21 สิงหาคม 2547 15:36 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ในวันเหงาของคนอ่อนแอคนหนึ่ง
ต้องการที่พึ่งให้ใจที่อ่อนล้า
ในวันที่ผู้หญิงดื้อคนนี้ต้องมีน้ำตา
ต้องการมืออุ่นๆมาจับปลอบใจ
ในวันที่คิดถึงใครสักคน
ต้องการใครคนนั้นมาเติมใจที่อ่อนไหว
ในวันที่อยากรัก
ต้องการเธอมาอยู่ข้างๆใจ
แต่ทุกสิ่งก็ไม่มีวันเป็นไปได้
เพราะเธอจากไป...เกินใจจะเอื้อมตาม
21 สิงหาคม 2547 15:30 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
เธอไม่ใช่คนที่ฉันใฝ่ฝัน
ตอนแรกที่พบกันบอกเลยไม่ชอบคนแบบนี้
คอยแกล้งคอยว่าแต่กับฉันทุกๆที
เป็นตัวตลกแบบนี้ให้เธอหัวเราะทุกวัน
แต่ในนิสัยชอบแกล้งของเธอ
สายตาที่มองมาเสมอที่ฉัน
ใครเขาบอกที่เธอทำเพราะเห็นฉันเป็นคนสำคัญ
แต่เธอไม่ยอมพูดมันฉันเลยไม่เข้าใจ
บ่อยครั้งนะที่ส่งสายตาให้เธอ
บางทีเธอมองมาพาหวั่นไหว
แล้วต่อจากนี้ฉันควรทำตัวยังไง
เมื่อชักเริ่มรู้ใจ..ว่าแอบไปรักเธอ