออกจากบ้านซีผมเห็นแม่ซีดูเหมือนจะร้องไห้แต่ก้อไม่ได้คิดอะไรพอมาถึงสวนสามพราน ผมเดินจูงมือซีดูดอกไม้เดินได้สักพักผมก้อพาซีมานั่งที่ม้านั่งริมสระน้ำ ซีซบไหล่ผมแล้วพูดกลับผมว่า
แทน ซีรู้นะว่าแทนรักซีแต่ซีอยากให้แทนบอกซีเองจะได้มั้ยแทนบอกซีด้วยว่า แทนทำไมถึงขยันทำงานขนาดนี้ แทนขยันเพื่อใคร เพื่ออะไร
แล้วคราวนี้ผมก้อบอกเธอทุกอย่างว่า
ซี.........แทนรักซีนะ ทุกอย่างที่แทนขยันแทนทำเพื่อซีแทนไม่อยากให้ซีโดนใครดูถูกว่ามาคบกับแทน แล้ววันนี้แทนมีพร้อมทุกอย่างแล้ววันนี้แทนคิดว่าแทนใกล้เคียงพอที่จะขอซีแต่งงานแล้ว ซีแต่งงานกับแทนนะ"
แล้วผมก้อหยิบแหวนแต่งงานที่แอบซื้อไว้หมายจะสวมเข้าที่นิ้วของซีผมจับมือของซีขึ้นเธอไม่ตอบสนองต่อสิ่งที่ผมทำ ผมจับตัวเธอเขย่า เธอไม่รู้สึกอะไรเลยผมจึงอุ้มร่างซีขับรถไปที่โรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุด แล้วแล้วระหว่างนั้นผมก้อโทรบอกทุกคนที่เกี่ยวข้องกับซีมาถึงโรงพยาบาล หมอรีบพาซีเข้าห้อง ไอซียูผมไม่รู้เรื่องอะไรเลยถามหมอว่าซีเป็นอะไรหมอก้อไม่ยอมบอก ไม่นานพ่อกับแม่ซีก้อมาถึงโรงพยาบาล ผมถามแม่ซีว่าซีเป็นอะไรแม่ซีบอกกับผมว่า
ซีเป็นโรคหัวใจ เป็นมาตั้งแต่เด็กแล้ว
ผมอึ้งทำไมผมมันโง่อย่างนี้ผมไม่เคยรู้อะไรเลย ไม่เคยรู้ว่าซีเป็นโรคหัวใจ
ผมนั่งภาวนาอยู่หน้าห้องไอซียูว่าขออย่าให้ซีเป็นอะไรเลย ถ้าซีหายผมจะแต่งงานกับเธอจะไม่ทิ้งให้เธอเดียวดายอีกต่อไปซีอยู่ในห้องไอซียูนานถึง 5 ชั่วโมง หมอก้อเดินออกมาจากห้องผมรีบวิ่งเข้าไปเขย่าตัวหมอแล้วถามว่า
"ซีไม่เป็นไรใช่ไหมหมอ
16 กันยายน 2547 18:32 น.
๏ เม็ดทราย ๏
ผมชื่อ แทน เรียนปี 3 อยู่มหาลัยแห่งหนึ่ง ผมต้องทำงานไปเรียนไปเพราะพ่อแม่ผมเสียชีวิตโดยอุบัติเหตุเมื่อปีก่อน ตอนนี้ผมจึงเหมือนอยู่ตัวคนเดียว ตั้งแต่พ่อแม่ผมเสียผมก็เงียบมาตลอดไม่ค่อยคุยกับเพื่อนคนไหนเลย ส่วนเธอ เธอชื่อ ซี ......... ซีเป็นลูกคนรวย เรียนปี 3 เหมือนผม และคณะเดียวกับผมโดยความคิดของผมแล้วนั้นลูกคนรวยส่วนมากจะชอบทำตัวเว่อร์ ๆ แต่สำหรับซี แล้วเธอไม่ใช่ซีเป็นคนเรียบร้อยร่าเริง เรียนเก่ง แล้วยังเป็นที่รักของเพื่อน ๆ ด้วย ซึ่งต่างกับผมราวฟ้ากับดินผมแอบมองซีมาตลอดตั้งแต่เข้ามาเรียนปี 1 แต่ตอนนี้ผมคงไม่มีเวลาคิดเรื่องนั้นแล้วตั้งแต่พ่อแม่ผมเสีย ผมก้อไม่ค่อยมีเวลาอยู่กับเพื่อน ๆ เลย ดังนั้นเลิกฝันถึงซีไปได้เลยครับ
