8 พฤศจิกายน 2549 15:46 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ฉันเหมือนตะเกียงที่ไร้แสง
ชีวิตเริ่มอ่อนแรงและอ่อนล้า
อยากหาที่พิกพังและนอนหลับตา
อยากมีไหล่ใครสักคนที่ห่วงหาและคอยปลอบใจ
..............................................................................
เธอเหมือนเปลวไฟในคืนเหงา
ที่มาซับน้ำตาคนเศร้าที่กำลังหวั่นไหว
เธอเหมือนสายลมแห่งความรักให้ฉันได้พักหัวใจ
วันนี้คนที่เคยเดินอย่างเดียวดายจะมีเธอเดินไปข้างๆกัน
................................................................................
รักเธอนะเคยบอกหรือยังคนดี
ขอบคุณที่ทำให้ชีวิตที่เหลืออยู่ของผู้หญิงคนนี้มีสีสัน
ขอบคุณที่ร่วมสร้างความรักและให้ความผูกพัน
ขอบคุณนะที่รักกัน..และร่วมสร้างทางฝันของสองเรา
7 พฤศจิกายน 2549 17:56 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
เรายังรักกันดีอยู่หรือเปล่า
ความผูกพันในวันเก่าๆยังเหมือนเดิมไหม
หรือรักเราอิ่มตัวแล้วจึงดูไม่ใส่ใจ
เธอเหนื่อยเกินไปหรือฉันรักเธอน้อยลงทุกที
.............................................................
ลองห่างกันดูสักพักดีไหม
ทบทวนความสัมพันธ์ของใจที่เราเป็นอยู่ตอนนี้
ว่าเรายังเหมือนเก่าหรือมีใครจะมาแทนคำว่าเราที่เคยมี
อยู่อย่างเหงาเหงาสักทีให้รู้ใจตัวเอง
ปล ฟังเพลงบอยแล้วแต่งดูจ้า
7 พฤศจิกายน 2549 17:42 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
เธอจะมาเรียกร้องอะไร
เมื่อเคยทิ้งไปวันนี้จะมาทวงถามสิ่งเหล่านั้น
มันหมดแล้วกับความรู้สึกที่เคยมีอย่างวันวาน
วันนั้นไม่ต้องการวันนี้ก็ไม่มีค่าอะไร
ฉันเปลี่ยนไปแล้วนะรับรู้สักที
อย่ามายื้อกันอย่างนี้เก็บความหวังดีคืนไปได้ไหม
ก่อนหน้านั้นเคยถามว่ารักฉันสักนิดไหมในใจ
คำตอบที่ได้ทำคนที่รักเธอเสียใจเรื่อยมา
กลับไปเถอะคนดี
หัวใจผู้หญิงคนนี้ไม่รอเธอกลับมาหา
ฉันเจ็บแล้วจำถึงเจ็บช้ำก็ต้องเอ่ยคำลา
สิ่งสุดท้ายที่จะบอกทั้งน้ำตา...เราจบกัน
7 พฤศจิกายน 2549 14:11 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ผู้ชายคนหนึ่ง
ที่ไม่เคยคิดลึกซึ้งหรือห่วงหา
มีค่าเป็นศูนย์กับสิ่งตอบแทนที่ได้กลับมา
จริงจังจนเหนื่อยล้าเหนื่อยใจ
...................................................
ผู้หญิงคนหนึ่ง
ที่ความรู้สึกบ่งบอกถึงความรักที่หวั่นไหว
ม่ค่าเกินร้อยกับรักที่มอบให้ไป
สิ่งที่ได้คือความเดียวดายและไม่จริงจัง
....................................................................
เธอเป้นผู้ชายคนหนึ่ง
ที่ผู้หญิงคนนี้คิดถึงและคอยหวัง
ครั้งเดียวได้ไหมช่วยพูดคำรักให้ฟัง
รู้ทั้งรู้ว่าไม่มีหวัง
แต่ยังรอฟังคำนั้น...จากเธอ
6 พฤศจิกายน 2549 15:55 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
คนที่ดียังไงก็ต่างจากคนที่รัก
เป็นส่วนเกินที่เธอไม่อยากทายทักและพบหน้า
กลายเป้นคนอื่นที่เธอไม่อยากเห็นให้รำคาญสายตา
วันคืนของเราที่ผ่านมาไม่มีค่าให้เธอจดจำ
.................................................................
ทำอะไรก็กลายเป็นรำคาญเสมอ
กลายเป็นฉันคนเดียวที่ยังจริงจังกับเธอทุกเช้าค่ำ
เธอไม่คิดจริงใจไม่เห็นค่ากับสิ่งที่ฉันทำ
ความเจ็บที่ยังคอยตอกย้ำเมื่อเห็นเธอมีใคร
........................................................................
หยุดความรักเอาไว้เท่านี้ดีกว่า
เมื่อเธอมีเขาฉันก็ควรตัดใจลาใช่ไหม
ยิ่งฝืนยิ่งปวดร้าวยิ่งรักยิ่งปวดใจ
แค่อยากถามว่าที่ผ่านมาฉันมีค่ากับเธอแค่ไหน..
หรือไม่มีเลย
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟไอดิน...กลิ่นฝุ่น
หน้าส่วนตัว
853
