29 เมษายน 2549 21:42 น.
่jar_jar
..มีเธอเดินเคียงข้างไม่ไหวหวั่น..
..จับมือเดินไปด้วยกันไม่หวั่นไหว..
..แม้หนทางข้างหน้าอีกยาวไกล..
..ก็มั่นใจว่าจะไปให้ถึงมัน..
..คงเพราะรัก...รัก....และรัก..
..จึงง่ายนักที่จักก้าว..สาวสู่ฝัน..
..แม้อุปสรรค..มากมาย..หลายร้อยพัน..
..แค่มีเธอ..อยู่กับฉัน..ก็มั่นใจ..
....ขอบคุณที่รักกัน....
29 เมษายน 2549 21:22 น.
่jar_jar
ขอนิ้วก้อยข้างซ้ายนั่น..ดีกีนนะ
ขอโทษค่ะ..ยอมรับผิด..ก็คิดถึง
ตามมาง้อ..ให้อภัย..กันนิดนึง
ทำตาซึ้ง..ไม่สงสาร..กันบ้างเลย
ขอโทษนะ..สิ่งไม่ดี..ที่ผ่านมา
โปรดสงสาร..คนรักกัน..อย่าพลันเฉย
ต่อไปนี้..จะดูแล..ไม่ละเลย
อย่าเฉยเมย..เกี่ยวก้อยกัน..แทนสัญญา
*-* ขอบคุณที่ให้อภัย รักเสมอ*-*
27 เมษายน 2549 14:49 น.
่jar_jar
ตื่นขึ้นมา....
..พบกับคราบ..น้ำตา..
..รับรู้เพียงว่า..
..เรา..รักกันน้อบลง..
........................................
อยู่กับตัวเอง..
พร้อมความวังเวง..หวั่นไหว
ในเมื่อเราไม่เคยมีค่าอะไร
ก็ยินดีจะจากไป...เมื่อใครไม่ต้องการ
.......................................
" เราไปด้วยกันไม่ได้
เราเลิกกันเถอะ..
เค้าคงแย่เกินไปสำหรับแก
หาคนใหม่ง่ายกว่า.."
8 กันยายน 2548 23:29 น.
่jar_jar
อย่านอนดึกนะ...คืนนี้
ห่มผ้าดีๆ...อย่าให้หนาว
แต่ก่อนหลับตานอนช่วยคิดถึงกันก่อนสักคราว
จะฝากดวงดาวช่วยกล่อมคนเหงาให้หลับตา
อยู่ที่นี่ก็ยังคงมั่น
ถึงจะผ่านไปกี่คืนวัน...ยังห่วงหา
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขอให้เชื่อมั่นและศรัทธา
ฉันจะเก็บความรักที่มีมา..
สานต่อเป็นความผูกพันธ์ที่แน่นหนา...ยิ่งกว่าเดิม
13 กรกฎาคม 2548 15:59 น.
่jar_jar
กี่เดือนแล้วที่เราจากกัน...เพื่อน
ความผูกพันธ์ยังไม่ลืมเลือน..จางหาย
ยังนึกถึงวันเวลาที่เราไม่ห่างไกล
แต่ต้นไม้ต้องปลูกห่างเพื่อเติบโต
ความสนุกที่เราเคยร่วมสร้าง
กลายเป้นความอ้างว้าง...สุดโส
เราอยู่ห่างไกลกันหลายกิโล
..............( ช่วยต่อหน่อยค่ะ คิด ไม่ ออก จิงๆๆๆๆๆๆๆ)
หน้าส่วนตัว
1248