เช้าวันนึง เข้าเรียนคาบแรก อาจารย์สั่งให้ทุกคนนำงานที่สั่งมาส่งผมไม่รู้เรื่องเลยว่าอาจารย์สั่งงานตอนไหน สงสัยสั่งตอนที่ผมแอบหลับในห้องเรียนมั้ง ผมทำอะไรไม่ถูก
แทน
เสียงผู้หญิงเรียกชื่อผม ผมหันไปมอง ซีเป็นคนเรียกซีพูดต่อว่า
ซีทำรายงานมาให้ ซีรู้ว่าแทนไม่ได้ทำมาเพราะเมื่อวานแทนหลับในห้องเรียนตอนอาจารย์สั่งงานพอดี
พอพูดเสร็จซีก้อวางรายงานไว้บนโต๊ะ แล้วก้อเดินกลับไป หลังเลิกเรียนผมเดินเข้าไปบอก ขอบคุณซีแต่ซีพูดกลับมาว่า
เปลี่ยนจากคำขอบคุณเป็นข้าวมื้อเที่ยงได้มั้ยค่ะ
ผมดีใจไม่คิดเลยว่าผมจะมีโอกาสได้นั่งกินข้าวกับซี ผมเลยตอบกลับไปว่า
ได้ครับ
หลังจากนั้นเราก้อเดินไปกินข้าวที่โรงอาหารของมหาลัย เธอดูเรียบร้อยมากเวลาทานข้าวพอทานเสร็จ ซีก้อพูดขึ้นมาว่า
ซีรู้นะ ว่าแทนไม่ค่อยรู้เรื่องไม่ค่อยมีเวลาทบทวนเรื่องที่เรียนไปเอาเป็นว่าเวลาแทนว่าง ซีจะติวให้แทนดีมั้ย
ความหวังดีจากหญิงคนนึงที่ผมเคยแอบมองมาตลอดนั้นมันเป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูกหลังจากวันนั้นผมกับซี ก็จะมานั่งติวหนังสือกันทุกวัน จนเรียนจบมหาลัยผมก็มีบริษัทมารับเข้าทำงาน 2 บริษัท บริษัทแรกทำงานในกรุงเทพ ส่วนอีกบริษัททำงานที่ระยองผมปรึกษากับซีว่าจะเลือกบริษัทไหนดี ซีบอกว่า
ตามใจแทนเถอะ ชีวิตเป็นของแทนนะ
ผมได้ยินดังนั้นผมก้อไม่ลังเลที่จะเลือกทำบริษัทที่ 2ถึงผมจะต้องไปทำที่ระยอง แต่มันเป็นอนาคตที่ดีสำหรับผมผมไปทำงานอยู่ที่ระยอง 1 อาทิตย์ผมจะโทรหาซี 2 3 ครั้ง 1เดือนผมจะเข้ากรุงเทพ 1 2ครั้ง
เวลาผ่านไป 4 ปี ผมได้ย้ายเข้ามาทำงานในกรุงเทพเพื่อมารับงานในตำแหน่งผู้จัดการบัญชีพอผมมาถึงกรุงเทพ ทางบริษัทให้ผมลาพักร้อนได้ 1 อาทิตย์ผมจึงตัดสินใจชวนซีไปเที่ยวเป็นครั้งแรก ผมโทรเข้ามือถือซี ผมชวนเธอไปที่สวนสามพราน เพราะซีชอบดอกไม้
ซีตอบกลับมาว่า
จริงหรือแทน ซีไม่เคยไปไหนกับใครนอกจากพ่อและแม่เลยแทนจะพาซีไปวันไหนค่ะ
ผมบอกกลับไปว่า
พรุ่งนี้โอเคมั้ยพาไปเที่ยวเสร็จแล้วซีไปดูคอนโดเป็นเพื่อนแทนหน่อยนะ แทนจะซื้อคอนโดใกล้บ้านซี
ซีตอบมาว่า
ได้ค่ะ แล้วเจอกันนะค่ะ
เช้าวันรุ่งขึ้นผมไปรับเธอที่บ้าน หลังจากนั้นผมก้อนั่งรถแท็กซี่ไปสวนสามพรานระหว่างที่ดูดอกไม้นั้นซีดูมีความสุขมาก ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่ผมได้สัมผัสมือซีหลังจากที่คุยกันมานานถึง 6 ปีพอบ่ายผมก้อไปดูคอนโดที่อยู่ใกล้บ้านซีที่สุด แล้วก้อเซ็นสัญญาซื้อผ่อนทันทีตกเย็นซีชวนผมไปบ้านของเธอ ซีบอกว่า
