5 มีนาคม 2548 08:51 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ไม่อยากเรียกร้องอะไร
เพราะรู้ตัวว่าอยู่ตรงไหนของหัวใจเธอนั้น
ฉันอาจแค่คนแก้เหงาของเธอในแต่ละวัน
ไม่มีสิทธิ์หวงหรือถามไถ่อะไรทั้งนั้นให้วุ่นวาย
อยู่ในตำแหน่งของตัวสำรอง
เวลาตัวจริงมาเธอก็ไม่อยากมองมันเจ็บรู้ไหม
แค่อยากบอกเธอเท่านั้นว่าทีฉันทนอยู่ทุกวันเพื่ออะไร
คำว่า..รัก...ที่ทุมเททั้งใจ
มันสั่งให้ฉันอดทน
1 มีนาคม 2548 09:17 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ในภาพความทรงจำเก่าๆ
ภาพเธอยังทอดเงาถึงคนทางนี้
ในส่วนลึกยังมีเธอทุกที
ถึงจากกันกี่ปีแต่ยังไม่ลืมไป
ใครคนหนึ่งคนนั้น
อยากบอกว่ายังผูกพันแม้นานแค่ไหน
เธอจะลืมฉันแล้วก็ไม่เป็นไร
แต่ภาพเธอจะยังชัดเจนในใจ
ในความทรงจำสีจาง - จาง
1 มีนาคม 2548 09:14 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
อาจเพราะฉันไม่เคยถามความรู้สึก
ว่าส่วนลึกเธอคิดกับฉันแบบไหน
อาจเพราะความรู้สึกของฉันเธอไม่เคยใส่ใจ
เราจึงยิ่งห่างไกลกันทุกที
ฉันเปลี่ยนไปแล้วสายไป
ไม่มีเยื่อใยเหลือให้เธอคนนี้
เก็บใจเธอไว้เพื่อเจอคนที่ดี
ความรักที่เราต่างเคยมี
ให้เป็นส่วนหนึ่งที่ดี
...ของความทรงจำ....
1 มีนาคม 2548 09:12 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
เพราะวันนั้นเธอไม่มีใคร
เพราะฉันเองที่หวั่นไหวกับเธออยู่เสมอ
เพราะคนที่เธอรัก เขาไม่รักเธอ
และฉันทีรักเธอ เธอก็ไม่เคยใส่ใจ
เมื่อก่อนเคยคิดว่าเธอรักกัน
แต่ที่ผ่านมานั้นใมนไม่ใช่
แค่ตัวสำรองเมื่อเธอเหงาไม่มีใคร
จะมีสิทธิ์เรียกร้องอะไร...
ก็เรามันง่ายเอง..