24 ธันวาคม 2546 13:02 น.
ไอหมอก
เพราะว่าใจมันคิดถึงจึงแต่งให้
เพราะว่าใจมันคิดถึงจึงห่วงหา
เพราะว่าใจมีเธอคนเดียวเสมอมา
เพราะว่าใจมันจะบ้าถ้าเธอไป
ดังนั้นฉันจึงอยากขอให้เธออยู่
และเคียงคู่อยู่กับฉันไม่ไปไหน
ก็บอกแล้วว่ามีเธออยู่ในใจ
เพราะว่าฉันไม่มีใครนอกจากเธอ
23 ธันวาคม 2546 15:52 น.
ไอหมอก
ลม...รักแผ่วทักทายที่ปลายฝัน
ปาก...บอกมั่นคำสัญญาว่ารักยิ่ง
เพียง...ครั้งหนึ่งที่ได้ใจรักจริง
แผ่ว...ผ่าวผิงไออวลรัญจวนใจ
แผ่ว...คำรักซึ้งซ่านยังซ่านซึ้ง
แว่ว...หวานตรึงใจอยู่รู้บ้างไหม
ว่า...ทุกคำมีค่าต่อหัวใจ
รักเอย...ใครว่ารักร้ายไม่จริงเลย
23 ธันวาคม 2546 15:13 น.
ไอหมอก
เขียนกลอนด้วยหัวจัย
ด้วยอาลัยคนรักลา
ไม่นานจะไคลคลา
กลั่นน้ำตามาเป็นกลอน
เขียนกลอนก็ด้วยรัก
เกินจะหักคำอ้อนวอน
รักแท้ไม่แคลนคลอน
แต่จำรอนต้องร้างลา...
23 ธันวาคม 2546 14:58 น.
ไอหมอก
มีเธออยู่ข้างใจในความคิด
เป็นเพื่อนจิตยามเหงาไม่เศร้ามาก
มีเธออยู่ยามใจแสนลำบาก
มีค่ามากกว่าเชยชมจนสมใจ
ค่ำคืนนี้ดาวพราวนภากว้าง
เธออยู่กลางดวงจิตที่สุขใส
เหมือนมีดาวล้านดวงคอยห่วงใย
เหมือนมีใครคนหนึ่งคอยปลอบโยน
มีเธออยู่ตรงนี้แล้วที่รัก
ฉันก็จักเดินทางไม่สับสน
ถึงพายุกระหน่ำซ้ำไม่อับจน
เพราะมีคนรู้ใจคอยนำทาง
23 ธันวาคม 2546 14:41 น.
ไอหมอก
คำทักทาย...ส่งตามสายหายคิดถึง
ความคำนึง...ซ่อนมาตามตัวอักษร
คำคำนึง...ที่เขียนซึ้งเป็นบทกลอน
คำคำเดียว...ที่ลอยล่องมาตามลม
คำคำนั้นคือคำว่าสวัสดีปีใหม่ค่ะทุกคน
หน้าส่วนตัว
871
