8 ธันวาคม 2546 11:37 น.
ไอหมอก
ถึงรู้ว่าเขาหลอกตอกให้ช้ำ
ถึงเขาทำเราปวดแสนรวดร้าว
ถึงเขาทำเราเจ็บ ๆ ทุกคราว
ถึงน้ำตาร่วงพราวทนหนาวใจ
แม้เขาแกล้งหลอกทำให้ช้ำชอก
แม้เขาหลอกว่ารักล้นยังทนไหว
แม้เขาแกล้งย่ำยีขยี้ใจ
แม้เขาไม่มาสนยังทนรอ
ทั้งที่รู้เขาทิ้งไปใจยังรัก
ทั้งที่หักห้ามใจกระไรหนอ
ทั้งที่รู้ว่าโง่เง่ายังเฝ้ารอ
เจ็บให้พอสมน้ำหน้าอยากบ้าเอง
3 ธันวาคม 2546 15:32 น.
ไอหมอก
ฉันไม่ได้รักใครง่าย ๆ อย่างที่เธอคิด
ฉันใช้เวลาเกือบทั้งชีวิตเพื่อตามหา
แล้วก็มีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ผ่านเข้ามา
ถึงแม้ว่าเราไม่ปราถนาในสิ่งเดียวกัน
ฉันคงไม่อาจลืมเธอได้
บางสิ่งไม่อาจเกิดขึ้นง่าย ๆ และเลือนหายในเวลาสั้น ๆ
คงอีกนาน หรืออาจตลอดกาลที่ฉันจะจำมัน
แต่ถึงอย่างไรนั้น เธอก็ไม่ต้องห่วงฉัน ไม่ต้องใส่ใจ
ถ้าเธอมีโอกาสได้เลือกเส้นทางชีวิต
ขอให้ฉันได้ลิขิตเส้นทางชีวิตของฉันได้ไหม
อย่าบอกให้ฉันเลิกผูกพันธ์มันยากเกินไป
สิ่งที่ง่ายกว่านั้น และฉันจะทำได้..คือรักเธอ..
3 ธันวาคม 2546 15:17 น.
ไอหมอก
ไม่รู้ว่า..ระหว่างคนอ่อนไหวสองคน..
จะรอดพ้นความโหดร้ายไปได้ไหม
แต่ฉันเชื่อมันว่าถ้าเราเข้าใจ
เราจะก้าวผ่านมันไปได้ด้วยดี
..ระหว่างเธอกับฉัน..
ถ้าหัวจัยคงมั่นและคงที่
แต่ให้มี..มือทีสาม..ก็ตามที
คนอ่อนไหวสองคนนี้จะคงเดิม
3 ธันวาคม 2546 15:02 น.
ไอหมอก
วันนี้เป็นอะไรก็ไม่รู้
ว่าอยู่ ๆ หัวจัยมันโหยหา
เฝ้าแอบมองเธอตลอดเวลา
อยากเห็นหน้าของเธอทุกนาที
เธอคงไม่รู้มีใครเฝ้ามองอยู่
อยากจะรู้อยากพูดคุยทุกวันวี่
อยากเห็นหน้าของเธอนะคนดี
อยากบอกว่าคนคนนี้คิดถึงเธอ
ถึงจะบอกเธอเพียงใดเธอไม่สน
เราต้องทนความรู้สึกมาเสนอ
ด้วยความจริงที่เธอไม่อยากเจอ
ฉันต้องเพ้อถึงเธอเสมอมา
อยากจะบอกเธอนะว่าฉันรัก
ไม่อาจหักดวงจิตคิดห่วงหา
อาจเพราะรักและห่วงใยทุกเวลา
ใช้ปากกาแทน..หัวจัย..ส่งให้เธอ
3 ธันวาคม 2546 14:52 น.
ไอหมอก
ลบไม่ออกเลยจริง ๆ ภาพของเธอ
มันรบกวนอยู่เสมอในจัยฉัน
อาจมีใครเข้ามาเป็นร้อยพัน
ก็ไม่มีใครสำคัญเท่ากับเธอ
อยากให้เธอรับรู้ในบางอย่าง
ถึงเรื่องราวต่าง ๆ ในวันนี้
เธอคงลืมทุกอย่างแล้วใช่ไหมคนดี
ต่อจากนี้ฉันคงไม่..เหลือใคร
ฉันผิดเองที่เผลอไปเพราะใจง่าย
หลงมอบกายให้เขาเศร้าขื่นขม
เพราะคำหวานทุก ๆ คำทำระทม
จึงต้องตรมและอกหัก...เพราะรักเธอ...
หน้าส่วนตัว
623
