27 สิงหาคม 2547 16:14 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
รู้ดีว่าไม่ใช่คนโปรดเธอ
ไม่เลิศเลอดีกว่าใคนคนไหน
อาจดูว่างเปล่าในสายตาไม่มีค่าอะไร
และไม่รู้เป็นที่เท่าไรในใจเธอ
เป็นแค่คนไม่สำคัญ
แต่หัวใจยังดึงดันรักแต่เธอเสมอ
หากยังพอมีเหลือเศษเสี้ยวใจเธอ
แบ่งให้ฉันสักนิดนะเธอ...รักฉันบ้างคนดี
27 สิงหาคม 2547 16:06 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
วันหนึ่งวันผ่านไปใจอ่อนล้า
อยู่กับน้ำตารินไหลในวันเหงาๆ
ไม่รู้นะว่ามีสักครั้งไหมที่เขาจะคิดถึงเรา
นั่งกอดเข่ามองฟ้าน้ำตาคลอ
อยากได้ยินเสียงเธอสักครั้งนึง
อยากรู้ว่าคนไกลจะคิดถึงกันบ้างไหมหนอ
คนทางนี้ทำได้ก็แค่..รอ
สิ่งเดียวที่อยากขอ..ให้คนไกล
อย่าเปลี่ยนใจ...ไม่รักกัน
27 สิงหาคม 2547 12:14 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ฉันก็รู้ว่าฉันมันเอาแต่ใจ
ทำตัววุ่นวายสร้างแต่ปัญหา
บ่อยครั้งไม่ได้ดังใจก็บีบน้ำตา
เรื่องพูดจาไม่หวานเหมือนใครๆ
เบื่อหรือยังที่คบกับคนแบบนี้
คอยตามใจกันทุกทีเธอเหนื่อยบ้างไหม
ถ้าจะหันหลังกลับฉันก็ไม่ว่าอะไร
เพราะชีวิตของฉันอยู่ได้..ไม่อยากพึ่งพาใคร
ให้หัวใจร้องไห้..เหมือนวันวาน
26 สิงหาคม 2547 18:34 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
เมื่อไม่รักกันไม่ต้องสงสาร
คนแบบฉันไม่อ่อนแอขนาดนั้น
เมื่อไม่คิดจะรักก็ไม่ต้องมาผูกพัน
ปล่อยฉันให้อยู่ไปวัน วันไม่ต้องใส่ใจ
ไม่นานหรอกนะก็ลืมได้เอง
เธอไม่ต้องกลัวจะเสียใจแค่ไหน
เมื่อมันเจ็บนักก็แค่ปิดใจไม่รักใคร
ขอบใจแต่อย่ามาห่วงไย...ไม่ต้องการความหวังดี
26 สิงหาคม 2547 16:14 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ยังเจ็บไม่พอหรือหัวใจ
ทำไมต้องคิดใส่ใจกับใครคนนั้น
เคยไหมสักครั้งที่เขาจะนึกถึงกัน
สิ่งที่ได้จากเขาทุกวันคือการเสียใจ
ยังเจ็บไม่พอใช่ไหมในวันนี้
ต้องรอให้ปางตายกว่านี้ถึงยอมเลิกราใช่ไหม
ตัดใจจากเขาได้แล้วเลิกวุ่นวาย
เจ็บตอนนี้แค่ร้องไห้..ไม่กี่วัน