7 สิงหาคม 2550 15:30 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ในวันที่หนาวใจ
แค่ขอสักคนใครคนหนึ่งคนนั้น
จะอยุ่ที่ไหนก็คงไม่สำคัญ
รุ้แค่ในทุกๆวันยังมีเรา
แค่คนคอยปลอบใจในวันล้า
แค่หนึ่งคนมาคอยซับน้ำตาในวันเงหา
ยามมีทุกข์แค่มีเธอคอยแบ่งเบา
เป้นเพื่อนใจคลายเหงาแค่เรามีกัน
6 สิงหาคม 2550 18:09 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ฉันอาจจะโจง่าย
ทุมเททั้งตัวและใจให้เธอไปแบบนั้น
อยากให้รู้ผู้หญิงถ้ารักใครคนนั้นก้สำคัญ
รักเชื่อใจไม่ไหวหวั่นรักหมดใจที่มี
อาจจะง่ายสำหรับเธอใช่ไหม
แต่ฉันไม่ง่ายกับทุกรายที่ผ่านมาในชีวิตนี้
เพราะรักเธอเท่านั้นฉันจึงยอมทุกที
เข้าใจหน่อยนะคนดีที่ทำทั้งหมดนี้..รักเธอ
อยากให้รู้จริงๆ
เธออาจเห็นเป้นสิ่งที่พร่ำเพ้อ
ฉันจริงใจจริงจังกับรักที่ให้เธอ
ที่ผ่านมาใช่เพียงพลั้งเผลอแต่เพราะรักเธอ..เท่านั้นเอง
.......ง่ายสำหรับเธอไม่ง่ายสำหรับใครถ้าไม่ได้รัก...
5 สิงหาคม 2550 10:40 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ไม่มีใครคนนี้ก็ยังรัก
เฝ้าฟูมฟักเลี้ยงดูและสั่งสอน
ลูกคือดวงใจตัดไม่ขาดไม่ขาดรอน
แม่คอนสอนคอยห่วงและดูแล
เหนื่อยจากไหนขอให้ได้พบหน้า
แค่แม่ยิ้มให้มาเป็นแรงใจในวันแพ้
ไม่มีมีใครแค่ได้ท่านมาดูแล
กำลังใจก็จะเกิดขึ้นมากมาย
อาจไม่เคยบอกแม่เลยว่ารัก
แต่ในใจรักมากแม่รู้ไหม
แม่เป็นสุดที่รักที่รักที่สุดหมดใจ
กราบตักแม่หนุนตักให้..ลูกได้ฝันดี
รักแม่ค่ะ
5 สิงหาคม 2550 10:35 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ฉันอาจไม่ใช่คนในฝัน
ผู้หญิงที่เธอต้องการอยากรู้แบบไหน
ตรงข้ามกันทุกอย่างกับสิ่งที่ฉันเป็นไป
เหนื่อยใช้มันที่ต้องทนคบกัน
หากวันไหนเธอจะเลิกรา
บอกมาไม่ต้องห่วงฉัน
อยากจะไปก็ไปอยากลเกก็แค่จบกัน
ไปหาคนในฝันคนนั้นที่เธอต้องการ
ปล่อยฉันไว้ตรงนี้
จบกันด้วยดีกับความรักที่พ้นผ่าน
สิ่งที่เธอทิ้งไว้ความเสียใจคงไม่นาน
เวลาที่พ้นผ่านคงรักษาอาการ..ให้หายดี
บางทีอยุ่กับคนที่เขาไม่เคยรักเราการเลิกกันคงเป้นทางออกที่ดีที่สุด
5 สิงหาคม 2550 10:08 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ยังมีเธอในความทรงจำเก่าๆ
ถนนสายนี้ยังเงียบเหงาเมื่อไม่มีเราเคยงใกล้
ชิงช้าตัวเดิมที่เธอเคยได้แกว่งไกว
อ่อนล้าแค่ไหนไม่ไมไหล่ให้หลับตา
ฉันเหนื่อยและท้อ
ไม่เคยมีใครคอยปลอบในวันล้า
มองไปที่เดิมที่เคยมีกันทุกเวลา
เหงาหัวใจเหว่ว้าคิดถึงเธอ
เธอเองจะสบายดีไหม
รู้หรือเปล่าว่าคนไกลยังพร่ำเพ้อ
สักครั้งนึงอยากให้เราย้อนกลับมาพบเจอ
แค่สักครั้งได้กอดเธอ..อีกที