30 พฤศจิกายน 2547 13:44 น.
ไอติมรสต้มยำ
การที่เธอเห็นหน้าฉัน
มันทำเหมือนเธอเห็นผีหรืออย่างไร
ฉันน่ารังเกียจขนาดนั้นเลยหรือ
เธอทำเหมือนไม่มีฉันอยู่ตรงนั้น
เธอทำเหมือนเราไม่เคยรู้จักกัน
เธอทำเหมือนมีอะไรมากั้น
ถ้าเธอรังเกียจกันขนาดนั้น
ก็บอกกันมาตามตรง...ให้เข้าใจ
ฉันเอง..ตอนนี้ ยังไม่เข้าใจ
ว่าเธอต้องการอะไรกันแน่
ต้องการให้เรื่องของเราจบ
หรือต้องการดำเนินสานต่อมันต่อไป
บอกฉันทีสิ ...บอกฉันทีนะ
เรายังจะมีกันต่อไปได้นานแค่ไหน
เรายังจะรักกันต่อไปหรือเปล่า
เรายังจะเป็นคนดีของกันและกันต่อไปหรือเปล่า
แต่ฉันจะเอาคำตอบไปทำไม
ก็ในเมื่อการกระทำของเธอมันฟ้อง
ว่าฉันไม่ใช่ คนดี ของเธอ อีกต่อไป
เราเคยเรียกกันว่าคนดี
แต่ถ้าตอนนี้ ฉันไม่ใช่คนดีของเธอแล้ว
ก็เลิกเถอะ...เลิกเรียกฉันว่าคนดี
เพราะถ้าฉันไม่ได้มีความหมายในใจ
ของเธอต่อไปอีกแล้ว
คนดี ที่เธอเรียกมันก็ไม่มีความหมาย
และ...
ฉันก็ไม่อยากเป็นคนดีของเธอ
แค่ลมปากที่มีเสียง
มันเป็นแค่เพียงลมปาก
ฉันจะท่องจำมันไว้ในใจ
ฉันเคยได้ยินเพลงๆหนึ่งที่ว่า
สุดท้ายคนดี ไม่มีที่อยู่
ฉันเองเพิ่งจะเข้าใจว่าทำไม
คนดี อย่างฉันเมื่อถึงวันนี้
ทำไมถึงไม่มีที่อยู่
ฉันเจ็บปวดมากนะ
เจ็บปวดกับรักที่เธอให้ไม่พอ
แต่ยังต้องมาเจ็บปวดกับความเคยชิน
เคยชินที่จะได้ยินเธอเรียกฉันว่าคนดี
แต่นับจากนี้ไป คงไม่มีใคร
มาคอยเรียกฉันว่าคนดี
และฉันคงไม่ได้เป็นคนดีของใครอีกต่อไปแล้ว
แต่ฉันยังคงต้องอยู่
เพราะโลกยังคงหมุน
ชีวิตของฉันยังต้องได้เจออะไรอีกมากมาย
ฉันยังต้องทำอะไรอีกหลายอย่าง
ฉันยังต้องการรักจากคนที่เขามีรักจริงให้
ฉันเชื่อว่าสักวันฉันจะได้เป็นคนดี
่ของใครสักคนที่เขามองเห็นว่า
ฉันเป็นคนดีของเขาจริงๆ
สำหรับเธอฉันก็คงต้องขออวยพร
ให้เธอมีความสุข กับคนดีคนใหม่ของเธอ
ขอให้เขาเป็นคนดีคนสุดท้ายเถอะนะ
เพราะจะได้ไม่ต้องมีใครมาเจ็บปวด
กับคำว่า คนดี
29 พฤศจิกายน 2547 18:27 น.
