31 กรกฎาคม 2544 04:41 น.
ไอริน
ทำอะไรก้อดูเงียบเหงา
นับตั้งแต่ไม่มีเขาคอยเคียงใกล้
คนที่เคยอยู่เคียงข้างต้องร้างไกล
คนอ้างว้างเหงาใจในคืนวัน
ในวันนี้...
ตรงที่เดิมก้อคงมีเพียงแค่ฉัน
ภาพความรักที่เคยมีกันและกัน
ีที่ผ่านมาเป็นเพียงฝันแค่นั้นเอง
30 กรกฎาคม 2544 01:03 น.
ไอริน
แม้เราอยู่คนละเส้นทาง
แต่ยังมีสิ่งต่างๆ ที่ฉันอยากรู้
ยังคงคิดถึงอยู่
และอยากรู้ว่าเธอเป็นอย่างไร
แม้ไม่ใช่คนที่เธอฝัน
และไม่อาจย้อนคืนวันกลับมาได้
แต่อยากให้รู้ว่ายังห่วงใย
เพราะถึงยังงัยก้อเป็นเคยรักกัน
29 กรกฎาคม 2544 04:05 น.
ไอริน
สายลมพัดอ่อนไหว
ทะเลใจดูอ้างว้าง
ขาดคนเดินเคียงข้าง
เขาลาร้างจากไปไกล
สายฝนหล่นจากฟ้า
น้ำตาก้อรินไหล
ความรักหลุดลอยไป
อยู่หนใดไม่รู้เลย
29 กรกฎาคม 2544 03:28 น.
ไอริน
เป็นเพียง"ผู้หญิงน่าเบื่อ"คนหนึ่ง
ที่เธอคงไม่อาจ"ลึกซึ้ง"และเห็นว่ามีค่า
ก้อรู้ว่าอยู่"นอกสายตา"
แต่ยังคง"ส่องไฟขึ้นฟ้า"อยู่เรื่อยไป
"คนไม่พิเศษ"อย่างฉัน
คงต้อง"ทางใครทางมัน"กับเธอใช่ไหม
ช่วยบอกกับฉันก้อเพราะมันยัง"ข้องใจ"
เธอ"จะเก็บฉันไว้ทำไม"ในเมื่อหัวใจเธอไม่ต้องการ
28 กรกฎาคม 2544 03:39 น.
ไอริน
เพราะมีเธออยู่เคียงข้าง
เวลาที่ฉันอ้างว้าง หวั่นไหว
เพราะมีเธอคอยให้กำลังใจ
เวลาที่ฉันไม่มีใครและท้อแท้
เพราะมีเธอเป็นพลัง
ในทุกๆ ครั้งที่ฉันอ่อนแอ
เพราะมีเธอคอยแคร์
คอยห่วงใยดูแลฉันคนนี้
จีงอยากบอกให้เธอรู้ไว้
ขอบคุณในทุกกำลังใจของเพื่อนซี้
ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปสักกี่ปี
แต่คำว่าเพื่อนซี้ ก้อจะเป็นของเธอคนนี้ตลอดไป