5 สิงหาคม 2550 10:35 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ฉันอาจไม่ใช่คนในฝัน
ผู้หญิงที่เธอต้องการอยากรู้แบบไหน
ตรงข้ามกันทุกอย่างกับสิ่งที่ฉันเป็นไป
เหนื่อยใช้มันที่ต้องทนคบกัน
หากวันไหนเธอจะเลิกรา
บอกมาไม่ต้องห่วงฉัน
อยากจะไปก็ไปอยากลเกก็แค่จบกัน
ไปหาคนในฝันคนนั้นที่เธอต้องการ
ปล่อยฉันไว้ตรงนี้
จบกันด้วยดีกับความรักที่พ้นผ่าน
สิ่งที่เธอทิ้งไว้ความเสียใจคงไม่นาน
เวลาที่พ้นผ่านคงรักษาอาการ..ให้หายดี
บางทีอยุ่กับคนที่เขาไม่เคยรักเราการเลิกกันคงเป้นทางออกที่ดีที่สุด
5 สิงหาคม 2550 10:08 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ยังมีเธอในความทรงจำเก่าๆ
ถนนสายนี้ยังเงียบเหงาเมื่อไม่มีเราเคยงใกล้
ชิงช้าตัวเดิมที่เธอเคยได้แกว่งไกว
อ่อนล้าแค่ไหนไม่ไมไหล่ให้หลับตา
ฉันเหนื่อยและท้อ
ไม่เคยมีใครคอยปลอบในวันล้า
มองไปที่เดิมที่เคยมีกันทุกเวลา
เหงาหัวใจเหว่ว้าคิดถึงเธอ
เธอเองจะสบายดีไหม
รู้หรือเปล่าว่าคนไกลยังพร่ำเพ้อ
สักครั้งนึงอยากให้เราย้อนกลับมาพบเจอ
แค่สักครั้งได้กอดเธอ..อีกที
3 สิงหาคม 2550 13:56 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
อาจไม่เคยแสดงออกบอกว่ารัก
อาจไม่เคยส่งสายตาทายทักยามพบหน้า
อาจไม่เคยพูดคำหวานได้ทุกเวลา
แต่ที่รับรุ้เสมอมาคือเรามีใจ
คิดไม่ออกแล้วไปดีกว่า
3 สิงหาคม 2550 13:45 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
จมอยู่กับตัวเองในวันคืนเก่าๆ
ช่วงชีวิตที่ขาดหายมันเงียบเหงาและร้าวไหว
ครึ่งหนึ่งของชีวิตที่ครั้งหนึ่งได้หายไป
อยุ่คนเดียวความเศร้าล้อมกายทุกๆที
เธอจะอยู่ที่ไหนได้ยินหรือเปล่า
ว่าคนที่รักเธอคนนึงนั่งเหงาอยู่ตรงนี้
ไม่มีเธอไม่มีกันทุกคืนของฉันไม่เคยฝันดี
อยากบอกเธอเหลือเกินคนทางนี้..คิดถึงจับใจ