3 ธันวาคม 2546 15:02 น.
ไอหมอก
วันนี้เป็นอะไรก็ไม่รู้
ว่าอยู่ ๆ หัวจัยมันโหยหา
เฝ้าแอบมองเธอตลอดเวลา
อยากเห็นหน้าของเธอทุกนาที
เธอคงไม่รู้มีใครเฝ้ามองอยู่
อยากจะรู้อยากพูดคุยทุกวันวี่
อยากเห็นหน้าของเธอนะคนดี
อยากบอกว่าคนคนนี้คิดถึงเธอ
ถึงจะบอกเธอเพียงใดเธอไม่สน
เราต้องทนความรู้สึกมาเสนอ
ด้วยความจริงที่เธอไม่อยากเจอ
ฉันต้องเพ้อถึงเธอเสมอมา
อยากจะบอกเธอนะว่าฉันรัก
ไม่อาจหักดวงจิตคิดห่วงหา
อาจเพราะรักและห่วงใยทุกเวลา
ใช้ปากกาแทน..หัวจัย..ส่งให้เธอ
3 ธันวาคม 2546 14:52 น.
ไอหมอก
ลบไม่ออกเลยจริง ๆ ภาพของเธอ
มันรบกวนอยู่เสมอในจัยฉัน
อาจมีใครเข้ามาเป็นร้อยพัน
ก็ไม่มีใครสำคัญเท่ากับเธอ
อยากให้เธอรับรู้ในบางอย่าง
ถึงเรื่องราวต่าง ๆ ในวันนี้
เธอคงลืมทุกอย่างแล้วใช่ไหมคนดี
ต่อจากนี้ฉันคงไม่..เหลือใคร
ฉันผิดเองที่เผลอไปเพราะใจง่าย
หลงมอบกายให้เขาเศร้าขื่นขม
เพราะคำหวานทุก ๆ คำทำระทม
จึงต้องตรมและอกหัก...เพราะรักเธอ...
3 ธันวาคม 2546 14:38 น.
ไอหมอก
ถ้าขออะไรได้จะขอให้หัวใจไม่รู้สึก
ถ้าลบอะไรได้จะลบภาพลึก ๆที่ยังถูกฝัง
ถ้าลืมอะไรได้จะลืมว่าเคยรักใครอย่างจริงจัง
ถ้าทำอะไรได้จะทำให้ไม่ต้องตื่นมาอีกครั้ง
...เพื่อรักเธอ...
3 ธันวาคม 2546 14:31 น.
ไอหมอก
เธอรักเขาใช่ไหมไม่ใช่ฉัน
เธอหลอกกันใช่ไหมไม่ใช่ฝัน
เธอเห็นฉันเป็นได้แค่ไหนกัน
ถึงหลอกฉันทุกวันและเวลา
ผิดใช่ไหมที่ฉันนั้นรักเธอ
หรือเธอเบื่อฉันแล้วจึงคิดหนี
คิดจะมีคนอื่นไว้ใยดี
ส่วนฉันนี้เธอทิ้งให้..เดียวดาย..
3 ธันวาคม 2546 13:47 น.
ไอหมอก
เธอไม่รู้ใช่ไหมฮะคนดี
ฉันคนนี้จะได้ช่วยบอกให้
ว่าความรักของเรานั้นห่างไกล
ไม่มีวันเข้ามาใกล้ใจของเรา
และอีกอย่างคงเป็นไปไม่ได้
ที่วันไหนเธอจะกลับมารักฉัน
แต่รักของเราจะมีกันและกัน
จะมีฉันและเธอตลอดไป
เธอคงเห็นว่ามันโง่งมงาย
จะว่าบ้าหรือคลั่งไคล้ขนาดไหน
ผู้หญิงหนึ่งคนกับใจหนึ่งใจ
ไม่ขออะไรมากไปกว่า..แค่รักเธอ..