6 กันยายน 2547 16:25 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
จำไม่ได้ที่เคยบอกว่ารักเธอมาก
ไม่รู้นะว่าเคยบอกคิดถึงเธอตอนไหน
เท่าที่รู้เธอนั้นทำฉันเสียใจ
วันนี้สิ่งดีๆที่เคยมีให้ไม่เหมือนเคย
เจ็บที่เธอไม่เคยแคร์
ทรมานกับการไม่แย่แสและเมินเฉย
วันนี้คำว่า..ขอโทษ..ของเธอไม่มีค่าเลย
พอแล้วนะให้เราเป็นเพียงแค่คนที่เคย...
แค่คำว่ารู้จักกัน
6 กันยายน 2547 16:24 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ไม่ใช่เผลอที่รักเธอนั้น
แต่ความจริงใจของฉันให้เธอเต็มที่
ไม่ใช่ว่าเหงาหรือต้องการใครนะคนดี
แต่คนเดียวที่ต้องการมีคือเธอคนนี้ไง
รักเธอนะฉันพูดได้เต็มปาก
แค่อยากให้เธอบอกรักสักครั้งจะได้ไหม
ทุกความรู้สึกของฉันมีเธออยู่ในหัวใจ
รักเธอนะคนดีของใจ...คนพิเศษคือเธอ
6 กันยายน 2547 16:22 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ฉันไม่ว่าถ้าเธอยังรักเขา
ไม่เป็นไรถ้าคนเก่ายังอยู่ในใจแบบนี้
ฉันไม่ว่าถ้าบอกว่าเขาแสนดี
ไม่เป็นไรถ้าเปรียบกับฉันคนนี้ยังดีไม่พอ
สิ่งเดียวที่ฉันต้องการ
ให้เขาเป้นแค่วันวานได้ไหมอยากขอ
รักของเธอที่เต็มใจนานเท่าไรฉันจะรอ
แค่ให้รู้เท่านั้นว่าวันนี้ฉัน..เป็นตัวจริงของเธอ
4 กันยายน 2547 08:43 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ถ้าการรักใครสักคน
ทำให้ต้องทนจนใจอ่อนล้า
ฉันคงไขอรักใครให้ใจมีน้ำตา
เหนื่อยนะที่ต้องเปลี่ยนตัวเองเพื่อใคร
จะมีไหมใครที่รักในความเป้นฉัน
ไม่อ่อนหวานเป็นกุลสตรีอย่างคนไหน
อารมณ์แปรปรวนวุ่นวายเอาแต่ใจ
มีสักคนไหมที่รักได้กับสิ่งที่แนเป็น
แต่ในความเป้นคนเข้มแข็ง
ข้างในไม่แข็งแรงอย่างที่เธอเห็น
เสียใจม่ความหวั่นไหวร้องไห้เป็น
แต่จะมีใครมองเห็น..และจะมาเป็น
คนของใจ..ซักคน
2 กันยายน 2547 18:02 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ไม่รู้เธอจะหลับหรือยัง
คนทางนี้อยากฟังเสียงโทรมาหาได้ไหม
นานแล้วนะที่ไม่ได้เจอคนไกล
รักษาตัวดีๆไว้เก็บใจไว้พบกัน
อย่าลืมความรักที่เคยมี
อย่าทำไม่ไยดีกับความห่วงใยของฉัน
ความคิดถึงของคนทางนี้ยังมีส่งไปทุกวัน
หวังว่าคนทางโน้นคงคิดถึงกัน..
แม้เพียงเวลาสั้นๆ..ก็ตาม