21 ธันวาคม 2547 13:23 น.
ไอติมรสต้มยำ
เกิดชาตินี้ คงหมดสิทธิ์ จะคิดรัก
เจ็บปวดนัก คิดรักคน มีเจ้าของ
เฝ้าแอบรัก เฝ้าแอบคิด เฝ้าแอบมอง
เป็นที่สอง ก็ไม่ได้ ผิดศีลธรรม
เพราะแม่พ่อ สอนไว้ แสนดีนัก
หากจะรัก รักใครหนา อย่าถลำ
ยิ่งคนมี เจ้าหัวใจ อย่าไปทำ
เดี๋ยวบาปกรรม ตามจิต ติดตัวไป
ในวันนี้ คงได้แต่ เพียงแอบมอง
และคงต้อง รีบคิดหา ทางแก้ไข
รีบตัดจิต แล้วจากลา มาให้ไกล
ก่อนที่ไฟ ในทรวง จะเผาตน
รีบพึ่งพระ พระธรรม นำชีวิต
รีบตั้งจิต ตั้งใจ ทำกุศล
รีบทำบุญ ทำทาน เพื่อหลุดพ้น
สร้างกุศล เพื่อชีวิต ของเราเอง
เชื่อคำแม่สอน พ่อบอก ดีที่สุด เตือนตัเองไว้ อย่ากทำร้ายใคร
20 ธันวาคม 2547 13:23 น.
ไอติมรสต้มยำ
ฉันตามหา คนอย่างเธอ มาแสนนาน
ได้พบพาน เธอวันนี้ วันที่สาย
ในวันนี้ เธอมีเขา อยู่ข้างกาย
ฉันคงไม่ ไปยื้อยุด ฉุดเธอมา
คนที่ใช่ ในวันนี้ ผิดที่นัก
เรื่องของรัก เรื่องหัวใจ ช่างหนักหนา
เจอคนนี้ ในวันที่ ผิดเวลา
มันไร้ค่า เพราะเธอมี เขาเป็นเงา
ถึงจะรัก เธออย่างไร คงหมดสิทธิ์
ได้แค่คิด สิทธิ์แค่มอง ปองของเขา
ไม่มีสิทธิ์ เลิกไปคิด อยากเป็นเงา
เก็บใจเรา ไปนั่งเศร้า เพียงคนเดียว
เห็นเธอเขา เดินจูงมือ คู่ชู้ชื่น
แต่ฉันยืน เพียงลำพัง ขาดคนเหลียว
น่าสงสาร เราเหลือเกิน เดินคนเดียว
ขาดคนเหลียว เกี่ยวก้อย เหมือนเช่นเธอ
ถึงเศร้าใจ แต่คงไม่ เท่าใดนัก
อาจอกหัก ชั่วคราว เพราะใจเผลอ
สมน้ำหน้า ใจตัวเอง อยากละเมอ
ปล่อยให้เพ้อ ไปสักพัก คงจะดี
จบแล้วนะจ๊ะ คนที่ใช่ในวันที่ผิด เราไม่มีสิทธิ์ คงต้องปล่อยเขาไป
ให้เขาได้ไปอยู่กับคนที่เขารัก และที่เหมาะสมกว่าเราคงจะดีกว่า
แต่..ก็เสียดายนะ กว่าจะเจอคนที่ใช่สำหรับตัวเองเนี่ยมันไม่ใช่
เจอกันง่ายๆเลย
18 ธันวาคม 2547 21:51 น.
