24 มีนาคม 2548 15:39 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
เธอคงไม่รู้ว่าเหงาแค่ไหน
วันนี้ไม่มีเธอใกล้คอยห่วงหา
กี่คืนแล้วที่ต้องหลับไปกับน้ำตา
ไม่มีแขนให้หนุนให้ห่วงหามันเศร้าใจ
ฉันเองที่ไม่ดีอย่างเธอต้องการ
ไม่เคยสักครั้งที่อ่อนหวานทำไม่ไหว
เหตุผลดีๆทั้งนั้นที่เธอคิดเลิกไป
เพิ่งรู้และเข้าใจว่าแค่รักที่ให้ไป...มันไม่พอ
ไม่เรียกร้องให้เธอมารับรู้ความเสียใจ
ความห่วงใยที่เคยได้ก็จะไม่ขอ
เมื่อวันนี้รู้ซึ้งกับคำว่าไม่รู้จักพอ
สิ่งเดียวที่อยากบอกเอ..อยากขอ
อย่าย้อนคืนมา
23 มีนาคม 2548 18:38 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
เพราะความรักของเธอที่โอบอุ้มหัวใจ
บ่อยครั้งที่ร้องไห้เพราะใครคนนั้น
เธอที่ยังปลอบใจห่างๆไม่ทิ้งกัน
ไหล่ที่ให้ไออุ่นนั้นฉันรู้ดี
ขอร้องไห้ซบไหล่เธอนะ
อย่าเพิ่งเบื่อล่ะกับน้องขี้แยคนนี้
ขอบคุณพี่ชายที่ยังห่วงใยหวังดี
สัญยาจากวันนี้จะเป็นย้องสาวที่ดี..
ของพี่คนเดียว
23 มีนาคม 2548 16:03 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ฉันคงไม่ผิดใช่ไหมที่รักเธอ
ยังหวั่นไหวเสมอแค่เธอมองมาเท่านั้น
ผิดไหวที่ยังยึดติดผูกพัน
ความหลังที่เคยมีเธอนั้นไม่เคยเลือนจากใจ
ปล่อยฉันไว้คนเดียวดีกว่า
ให้ตัดใจจากเธอช้า-ช้าจะได้ไหม
ตอนนี้ไม่อยากรับรู้ว่าเราเลิกกันไป
อยากถามว่า..ผิดไหม...
ที่หัวใจมันมั่นคงไว้.แค่เธอ
23 มีนาคม 2548 16:00 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
อยากถามสักหน่อยที่นายมาสนใจ
เพราะรักเราหรือต้องการประชดใครคนนั้น
เราก็รู้เว่านายมีแฟนแต่ยังมาผูกพัน
ทะเลาะโกรธกับคนนั้นก็มาพักพิงที่เราทุกที
เราก็คงสำคัญเวลาเขาไม่มองนาย
แค่เพื่อนที่นายไว้ใจก็เท่านี้
ถ้าไม่คิดอะไรช่วยอธิบายให้เข้าใจที
อย่าปล่อยนานกว่านี้...เพราะเราจะตัดใจไม่ได้สักที
..เพราะรักนาย....
22 มีนาคม 2548 11:31 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ขอบคุณเธอที่ยังห่วงใย
แม้เรื่องราวของเราจะเป็นได้แค่ความหลัง
ขอบคุณที่ยังห่วงใยจริงจัง
ได้คิดถึงเธอบางครั้งก็รู้สึกดี
เธอเองก็สบายดีใช่ไหม
ฉันเองก็ยังห่วงใยไม่น้อยกว่าเธอนี้
ฝากดูแลตัวเองด้วยนะรักษาตัวดี-ดี
ความทรงจำของเราตอนนี้..แค่เพื่อนที่ดีก็พอใจ