6 มีนาคม 2549 17:57 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
อย่ามาทำเป็นคนแสนดี
แล้วโยทตัวร้ายให้ฉันคนนี้รับไว้
อย่ามาทำบีบน้ำตาเรียกร้องความสนใจ
คิดจะมาแทรกแซงรักของเราใช่ไหม...เห็นดีกัน
เขากับฉันรักกันอย่างไว้ใจ
แต่ความสัมพันธ์เลวร้ายเพราะเธอนั่น
ออกจากชีวิตเราไปขอร้องดีๆละกัน
ถึงขีดสุดแล้วฉันจะไม่ทน
เขากผิดที่คิดมีใจ
แต่เธอน่ะใช้มารยาก็หลายหน
ไม่เสียดายหรอกกับผู้ชายโลเลหนึ่งคน
แต่จะไม่ยอมทนให้คน..มารังแก
5 มีนาคม 2549 14:44 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
คิดอะไรไปไกลเกินเพื่อนกัน
หากไม่ใช่เธอฉันคงไม่เป็นอย่างนี้
เธอไม่เคยถามไม่มาสนใจสักที
ว่าคนข้างๆคนนี้รู้สึกกับเธอยังไง
ห่างแค่เพียงเอื้อมมือเท่านั้น
แต่คนที่เธอฝันฉันกลับไม่ใช่
เป็นผู้หญิงธรรมดาไม่ใช่เจ้าหญิงในนิยาย
กับเธอฉันก็เป็นได้แค่คนไม่สำคัญ
ไม่ขอรับคืนความรักที่ให้ไป
วันหนึ่งเธออาจต้องการก็ได้ความรักจากฉัน
ขอเวลาทบทวนหัวใจและจะหยุดแค่เพื่อนกัน
ทรมานในแต่ละวันที่ไปรักเธอนั้น...ฝ่ายเดียว
ขอเอาเพลงมาแต่งกลอนนะจ๊ะ
5 มีนาคม 2549 14:37 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
กลางวันทำงานกลางคืนนั่งทำใจ
อยากมีใครให้รักอย่างคนอื่นเขา
ต้องการด่วนมีไหมคนที่จะเป็นของเรา
อยู่คนเดียวมานานมันเหงาจนเข้าใจ
.................................................................
วันนี้ไม่อยากนั่งบนคาน
อยากรู้จักอาการตอนมีคนรักให้หวั่นไหว
หน้าต่างประตูยังเปิดรอคนที่จริงใจ
คนไม่มีเจ้าของอยู่ตรงไหนยกมือที
....................................................................
ไม่ได้หยิ่งจริงๆแต่ยังไม่เจอะอย่างเขา
เลยต้องอยู่คนเดียวเหงาๆกับหัวใจดวงนี้
หัวใจตกงานกำลังต้องการคนดีๆ
ช่วยมองรักกันสักที..รออยู่ตรงนี้..ฉันเอง
เอห เหอ ฟังเพลง เหงา..ไม่เข้าใจ ของพี่ปานแล้วแต่งได้เลย อิอิ
5 มีนาคม 2549 08:38 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ไม่เรียกร้องวันคืนเก่าๆ
ยอมรับว่าเราไปกันไม่ได้
ครั้งหนึ่งของชีวิตที่เคยรักเธอมากมาย
วันนี้เหลือไว้เพียงความทรงจำที่ดี
เห็นเธอมีเขาข้างกาย
ฉันเองยังไม่มีใครมาแทนเธอในวันนี้
ได้แต่ยิ้มทั้งน้ำตายังคงหวังดี
เห็นคนเคยรักมีสุขทุกนาทีก็พอใจ
โปรดรู้ไว้นะฉันรักเธอมาก
กับการลืมก็ยากเกินจะทำได้ไหว
เธอจะเป็นรักแท้ครั้งเดียวที่ฉันจะมี
นานเท่าไรจะเก็บไว้ลึกสุดใจนี้
ในความทรงจำที่ดี....สีจาง
3 มีนาคม 2549 17:40 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
จมอยู่กับความคิด
ในมุมที่มืดมิดเงียบเหงา
อยากหยึดความสัมพันธ์ระหว่างเรา
ไม่อยากทำร้ายเขาให้เสียใจ
ฉันผิดที่มาทีหลัง
หมดหวังให้เธอมาเริ่มใหม่
แต่ฉันเองก็ไม่อาจห้ามใจ
เลิกรักเธอยังไงไม่รู้จริงๆ
อยู่กันให้ดีเถอะนะ
คนมาช้าจะค่อยๆลืมทุกสิ่ง
ไม่เคยคิดแย่งเธอจากเขาให้เสียใจจริงๆ
ขอโทษจากใจ...ผู้หญิง...ที่ไม่อาจห้ามมัน
เพิ่งรู้ว่าฉันเองเลวเพียงใด
วุ่นวาย เอาแต่ใจกับเธออยู่อย่างนั้น
เขาก็เจ็บ ฉันก็ปวดร้าวไม่ต่างกัน
คนมาทีหลังอย่างฉัน..ขอเป้นฝ่ายไป