18 กุมภาพันธ์ 2550 11:23 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
บ่อยครั้งที่ฉันพยายามปรับตัวเข้าหา
แต่เธอยิ่งไกลเกินไขว่คว้าฉุดรั้งไม่ไหว
หลายหนที่ฉันยอมเพราะรักเธอมากมาย
แต่เธอเองยิ่งได้ใจทำร้ายใจกับของตายที่เธอมี
------------------------------------------------------
ถึงเวลาหรือยังที่รัก
ที่ฉันจะลากจากคนใจร้ายคนนี้
ถึงเวลาแล้วใช่ไหมที่ฉันควรตัดใจเสียที
ขอโทษนะที่จกาวันนี้จะไม่มีของตายของเธอ
-------------------------------------------------------
ใช่ว่าไม่รักเธอเมื่อไร
ที่ผ่านมาทุ่มเททั้งใจห่วงใยเสมอ
เธอเองใช่ไหมที่ปฏิเสธหัวใจคนที่รักเธอ
วันนี้คงสุดท้ายที่จะรักเธอ....ขอรักตัวเอง
18 กุมภาพันธ์ 2550 11:14 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
แม้จับมือกันเดิมเหมือนเก่า
แต่ความรู้สึกของเราไม่เหมือนเดิมแล้วใช่ไหม
เย็นชาเหลือเกินสายตาไม่มีเยื่อใย
ทรมานใช่ไหมที่ยังฝืนว่ารักกัน
-------------------------------------------------------
ปล่อยมือตรงนี้ดีกว่า
อย่ากลัวเลยนะว่าเธอจะทำร้านฉัน
อยู่แต่ตัวที่ใกล้แล้วหัวใจเธออยู่ที่ไหนกัน
ฉันเจ็บแต่ไม่เท่ารู้ว่าเธอนั้นไม่เคยสบายใจ
------------------------------------------------------
ยินดีปล่อยมือจากลา
ถ้าฉันจากมาแล้วความรักของเธอกับเขาสดใส
เห้นเธอคนที่ฉันรักมีสุขฉันก็ดีใจ
แม้ว่าหลังจากวันนี้นี้
คนเหงาเดียวดายต้องร้องไห้..เพียงลำพัง
18 กุมภาพันธ์ 2550 07:55 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
เหมือนฉันเป็นคนไม่ดี
ที่คอยตามวอแวอย่างนี้รำคาญใช่ไหม
ที่ทำทุกวันอย่าคิดว่าไม่เหนื่อยใจ
เธอไม่หวั่นไหวฉันเองก็ท้อใจเหมือนกัน
....................................................................
เธออาจคบหนีความเดียวดาย
แค่สำหรับฉันมันมากมายกว่านั้น
ยอมเป็นคนรักแก้เหงาได้ทุกวัน
แค่เอจะหันมามองกันสักนาที
....................................................................
ไม่รู้เธอฝันถึงใคร
รู้ดีว่ายังไงก็ไม่ใช่ฉันคนนี้
อย่าตีความคำรักที่ฉันให้ว่าไม่ดี
เพราะนอกจากเธอแล้วความรุ้สึกนี้...
ไม่เคยให้ใคร
18 กุมภาพันธ์ 2550 07:52 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ตื่นเช้ากับความรุ้สึกเดิมๆ
ที่เพิ่มคือความอ่อนล้า
อยากมีใครสักคนคอยพึ่งพา
มีไหล่ไว้ซบยามล้าเหนื่อยใจ
ครั้งหนึ่งเมื่อเรารักกัน
ตื่นเช้ามีแต่วันที่สดใส
มีเธอบอกสวัสดีก่อนใคร
เข้านอนก็กอดไว้ใต้ฟ้าคราม
วันนี้ไม่มีคนเดิมเคียงข้าง
อ้างว้างอยุ่ในทิวาหวาม
อยากย้อมเวลาหวนคืนทุกโมงยาม
หัวใจยังทวงถาม..ความรู้สึกยังตามคิดถึงเธอ
ปล.มาแต่งกลอนความรักในอดีตให้อ่านแล้วนะจ๊ะ
อิอิ ชอบเปล่า
16 กุมภาพันธ์ 2550 16:55 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ห่างแค่เอื้อมมือแต่มันแสนไกล
ความรู้สึกในใจวันนี้ไม่เหมือนเก่า
ไม่เหมือนเดิมอีกแล้วความสัมพันธืระหว่างเรา
เพื่อเธอคนเก่าเกิดคิดไปมากมาย
ความรักของฉันไม่เหมือนเดิม
แต่ทุกวันกลับเพิ่มกลับหวั่นไหว
ถ้าเธอรู้ใจกันเธอจะว่ายังไง
ความกลัวจึงไม่เคยถามหรือบอกไปว่าเอคิดอย่างไรกัน
เธอจะรับได้หรือเปล่า
เพื่อนที่เธอมีไว้ยามเหงาเริ่มไหวหวั่น
เพื่อนสนิทกลับคิดเลยเถิดเกินเพื่อนกัน
ความรู้สึกจากใจฉันเมื่อไรเธอจะรับรู้มัน..สักที
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟไอดิน...กลิ่นฝุ่น
หน้าส่วนตัว
1199