ไอติมรสต้มยำ
ฉันเสียใจ ที่พบเธอ ในวันนี้
ในวันที่ เธอมีใคร ใฝ่ใจหมาย
ในวันที่ เธอมีเขา อยู่ข้างกาย
อยากระบาย แต่ใครเล่า จะรับฟัง
เมื่อเราสอง มาพบกัน นั้นช้านัก
จะครองรัก ให้สุขสม นั้นอย่าหวัง
ฉันเองคิด คิดรักเธอ เพียงลำพัง
ช่างน่าชัง กับความคิด ที่งายงม
ช่างเถอะนะ เพราะแค่คิด ไม่ผิดนัก
แค่คิดรัก ทำให้ใจ ได้สุขสม
อาจจะเศร้า มีบ้างนะ บางอารมณ์
อาจขื่นขม มีบ้าง เป็นบางที
คนที่ใช่ ในวันที่ ผิดเวลา
ฉันมาช้า ไม่โทษใคร ในวันนี้
ถ้าจะโทษ โทษตัวเอง ไม่รักดี
รักคนมี เจ้าของ ต้องหมองตรม
ปล่อยฉันคิด คนเดียว คงดีกว่า
เพียงเพราะว่า ใจอ่อนไหว ไม่สุขสม
ช่างมันเถอะ ปล่อยใจไป ตามอารมณ์
คิดว่าลม พัดเธอมา ให้เจอกัน
เดี๋ยวจะกลับมาแต่งต่อนะ ยังแต่งไม่จบ แต่ชั่วโมงจะหมดแล้ว
16 ธันวาคม 2547 20:15 น.
ไอติมรสต้มยำ
ใจแอบคิด แอบชอบ แอบมอบรัก
ใจมันมัก แอบคิดไป ใจมันเผลอ
ใจมักง่าย คอยคิดฝัน คอยละเมอ
ใจมันเพ้อ ใจหนอใจ ไร้ยางอาย
ใจมั่นคร่ำ มันครวญ เฝ้าหวลหา
ใจมันบ้า คิดเรื่องเธอ มิห่างหาย
ใจมันเพ้อ แต่หน้าเธอ ทุกย่างกราย
ใจมันร้าย เพราะเธอนั้น ไม่รู้เลย
ตอนนี้คิดถึงแต่เธอ แต่ไม่อยากให้เธอรู้ เพราะกลัวว่าเธอจะไม่เหมือนเดิม
กลัวว่าความคิดของเธอจะไม่ตรงกัน ไม่บอกดีกว่า
ใจเจ้าเอย น่าสงสาร เจ้าหนักหนา
ใจของข้า เมื่อรักใคร ได้แค่เฉย
ใจไม่กล้า พูดให้ใคร ได้รู้เลย
ใจไม่เคย บอกให้ใคร ได้รับฟัง
เพราะกลัวว่า บอกไป ไม่เหมือนเก่า
ความเป็นเรา ความเป็นเพื่อน แต่หนหลัง
จะหมดไป เหลือแค่เจ้าา เพียงลำพัง
เลยยอมฝัง ความรู้สึก ไว้ที่ใจ
อยากให้เธอรู้ความในใจ แต่ไม่กล้าบอกไป กลัวเธอไม่รับฟัง
กลัวเธอไม่เหมือนเก่า กลัว กลัว กลัว
15 ธันวาคม 2547 21:27 น.
ไอติมรสต้มยำ
ใจ...ดวงน้อย ยังเฝ้าคอย แต่คิดถึง
มัน...ยังซึ้ง คิดถึงเธอ ที่ห่วงหา
รัก...แต่เธอ รอแต่เธอ อยู่เรื่อยมา
เธอ...มีค่า กับใจฉัน ทุกวันคืน
เพียง...รู้ใจ กันบ้าง อย่าทำเฉย
เธอ...ไม่เคย รู้ใจฉัน หรือทำฝืน
รัก...ให้ไป ฉันขอร้อง อย่าส่งคืน
ฉัน...ไม่ฝืน ขอได้รัก ก็พอใจ
โปรด...เถอะนะ หากรักฉัน บอกกันบ้าง
อย่า.... ปล่อยให้ ฉันอ้างว้าง จะได้ไหม
หลอก...ให้รัก บอกให้รอ ก็เต็มใจ
ฉัน....รอได้ หากสักวัน ฝันเป็นจริง
ให้...รอกัน สักกี่วัน ก็ไม่ว่า
เสีย..ใจนะ ถ้าหากว่า ดูถูกหญิง
ใจ....ของฉัน ถ้าได้รัก รักจริงจริง
เลย..เก็บสิ่ง ที่มีค่า มาให้เธอ
รวมคำขึ้นต้นแล้วได้ประโยคที่ว่า ใจมันรักเธอ
เพียงเธอรักฉัน
โปรดอย่าหลอกกัน
ให้เสียใจเลย