22 ธันวาคม 2548 14:57 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
แม้ไม่ใช่คนโปรดอย่สงคนอื่นเขา
แค่วันนี้ยังมีเราอยู่เคียงใกล้
ฉันไม่ทวงถามว่าเราอยู่ในฐานะอะไร
คนของความเหงาหรือคนของหัวใจของเธอ
จะเป็นไรไหมถ้าฉันจะนั่งตรงนี้
ยังมีความห่วงใยที่หวังดีอยุ่เสมอ
เพราะเธอเป้นคนสำคัญที่แนหากันจนเจอ
ถึงไม่มีความหมายอะไรกับเธอ..
ฉันก็พอใจ
22 ธันวาคม 2548 14:54 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
เธอคงไม่เข้าใจว่าฉันไม่ใช่คนเก่า
ความเป็นเพื่อนพาเราใกล้ชิดกันแบบนี้
ฉันผิดที่คิดเกินคำว่าเพื่อนสนิท ที่เรามี
เก็ยมานานฝันในใจฉันนี้เรื่อยมา
หากเธอรุ้จะรับได้หรือไม่
เมื่อคนคุ้นเคยชิดใกล้เริ่มมีใจเสน่หา
ฉันอาจเป็นเพื่อนร่วมงานคนนึงที่คุ้นตา
แต่ยังหวังสักวันหนึ่งว่า
เธอปราถนา....จะคุ้นใจ
20 ธันวาคม 2548 14:20 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ขอบคุณที่ยังห่วงใย
ถึงวันนี้เราเป้นได้แค่คนเคยรู้จักเท่านั้น
ไม่มีอีกแล้วคนเคยรักที่เคยผูกพัน
เรื่องราวในวันวานคืออดีตที่ผ่านไป
ขอบคุณที่เธอยังแคร์
ยังถามไถ่ดูแลผู้หญิงอารมณ์อ่อนไหว
จากวันที่เราเลิกกันแต่เธอนั้นยังอยู่ในฝจ
ยังไม่จางหาย..จากความทรงจำของใจ
...สีจาง-จาง..
20 ธันวาคม 2548 14:19 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
อยากเป็นมากกว่าคำว่าเพื่อนสนิท
ฉันคิดเกินกว่านี้ได้ไหม
เพราะความใกล้ชิดที่เราใกล้กันเกินไป
ห้ามหัวใจให้หยุดรักเธอไม่ทัน
ไม่โกรธกันนะคนดี
ที่เพื่อนเธอคนนี้เริ่มไหวหวั่น
ไม่กล้าบอกความลับที่แอบรักมานาน
จะทำตัวเป็นแค่เพื่อนเธอเท่านั้น..ต่อไป
20 ธันวาคม 2548 14:18 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ไม่ได้หวังอยากเป็นที่หนึ่ง
ขอแค่เหงาแล้วคิดถึงกันได้ไหม
ไม่ได้ร้องขอเป้นคนพิเศษอย่างใคร
ขอแค่เธอยิ้มให้เวลาพบหน้ากัน
ฉันพอใจที่เป็นได้เพียงเท่านี้
อยากบอกรักสักทีคงได้แค่ฝัน
มีความสุขแล้วนะที่ใกล้ชิดเธอทุกวัน
มีภาพเรารักกันในฝัน...ฉันก็พอใจ