ไอติมรสต้มยำ
ฉันอาจไม่ใช่คนที่แสนดี
แต่ฉันมีความรักให้เธอเสมอ
ฉันอาจไม่ใช่ใครที่เลิศเลอ
แต่ฉันจริงใจกับเธอจริงจริง
ฉันอาจไม่ใช่คนที่สวยนัก
แต่ฉันมีรักและไม่คิดที่จะทอดทิ้ง
หากเธอคิดจะรักกันจริง
ขอให้มองสิ่งที่อยู่ข้างใน
หากเธออยากได้รักที่แท้จริง
มองผู้หญิงคนนี้บ้างจะได้ไหม
ฉันมีพร้อมทั้งรักทั้งความจริงใจ
แล้เธอล่ะ..พร้อมไหมที่จะรับมัน
ถ้าเธอพร้อมฉันก็พร้อมนะคนดี
ฉันรออยู่ตรงนี้..อยากให้เธอมาร่วมสานฝัน
ต่อไปเธอเป็นแฟนฉันก็แล้วกัน
เพราะเรานั้นคือคู่แท้ที่หากันเจอ
อิ อิ แอบเอาชื่อเพลงชาวบ้านมาแต่งเป็นกลอนน่าอ่านหรือเปล่าจ๊ะ ไปกินไอติมดีกว่า
25 พฤศจิกายน 2547 18:11 น.
ไอติมรสต้มยำ
ขอโทษนะที่รบกวน
ทำให้เธอต้องกระอักกระอ่วนใจอย่างนี้
ฉันเอง...คิดผิดคิดว่ามิตรภาพที่ดี
จะทำให้เราคบกันอย่างนี้...ตลอดไป
แต่ฉันเพิ่ง...รู้ว่ามันไม่ใช่อย่างที่คิด
เรายังไม่ทันเริ่มสนิท....เธอก็คิดจะผลักไส
แล้วไหนล่ะ...คำที่บอกว่าจะคบกันให้ยาวไกล
คนที่บอกอยู่ที่ไหน...ช่วยให้คำตอบฉันที
กลับมาบอกลาพูดจากันก่อน
อย่าทำเป็นทองไม่รู้ร้อนไม่รู้ไม่ชี้
จะเอายังไงเรามาตกลงกันดีดี
ฉันพร้อมที่จะจากไปถ้าใจเธอต้องการ
จะหยุดจะยั้งจะรั้งใจตัวเองเอาไว้
และโปรดอย่ามาสนใจหรือทำเป็นสงสาร
เรื่องแค่นี้ติดอยู่ในใจ...คงไม่นาน
ไม่กี่กาล...กี่เวลา...ฉันคงลืม
25 พฤศจิกายน 2547 16:26 น.
ไอติมรสต้มยำ
คงเป็นเพราะโลกใบนี้เป็นทรงกลม
คุณกับผมถึงมาเจอกันได้
คงเป็นเพราะฟ้าลิขิตและเป็นใจ
นำพาให้เรามาคบพบเจอกัน
ขอบคุณฟ้าและก็ขอขอบคุณโลก
ที่พัดโบกให้รักเราเป็นดั่งฝัน
โลกจะกลมฟ้าจะกว้างเท่าใดนั้น
ยังคงมั่นในรักตลอดไป
โอ.... วันนี้แต่งกลอนได้หวาน
สมกับที่ได้กินโรตีใส่นมอย่างเดียว
เกี่ยวกันหรือเปล่าเนี่ย
25 พฤศจิกายน 2547 11:09 น.
ไอติมรสต้มยำ
ขอโทษนะที่รบกวน
ทำให้เธอต้องกระอักกระอ่วนใจอย่างนี้
ฉันเอง...คิดผิดคิดว่ามิตรภาพที่ดี
จะทำให้เราคบกันอย่างนี้...ตลอดไป
แต่ฉันเพิ่ง...รู้ว่ามันไม่ใช่อย่างที่คิด
เรายังไม่ทันเริ่มสนิท....เธอก็คิดจะผลักไส
แล้วไหนล่ะ...คำที่บอกว่าจะคบกันให้ยาวไกล
คนที่บอกอยู่ที่ไหน...ช่วยให้คำตอบฉันที
กลับมาบอกลาพูดจากันก่อน
อย่าทำเป็นทองไม่รู้ร้อนไม่รู้ไม่ชี้
จะเอายังไงเรามาตกลงกันดีดี
ฉันพร้อมที่จะจากไปถ้าใจเธอต้องการ
จะหยุดจะยั้งจะรั้งใจตัวเองเอาไว้
และโปรดอย่ามาสนใจหรือทำเป็นสงสาร
เรื่องแค่นี้ติดอยู่ในใจ...คงไม่นาน
ไม่กี่กาล...กี่เวลา...ฉันคงลืม
หน้าส่วนตัว
2019
