27 ตุลาคม 2550 14:44 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ก็เป็นแค่ใครคนหนึ่ง
ที่ไม่เคยซึ้งไม่เคยรู้จักความหวั่นไหว
จนวันหนึ่งมีใครเข้ามาข้างกาย
สอนบทเรียนรักครั้งสุดท้ายให้ฉันได้เจอ
++++++++++++++++++++++++++++++++
อย่ามองว่าฉันเหมือนคนน่ารำคาญ
ที่วุ่นวายน่ารำคาญเพราะรักเธอเสมอ
ต้องการไหล่ให้พิงพักต้องการรักจากเธอ
ไม่ใช่งมงายที่รักเธอทุกอย่างเกิดจากใจ
+++++++++++++++++++++++++++++++++
ฉันอาจจะไม่น่าดูเหมือนใครเขา
แค่ผู้หญิงขี้เหงากับอารมณ์อ่อนไหว
ต้องการคนร่วมฝันแค่มีเธอแบ่งปันกำลังใจ
ไม่เป็นหนึ่งไม่เป้นไรขอแค่เป็นรักสุดท้าย..ก็พอ
กว่าเราจะมาเจอกันมันยาเหลือเกิน รักามิตรภาพนี้ไว้นานนะ...คนหน้าตี๋..^__^
27 ตุลาคม 2550 14:36 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
หากวันนั้เราไม่เผลอใจ
วันนี้คงไม่มีใครที่ต้องปวดร้าว
หลายคนเจ็บกับการกระทำจากสองเรา
ไม่มีอะไรดีกับเขา กับเธอและกับใคร
++++++++++++++++++++++++++++++++
แค่วูบหนึ่งในคืนเหงา
กลับกลายเป็นเรื่องเศร้าที่ทำเราหวั่นไหว
คนของฉันเจ็บปวดคนของเธอก็เสียใจ
เราควรทำอย่างไรให้ต่างคนต่างรู้สึกดี
+++++++++++++++++++++++++++++++
เพราะไม่อาจห้ามใจ
ผลสุดท้ายมีคนมากมายเจ็บปวดกับรักครั้งนี้
ขอเป็นฝ่ายจากลานี่คือน้ำตาของคนไม่ดี
อยากขอโทษคนข้างกายฉันสักที...ที่ผู้หญิงคนนี้..เผลอใจ
26 ตุลาคม 2550 10:26 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
เธอได้ยินหรือเปล่า
เสียงหัวใจคนเหงาทที่กำลังเรียกหา
ในท่ามกลางความคิดถึงที่ใครคนนึงส่งมา
ยังมีความห่วงหาจากคนไกลตาที่ยังห่วงใย
+++++++++++++++++++++++++++++++++
เธอได้ยินไหมคนดี
คนที่รักเธอคนนี้คิดถึงเธอแค่ไหน
ไกลเหลือเกินแค่ใต้ฟ้าแต่ยังไม่อาจไปหาคนไกล
ทุกๆวันยังคงส่งใจไปให้คนไกลกัน
++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เธอได้ยินไหมที่รัก
ความคิดถึงที่ส่งมาทายทักจากคนรักของเธอคือฉัน
คิดถึงกันหรือเปล่าในท่ามกลางผู้คยร้อยพัน
สำหรับฉันในทุกๆวันมีเยงคำนี้สั้นๆ...คิดถึงจัง......
24 ตุลาคม 2550 15:59 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
หากเพียงวันนั้นฉันได้บอกไป
ในวันนี้หัวใจคงไม่รู้จักกับความปวดร้าว
หากเพียงวันนั้นฉันมั่นใจในความสัมพันธ์ของเรา
ในวันนี้คงไม่เงียบเหงาเพราะมีเธอข้างๆกัน
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ผิดที่ฉันเองที่ไม่พูดไป
ไม่เคยแน่ใจกับเรื่องเราที่ผ่านมานั้น
ผิดที่ไม่เชื่อใจเธอว่ารักกัน
สุดท้ายคนเจ็บคือฉันไม่เคยเอ่ยคำรักนั้น..ออกไป
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ให้โอกาสได้ไหมคนดี
ให้ผู้หญิงที่รู้ตัวช้าคนนี้ได้เริ่มใหม่
กลับมาหากันจะบอกคำว่ารักที่ไม่เคยบอกไป
วันนี้คงไม่สายถ้าเธอจะให้แก้ตัวใหม่..อีกที
24 ตุลาคม 2550 10:56 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
เสียงสะท้อนในใจ
ดังออกมาไกลๆว่าฉันควรรักเธอไปหรือเปล่า
เจ็บมาพอหรือยังกับความสัมพันธ์ระหว่างเรา
ปล่อยเธอไปกับเขาแล้วฉันควรเป็นฝ่ายจากมา
หยุดได้แล้วนะหัวใจ
จะรักต่อไปทำไมให้หัวใจยิ่งอ่อนล้า
เมื่อฉันเป้นได้แค่มใครที่เธอใช้ฆ่าเวลา
ถอนตัวพาหัวใจจากมาจบกันสักที
อย่ายืดเยื้อทิ้งไว้ให้เรื้อรัง
เมื่อไม่มีอนาคตและความหวังกับรักเราในวันนี้
ปล่อยเธอไปซะแล้วปล่อยมือจากันเสียที
จบซะแต่วันนี้..ดีว่าทนทรมานต่อไป