คุณพ่อของซีอยากเจอแทนค่ะเลยให้ซีชวนแทนมาทานข้าวที่บ้าน
ผมไม่ปฎิเสธครับ พอไปถึงบ้านนั่งลงที่โต๊ะ คุณพ่อของซีดูเป็นผู้ใหญ่มาก
ท่านพูดขึ้นมาว่า
เธอเองหรือชื่อแทน แล้วซีเล่าให้พ่อฟังอยู่บ่อย ๆ ซีบอกกับพ่อว่า เธอเป็นคนขยันว่าไงสนใจมาทำงานกับพ่อมั้ย มาทำที่บริษัทพ่อ
ผมอึ้งไม่คิดเลยว่าท่านจะพูดกับผมแบบนี้ผมรู้สึกดีใจตอนนี้ผมรู้สึกเป็นส่วนนึงในชีวิตของซียังไงไม่รู้ครับ ผมตอบตกลงทันทีหลังจากวันที่ผมไปบ้านซี 2 วัน ผมก้อเริ่มงานในบริษัทของพ่อซีตำแหน่งที่ผมได้เข้ารับคือตำแหน่ง ผู้จัดการฝ่ายบัญชี งานส่วนใหญ่จะใช้สมองซะมากกว่าหลังจากนั้นก้อว่าง วันนึงพ่อ
ของซีก้อเดินมาที่โต๊ะทำงานผมแล้วก้อบอกว่า
แทนถ้าว่างก้อพาซีไปเที่ยวก้อได้นะ พ่อฝากดูแลซีด้วย
ผมตอบตกลงไปผมและซีในเวลานี้มีความสุขที่สุด ผมมีเวลาให้ซีมากขึ้น แต่พอผมว่างมากขึ้นผมก้อพูดกับซีว่า
ซี.... แทนเบื่อแล้ว แทนอยากทำงาน แต่ไม่ได้หมายความว่าแทนเบื่อซีนะ
แทนจะรับงานตรวจสอบบัญชีจากบริษัทอื่นมาทำด้วยนะ ซีเห็นด้วยมั้ย
ซีตอบกลับมาว่า
ถ้ามันเป็นความต้องการของแทน ซีก้อเห็นด้วย
ผมก้อรับงานจากบริษัทอื่นเข้ามาทำ เวลาว่างที่ผมเคยมีให้ซีก้อค่อย ๆ หมดลงไป
ตอนนี้ผมรู้แล้วว่าผมจะต้องพยายามทำงานให้มากเพื่อที่จะเทียบเท่าหรือใกล้เคียงซีมากขึ้นตอนนี้มันยังไม่ถึงเวลาที่ผมจะบอกว่ารักเธอแต่ในใจแล้วผมรู้สึกได้อย่างไม่ต้องสงสัยแล้วว่าซีคือคนที่ผมอยากอยู่ด้วย
วันนี้เป็นวันเกิดของซี ผมทำงานจนลืมไปเลยว่าวันนี้วันเกิดของเธอวันรุ่งขึ้นซีโทรมาหาผมแล้วพูดว่า
แทนไม่เคยลืมเลยนะ แต่ปีนี้แทนลืม เมื่อวานเป็นวันเกิดของซีนะ
แล้วเธอก้อร้องไห้ในเวลานั้นผมเครียดเรื่องงานมาก ผมเลยพูดออกไปอย่างไม่คิดว่า
ไร้สาระน่ะซีแทนต้องทำงานนะ แทนไม่ว่างเหมือนซีนะ
เธอเงียบไปสักพักแล้วซีก้อพูด
ขอโทษนะแทนซีไม่อยากทะเลาะกับแทนซีอยากจะใช้เวลาที่เหลืออยู่อย่างมีความสุขโดยมีแทนอยู่เคียงข้างนะ
ผมโกรธที่เธอพูดแบบนี้มาก แต่เงียบไม่ต่อว่าอะไรเธอไป ซีพูดต่ออีกว่า
อีก2วันซีจะไปอเมริกากับแม่ ซีอยากให้แทนไปด้วย ซีขออนุญาตคุณพ่อแล้วนะ
คุณพ่อบอกว่าให้แทนไปด้วยได้ แทนจะไปกับซีมั้ย
ผมตอบกลับไปว่า
ช่วงนี้งานยุ่ง ซีไปกับแม่ให้สนุกเถอะ
แล้วซีก้อวางหู
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
มีต่ออีกนะคะ
หน้าส่วนตัว
1337
