17 พฤศจิกายน 2547 07:39 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ได้ยินไหมหัวใจฉันที่บอกรักเธออยุ่
รอให้เปิดดูในใจผู้หญิงคนนี้
ถ้าเธอพร้อมฉันก็พร้อมนะคนดี
เป็นเธอได้ไหมคนที่จะมาดูแลใจ
ฉันเหมือนนกที่บินอย่างอ่อนล้า
ขอใช้เวลาที่เหลืออยุ่กับเธอได้ไหม
ฝากเธอช่วยดูแลผู้หญิงเอาแต่ใจ
ไม่อ่อนหวานแต่อ่อนไหวได้ไหม....สักคน
16 พฤศจิกายน 2547 18:05 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
อยากบอกอะไรหรือเปล่าคนดี
ไหล่บางๆของคนตรงหน้านี้ยังไม่ไปไหน
จะอยู่ตรงนี้จนกว่าเธอจะสบายใจ
ไม่ต้องบอกอะไรก็ได้แค่นั่งข้างๆกัน
เธอไม่มีใครยังมีฉันคนนี้
ร้องไห้ก็ได้นะคนดีกับบ่าของฉัน
อาจไม่ช่วยอะไรมากมายแต่จะอยู่ด้วยกัน
เธอยิ้มได้แล้วนั้นฉันจะไป
16 พฤศจิกายน 2547 17:43 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ไม่อยากเหนื่อยใจไปกว่านี้
แค่เหนื่อยงานในแต่ละนาทีทุกวันก็เกือบไม่ไหว
ขอแค่ในแต่ละวันมีเธอเป็นแรงใจ
แต่นี่อะไรเธอทำให้เหนื่อยใจกว่าเดิม
บอกว่าฉันไม่มีเวลาคอยดูแล
หาว่าฉันไม่ค่อยแคร์ทำเมินเฉย
อย่าจับผิดกันได้ไหมคนคุ้นเคย
บางทีอาจละเลยเพราะเหนื่อยจริงๆ
จะให้หวานอะไรกันนักหนา
ผู้ชายไม่เข้าใจหรอกว่ามันลำบากแค่ไหน
ผู้หญิงหนึ่งคนต้องคอยดูแลใครมากมาย
แต่ต้องการคนมาดูแลใจ..คือเธอคนเดียว
15 พฤศจิกายน 2547 16:58 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ต้องการอะไรอีกนะคนดี
ที่เปลี่ยนแปลงขนาดนี้ยังไม่พอใจใช่ไหม
ให้ทำตัวตัวหวานๆก็พยายามอยู่นี่ไง
ให้แต่งหน้า คอยเอาใจฉันก็แก้ไขเพื่อเธอ
ต้องการอะไรอีกนะคนดี
เหตุผลที่ทำทะงหมดนี้เพราะรักเธอมาเสมอ
อะไรก็ตามที่เป้นความสุขของเธอ
ไม่ลังเลที่จะเสนอทำให้พอใจ
แต่มากกว่านี้คงไม่ไหวนะ
บางทีก้ต้องเป้นตัวของตัวเองบ้างเข้าใจไหม
ให้หวานก็พอประมาณอย่ามากไป
หวานเฉพาะหัวใจ...ที่ให้เธอไปละกัน
15 พฤศจิกายน 2547 16:55 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
เพราะไม่อาจบังคับหัวใจ
ให้รักคนที่เขาใส่ใจเราเท่านั้น
กลับไปแคร์คนที่เขาไม่คิดรักกัน
รักข้างเดียวนั้นมันทรมานหัวใจ
เพราะไม่อาจบังคับใจเธอ
ให้กลับมารักกันเป้นไปไม่ได้
เพราะความรักไม่อาจบังคับได้ดั่งใจ
จึงต้องเจ็บเพราะรักใคร..ที่เขาไม่รักกัน