12 ตุลาคม 2547 15:46 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
คนอ้างว้างรอคอยใครคนหนึ่ง
ที่มีใจลึกซึ้งและห่วงหา
คนที่คอยห่วงใยทุกเวลา
คอยสบตาเวลาต้องการกำลังใจ
คนที่ฝันคนนั้นอยากให้เป้นเธอ
ที่คอยจับมือเสมอในวันหวั่นไหว
คนเหงาคนนี้ต้องการกำลังใจ
ที่ไม่ใช่จากใคร...
แต่คือเธอ
11 ตุลาคม 2547 17:30 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
สุขสันต์วันเกิดนะคนดี
ขอโทษทีที่ได้อยู่ฉลองด้วยตรงนั้น
ถึงอยู่ไกลเธอก็ยังเป็นคนสำคัญ
และอยู่ในหัวใจฉันทุกเวลา
ไม่มีของขวัญที่มีราคาอย่างใคร
มีแค่คำอวยพรฝากลมไปถึงเธอที่นั่น
คนทางนี้คิดถึงเธอทุกวัน
ก็คนพิเศษของฉันจะลืมได้ไง
มีความสุขมากๆนะคนดี
ของขวัญที่ฉันมีเป็นหัวใจดวงนี้ต้องการไหม
จะผูกโบว์ด้วยรักและห่วงใย
และจะมอบหัวใจ..รักไว้เพียงเธอ
11 ตุลาคม 2547 17:24 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ฉันก็เป็นของฉันแบบนี้แล้วทำไม
ไม่จำเป้นต้องเปลี่ยนแปลงเพื่อใครทั้งนั้น
อาจดูห้าว ไม่หวานไม่ตรงใจที่ต้องการ
ถ้างั้นก็มองผ่านจากกันไปด้วยดี
ไม่ชอบทำตามใจใคร
เอาแต่ใจ เกเรนิสัยก็แบบนี้
สบายใจที่เป้นตัวของตัวเองต้องขอโทษที
ที่ไม่สามารถเป็นกุลสตรี แบบที่เธอต้องการ
6 ตุลาคม 2547 13:19 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
อย่าอยุ่ตรงนี้ถ้าใจเธอไม่อยู่
ที่ฉันรู้คือเวลานี้เธอไม่ลืมเขา
ไปซะไปหาคนนั้นจะได้จบเรื่องเรา
เมื่อคนที่อยุ่ในใจคือเขาไม่ใช่ฉันเลย
ถึงมีหัวใจแต่ไร้ความรู้สึก
ภายในส่วนลึกเอมีแต่เมินเฉย
รักเขามากก็จากกันวันนี้เลย
กอดเธอคนที่ไม่คุ้นเคย..
รู้ไหมเจ็บจังเลยที่เธอไม่เคยมีใจ
3 ตุลาคม 2547 09:20 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
เธอบอกว่าเธอไม่มีใคร
เคยเสียใจเพราะรักจากใครคนนั้น
เฮบอกว่าขอให้คิดแค่เพื่อนกัน
อย่าเกินเลยกว่านั้นเพราะไม่พร้อมจะรักใคร
อดีตที่เจ็บปวดของเธอ
ฉันรู้ว่าเธอเจ็บเสมอที่เขาทำหวั่นไหว
ฉันเองก็แค่อยากให้กำลังใจ
เวลาที่คอยห่วงใยคงทำให้เธอหายดี
ไม่ต้องการความรักตอบกลับมา
แค่ให้รู้ว่าเธอยังมีฉันคนนี้
หันกลับมาเมื่อไรจะมีรักให้ทุกๆที
วันไหนที่เธอหายดี..
ฉันคนนี้ก็จะสุขใจ