24 ธันวาคม 2546 14:21 น.
ไอหมอก
...รู้ทั้งรู้ว่าคงเป็นไปไม่ได้
รู้แก่ใจเรานั้นมันมือสอง
รู้ว่าเขามีคนเฝ้าหมายปอง
รู้ทั้งรู้ไม่วายปองให้หมองใจ
...ก็จะมีใครเล่าเข้าใจฉัน
ว่าทุกวันเหงาหงอยเฝ้าคอยหา
น้ำชโลมจิตใจให้ทุกครา
วนเวียนหาทั่วไปไม่ครบครวญ
24 ธันวาคม 2546 13:54 น.
ไอหมอก
...เจ็บมามากพอแล้วเจ้าหัวใจ
จะรักเขาอีกต่อไปทำไมกัน
แค่ต้องทนเจ็บปวดไปวัน ๆ
ก็มากเกินพอที่จะลืมคน ๆ นั้น..แล้วทั้งคน
...ใจให้ไปเท่าไหร่ก็เท่านั้น
เค้าเคยเห็นความสำคัญไหมสักหน
และอีกนานแค่ไหนที่ต้องทน
กับความทุกข์ที่ร้อนรน...ปนน้ำตา
...ฉันจะไปและจะไปในวันนี้
ตัดใจจากเธอเสียทีคงดีกว่า
เมื่อใจที่ให้ไปคงไร้ค่า
ไม่คู่ควรกับคำว่า...รักของเธอ
24 ธันวาคม 2546 13:42 น.
ไอหมอก
เวลาผ่านผ่านเวลามานานมาก
แต่ก็ยากยากที่จะใจเปลี่ยนผัน
เฝ้ารอคอยคอยเฝ้ารออยู่ทุกวัน
วันที่ฉันและเธอนั้นได้คู่กัน
คงไม่มีอะไรให้เธอได้มาก
นอกเสียจากคำพูดฉันว่าสัญญา
ที่รอคอยคอยรอเธอนั้นกลับมา
รอเวลาที่มีเธอเคียงข้างกัน
24 ธันวาคม 2546 13:30 น.
ไอหมอก
วันนี้นั่งเฉย ๆ เลยคิดถึง
คนที่ซึ่งทำฉันซึ้งและร้องไห้
คนที่เคยรักกันแต่กลับกลาย
มาห่างหายจากใจไปแรมปี
แล้ววันนี้เธอนั้นก็กลับมา
กลับมาพร้อมกับคำว่า...ขอเริ่มใหม่...
ฉันคนนี้ต้องขอโทษและเสียใจ
เธอไม่ใช่คนที่ฉันนั้นต้องการ
24 ธันวาคม 2546 13:20 น.
ไอหมอก
มองเห็นเธออยากบอกว่าฉันรัก
ให้ประจักษ์ให้เธอรู้ให้เธอเห็น
ใจเจ้ากรรมไม่กล้าบอกแสนยากเย็น
ไม่อยากเห็นอารมณ์เธอที่เปลี่ยนไป
เก็บความลับเก็บมันไว้ให้มันลึก
ความรู้สึกในใจที่อ่อนไหว
ให้ความลับเป็นความลับตลอดไป
ไม่เป็นไรได้แอบรักเธอก็พอ
หน้าส่วนตัว
1003
