15 ธันวาคม 2548 13:46 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ผิดไหมถ้าฉันเผลอใจรักเขา
กี่ครั้งที่รักเรามีแต่ปัญหา
เธอเหนื่อยฉันเจ็บกับรักที่ผ่านมา
รอยร้าวมันหนาจนเกินจะเยียวยาให้หายดี
เมือเขาคอยอยู่ดูแลใกล้
ผิดไหมที่ฉันมีใจกับเขาอย่างนี้
เธอยิ่งห่างเขายิ่งใกล้มากขึ้นทุกที
ใจบาง-บางดวงนี้จึงเผลอใจ
15 ธันวาคม 2548 13:42 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ให้ฉันเป็นเพื่อนนั่งอยู่ข้างๆ
มือบางๆจะกุมเธอในวันร้าวไหว
อาจไม่อุ่นเท่าเขาที่เธอรักทั้งใจ
แต่จะไม่ทำร้ายจะคอยปลอบใจกัน
ขอให้ฉันนั่งข้างๆได้ไหม
จะคอยห่วงใยในวันเธอไหวหวั่น
เขามาเมื่อไรคนคนนี้ก็หมดความสำคัญ
ไม่เรียกร้องดึงดัน...ถ้าเขามา..ฉันจะไป
14 ธันวาคม 2548 08:02 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
เธอจะให้ฉันทำอย่างไร
เมื่อเธอหาเรื่องจบไปในวันนี้
ฉันผิดอะไรไม่ถูกใจตรงไหนบอกที
ก่อนจากกันวันนี้ให้เธอบอกกัน
พูดไม่ออกไม่ไดโกรธหรอกนะ
ขอบใจด้วยล่ะที่ไม่โกหกฉัน
เมื่อรักมันหมดก็ไม่ควรดื้อดึงคบกัน
น้ำตาที่ไหลกับรอยยิ้มนั่น
แทนความรุ้สึกทั้งหมดของแน
ที่คนรักกัน..กำลังจะทิ้งไป
14 ธันวาคม 2548 07:59 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
อยู่กับตัวเองในความเงียบเหงา
อยากมีใครแบ่งเบาความเหว่ว้า
เป็นเพื่อนพูดคุยทุกเวลา
สบสายตาห่วงหาและปราถนาดี
ใครคนน้นของฉันอยุ่ที่ไหน
คนไม่มีเจ้าของที่ยังว่างเหมือนใครคนนี้
คนที่รักจริงใจจริงจังแหวังดี
อยู่ตรงไหน..ยกมือที..คนเหงาคนนี้
ต้องการแฟน(ด่วน)
13 ธันวาคม 2548 09:25 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
อยากจะถามว่าฉันมีค่าแค่ไหน
คนใกล้ๆสำคัญกับเธอหรือเปล่า
หรือถูกใจในเวลาที่เธอเหงา
เม่อมีเขาคนนี้ก็ไม่สำคัญ
ไม่น่ารักฉันก็รุ้ตัว
สิ่งที่กลัวคือเธอไม่รักมันไหวหวั่น
อาจเป็นแค่ผู้หญิงคนนึงที่ไม่สำคัญ
แต่รักเธอไม่แพ้ผู้หญิงคนนั้น....จริงๆ