10 ตุลาคม 2549 16:15 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ต้องเก็บงำความรู้สึกในใจ
ต้องแสดงออกว่าฉันไม่คิดอะไรกับเธอทั้งนั้น
ต้องปกปิดความรุ้สึกที่คิดลึกซึ้งต่อกัน
ต้องหลบสายตาคู่นั้นทุกทีที่เธอมองมา
เธอจะรู้บ้างไหมคนดี
ฉันคนที่ไม่มีท่าทีแต่ลึกๆยังห่วงหา
ความรักที่ซ่อนไว้มันจวนจะล้นออกมา
แสดงอกทางสายตาแต่เธอไม่เคยรู้ใจ
คนข้างๆเคยสังเกตุบ้างหรือเปล่า
เคยอยากจะมีรักระหว่างเราบ้างไหม
ฉันเองได้แต่ซ่อนความรู้สึกไว้ในใจ
รอโอกาสมาถึงเมื่อไรจะบอกรักเธอไป..สักวัน
ปล..คนหน้าตี๋ อิอิ
10 ตุลาคม 2549 16:08 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ถ้าหากการหยุดรักเธอฉันทำได้
คงไม่ต้องเสียใจให้ให้ยิ่งล้า
เหนื่อยเท่าไรที่ต้องทนเสมอมา
สุดท้ายก็รุ้ว่าน้ำตาไม่เคยช่วยอะไร
ขอร้องสุดท้ายก่อนจากกัน
ขออ้อมกอดนั้นให้ฉัรอีกครั้งได้ไหม
อย่าเลยตอนนี้เธออย่าเพิ่งไป
ขอเวลาให้ทำใจ..ตอนนี้รับไม่ไหว..จริงๆ
8 ตุลาคม 2549 07:57 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ฉันพอใจกับสิ่งที่มีในวันนี้
ขอแค่ทุกๆนาทีมีเธอเคียงใกล้
ร่วมเผชิญปัญหามาเป็นที่พักพิงใจ
ฉันไม่มีมากมายแต่มีมากพอ
เธอไม่ต้องดูดีอย่างคนอื่นเขา
แค่คอยดูแลแบ่งเบาในยามท้อ
มีเธอเป็นคนรักที่รักฉันก็มากพอ
เติมเต็มแล้วฉันไม่ขอ..ไม่ต้องการอะไร
วันนี้มีเธอเป็นที่รัก
ฉันก็สุขใจมากไม่ต้องการคนอื่นคนไหน
มีเธอจับมือส่งยิ้มก็มีแรงใจ
และจะดีถ้าตลอดไป..ยังมีเธอ
8 ตุลาคม 2549 07:53 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ฉันเองไม่ใช่คนดีเท่าไร
เปนคนธรรมดาโกรธได้เหมือนใครทั้งนั้น
อาจไม่เหมือนเจ้าหญิงในนิยายที่เธอตามหามานาน
ความเพียบพร้อมแบบนั้นตรงข้ามกับฉันเกินไป
....................................................................................
แน่ใจหรือเปล่าที่คิดรักกัน
ถ้าเวลาพ้นผ่านแล้วเธอพบว่าฉันยังไม่ใช่
คิดทบทวนให้ดีก่อนทดสอบหัวใจ
เป็นฉันใช่ไหมคนหัวใจเธอต้องการ
..........................................................................................
ให้โอกาสให้เธอไปพบผู้หน
หลายที่ทุกแห่งหนหาคนที่ฝัน
ถ้ายังแน่ใจว่าฉันคือรักที่ต้องการ
กลับมาหากันที่ตรงนี้ยังมีฉัน..ที่ยังรอ
8 ตุลาคม 2549 07:50 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
อยู่ตรงนี้อาจจะเหงาและเดียวดาย
แต่ไม่ผิดใช่ไหมที่จะรักเธอต่อไปแบบนี้
ปลายทางที่ฝันความรักเรานั้นไม่มี
ก็ยังรอตรงนี้แม้ฉันจะไม่เหลือใคร
..................................................................
เส้นทางชีวิตเราต่างกัน
ความรักที่เคยวาดฝันวันนี้ไม่ใช่
ฉันอยู่ตรงนี้เอมีทางเดินที่ต้องไป
อาจจะดุงมงายแต่ฉันเต็มใจที่จะรอเธอ
......................................................................
ก่อนเคยคิดว่ารักต้องอยู่ด้วยกัน
เวลาที่พ้นผ่านได้เรียนรู้สิ่งต่างๆเสมอ
ให้ไปพบโลกกว้างแต่ข้างๆไม่มีเธอ
ให้จมอยู่กับอดีตที่พรำเพ้อ...ฉันยอม