27 กรกฎาคม 2549 17:23 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
เธอบอกกับฉันอย่าคิดอะไร
ถึงจะเลิกไปแต่ความเป็นเพื่อนยังเหมือนเก่า
เธอบอกไปกันไม่ได้ความรักของเรา
เพราะเธอพบเขาคนที่ใช่จึงไม่อยากรักกัน
วางมือบนบ่าน้ำตาก็ไหล
ไม่มีความหมายอะไรที่เราคบกันมานั้น
คนที่ฝันไม่ใช่ฉันที่ใกล้ชิดผูกพัน
จบทางรักที่เคยวาดฝัน
เธอกับฉัน...ต่างคนต่างไป
26 กรกฎาคม 2549 16:40 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ฉันเป็นแค่หนังสือที่ไม่น่าอ่าน
เพียงแค่มองผ่านเธอไม่เคยเห้นค่า
เขาเหมือนหนังสือปกสวยที่เธอมองเสมอมา
เป็นคนรักที่มีค่าให้เธอคบหาเพื่อผูกพัน
ฉันเป็นคนฝันใฝ่ใกล้ๆเธอ
รักข้างเดียวและห่วงเสมอที่ผ่านมานั้น
หวังสักวันหนึ่งเธอคงนึกถึงและอยากจะอ่านกัน
ข้างในมีแค่ประโยคสั้นๆ....รักเธอ
26 กรกฎาคม 2549 16:36 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
หรือจะเป็นเพราะความเหงา
ความสัมพันธ์ของเราจึงเกิดขึ้นแบบนี้
ความห่วงใยที่ก่อตัวเงียบๆมาหลายปี
หรือเพราะฉันกับเธอตอนนี้เราต่างไม่มีใคร
....................................................................
อยากให้เราเปิดใจพูดกัน
ว่าความรู้สึกลึกๆนั้นเราคิดต่อกันแบบไหน
แค่เพื่อนคนหนึ่งที่คุยปรับทุกข์แล้วสุขใจ
หรือความรักขึ้นในใจกว่าที่เพื่อนจะมี
......................................................................
ไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเองว่าเธอรักกัน
อยากให้บทสรุปความสัมพันธ์ของเราชัดเจนกว่านี้
ฉันจะได้วางตัวถูกว่าควรอยู่ในตำแหน่งอะไรดี
เป็นคนรักที่เธอยากมีหรือเพื่อนคนนึงแสนดี...เท่านั้นเอง
21 กรกฎาคม 2549 18:20 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ต้องอยู่เรียนรู้ความเจ็บปวด
อดทนกับความปวดร้าวที่เธอมอบให้
เมื่อวันนี้ใคคนนั้นที่เคยรู้ใจ
เขามาบอกลิกกันไปไม่อยากรักกัน
คนจะไปยังไงก็ต้องไป
จะไปฉุดรั้งไว้เขาก็ไม่เห็นค่าทั้งนั้น
ไม่เข้าใจใช่ไหมว่าเขาไม่รักกัน
จะดีงดันเขานั้นไว้เพื่ออะไร
เธอเคยเป็นทุกอย่าง
วันนี้มาทิ้งขว้างใหฉันต้องหวั่นไหว
ต้องอยู่ยอมรับความเจ็บปวดที่มันผ่านไป
และวันนี้จะไม่มีใคร..นอกจากตัวฉันเอง
20 กรกฎาคม 2549 18:14 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
หากเพียง...ฉันเอ่ยคำนั้น
เธอคงจะไม่ทิ้งกันใช่ไหม
หากเพียง...ฉันบอกว่ารักเธอเท่าไร
เราคงได้เข้าใจเหมือนที่ผ่านมา
...........................................
วันนี้คนข้างๆคงยังอยู่
หากย้อนเวลากลับไปดูคนที่มีค่า
หากเพียงฉันขอโทษกับความผิดที่มีมา
วันนี้คงไม่ต้องเหว่ว้าเช็ดน้ำตา...ตัวเอง