17 มีนาคม 2548 03:05 น.
่jar_jar
แม้อ้างว้าง ยังมีเธอ ไว้เคียงข้าง
แม้อ้างว้าง เพียงใด้ ไม่ไหวหวั่น
แม้อ้างว้าง เรายังมี กันและกัน
แม้อ้างว้าง เธอมีฉัน อยู่ทั้งคน
ฉันคนนี้จะคอยเป็นกำลังใจให้
ใครจะมองว่ายังไงฉันไม่สน
ฉันมองเธอที่ใจใช่ตัวตน
ฉันไม่แคร์สายตาคน...สนทำไม
17 มีนาคม 2548 02:51 น.
่jar_jar
เพื่อนเอ๋ยเพื่อนรัก
เราก็รู้จักกันมานานแล้วใช่ไหม
แต่ทำไมนะ..เธอถึงยังไม่รู้ใจ
ที่ฉันแอบมีให้เธอเสมอมา
ดีใจนะที่เราเป็นเพื่อนกัน
ดีใจที่ทุกๆวันเธอและฉันยังห่วงหา
รับนะ..ความห่วงใยจากฉัน..แม้มันไม่มีราคา
จะไม่เอ่ยปากบอกรักจนกว่า...เราจะรู้จักกันดีพอ
17 มีนาคม 2548 01:02 น.
่jar_jar
เธอบอกว่าต้องไปเรียนที่อื่น
ฉันขมขื่นเกินกว่าจะทนไหว
อยู่ดีๆก็รู้สึกเหงาปนเศร้า..ไม่รู้ว่าเพราะอะไร
คงเพราะว่าคนของใจ...กำลังจะจากไปไกล..น่ะสิเรา
ทนเก็บความรู้สึก
ไว้ที่ส่วนลึกในใจ...ไม่อยากบอกเขา
ไม่อยากบอก ฉันรักเธอ ..เพราะกลัวความสัมพันธ์ระหว่างเรา
ต้องจบลงอย่างเหงาปนเศร้า...ฉันกลัวจริงๆ
แต่ตอนนี้รู้สึกสบายใจ
เพราะเธอจะไม่ได้ไปต่อที่อื่นนั่น
พ่อของเธอเกิดเปลี่ยนใจกระทันหัน
ทีนี้ฉันก็เลยสบายใจจจจจจจจจจจจจจจจ
เย้!!! ดีใจจัง
17 มีนาคม 2548 00:48 น.
่jar_jar
ยิ่งเธอเป็นเหมือนเพื่อนสนิท ยิ่งไม่มีสิทธิ์จะบอกไป...ว่ารักเธอ
ตอนเย็นเราเล่นวอลเลย์ด้วยกัน
มันเป็นกิจวัตรประจำวันของเราใช่ไหม
บางวันก็นั่งคุย...เรื่องต่างๆมากมาย
ถามหน่อยสิ..เธอรู้สึกบ้างไหม..อย่างที่ฉันเป็น
มันเกิดเป็นความรู้สึก
ลึกๆในใจที่ไม่อาจมองเห็น
แต่ถ้าใช้หัวใจมอง...มันอาจไม่ใช่เรื่องยากเย็น
แต่ฉันก็เข้าใจกับสิ่งที่เราเป็น...ซึ่งแค่เพื่อนกัน
15 มีนาคม 2548 01:21 น.
่jar_jar
ในค่ำคืนดึกดื่นแบบนี้
เธอคนดีจะรับรู้บ้างไหม
ว่าคนทางนี้คิดถึงเธอมากมาย
ไม่รู้เป็นไร..หลับไม่ได้..หลับไม่ลง
คิดถึงว่ะ!!!