22 มกราคม 2549 07:50 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
อาจไม่เคยพูดพร่ำคำว่า..รัก
แต่การกระทำแสดงออกรับรู้ได้ใช่ไหม
อาจดูแลเธอไม่ดีเหมือนเขาหรือเท่าใคร
แต่อยู่ห่างๆอย่างห่วงใยอยู่ทุกวัน
แม้ไม่เคยทำตัวหวานเอาใจใส่
พูดจาเอาใจก็ขัดกับผู้หญิงแบบฉัน
คำว่ารักแม้ไม่เคยจะพูดมัน
แต่ทั้งหมดของใจนั้น...ก็มีเธอคนเดียว
.....................................................................................................................
Season change...เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย
22 มกราคม 2549 07:47 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
เก็บเธอไว้จนลึกสุดใจ
ได้พูดคุยระบายในวันเหงา-เหงา
สิ่งที่มีไว้คอรูปถ่ายเก่าๆ
กับความทรงจำบางเบาที่เคยมีกัน
หมดแรงอ่อนล้าขึ้นมาวันไหน
มองรูปเธอในภาพถ่ายเติมกำลังใจฉัน
ขอบฟ้าแสงดาวที่เราเคยชมด้วยกัน
เพลงโปรดเพลงนั้นที่ฉันเคยร้องคู่เธอ
หลับให้สบายเถอะนะคนดี
ภาพเธอยังงดงามแบบนี้ในใจเสมอ
จากกันจากไกลไม่มีทางพบเจอ
จากวันนี้แค่ได้คิดถึงเธอ....ก็สุขใจ
..............................................................................................................
Season change...เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย
22 มกราคม 2549 07:44 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ไม่รุ้จะทำเช่นไรให้เธอลืม
รักครั้งนั้นทำเธอขมขื่นเจ็ยปวดใช่ไหม
อาจไม่มีคำพูดดีๆมาปลอบใจ
แต่จะนั่งใกล้ๆเป้นเพือนกัน
ทุกครั้งที่เธอเจ็บมีคนที่เจ็บกว่า
แบ่งปันมันมาความปวดร้าวแบ่งให้ฉัน
รู้ไหมธอเจ็บฉันก็เจ็บไม่ต่างกัน
เธอเจ็บเพราะรักคนนั้น
ความเจ็บของฉันคือเห็นคนเคยรักกัน
...เสียใจ...
17 มกราคม 2549 17:38 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
จะรู้ว่าโลกนี้มันกว้างใหญ่.....ก็ต่อเมื่อเราได้ออกเดินตาม
จะรู้คุณค่าของอะไรในสักอย่าง.....ก็ต่อเมื่อเราได้เสียมันไป
จะรู้ความหมายของฟ้าหลังฝน.....ก็ต่อเมื่อเราผ่านพ้นมันมาได้
จะรู้ว่ายังมีเรื่องอีกมากมาย.....ก็ต่อเมื่อเราเปิดใจยอมรับมัน
จะรู้เวลาของดอกไม้บาน.....ก็ต่อเมื่อเราเฝ้าติดตามอยู่อย่างนั้น
จะรู้ว่าเสียงหัวเราะมันมีค่า.....ก็ต่อเมื่อเราเสียน้ำตาในสักวัน
จะรู้ถึงความในใจของกันและกัน.....ก็ต่อเมื่อเราได้พูดมันออกไป
จะรู้ว่าอะไรที่เรียกว่าคิดถึง.....ก็ต่อเมื่อในความคิดคำนึงมีใครสักคน
จะรู้ความหมายในคำรักสักหน.....ก็ต่อเมื่อมีใครบางคนให้หวั่นไหว
จะรู้ว่าค่ำคืนนี้คงไม่เงียบเหงา.....ก็ต่อเมื่อทุกเรื่องเล่าได้มีโอกาสบอกไป
จะรู้ว่าเป็นเธอเท่านั้นที่ฉันมีให้.....ก็ต่อเมื่อทุกครั้งที่เขียนอะไรลงไป
จะมีแค่ภาพเธอในใจที่เกิดขึ้นมา
17 มกราคม 2549 17:37 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ใต้ต้นไม้มีร่มเงา
ลมพัดเบาๆมีบางอย่างเคลื่อนไหว
ในก้อนดินมีกลิ่นหอมซ่อนไว้
กิ่งก้านที่แตกใบมีใครกำลังมองมา
ก้อนเมฆลอยมีคนคอยจินตนาการ
เวลาเลยผ่านมีวันวานให้ถามหา
ในสายฝนพรำมีคนบางคนเสียน้ำตา
ไกลๆตรงขอบฟ้ามีคำถามว่าสิ้นสุดที่ใด
เพลงเหงามีความรู้สึกเก่าๆเกิดขึ้น
แต่ละค่ำคืนมีคนกำลังตื่นกว่าหลับใหล
ในคำคิดถึงมีความหมายลึกซึ้งกว่าที่พูดไป
ทุกครั้งที่ห่างไกลมีใครกำลังนึกถึงกัน
ในสิ่งหนึ่งมักมีอะไรอีกสิ่งหนึ่ง
แต่ละความเป็นจริงจะมีบางสิ่งมากกว่านั้น
ดังเรื่องนับร้อยที่ให้
อาจมีไม่เท่าความในใจนับพัน
ทุกครั้งที่ใครสักคนได้อ่านมัน
จะมีอีกคนหนึ่งนั้นขอให้เธอสุขใจ
หน้าส่วนตัว
1867
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟไอดิน...กลิ่นฝุ่น
