30 มีนาคม 2550 18:06 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ฉันไม่มีอะไรต่อรอง
ไม่อาจเรียกร้องเมื่อวันนี้ใจเธอไม่มีฉัน
ไม่อาจถามหาความรู้สึกที่เคยดีต่อกัน
ทำได้คืออยู่อย่างเงียบงันยอมรับกับการเลิกราของเรา
.....................................................................................
ขอถามสักหน่อยได้ไหม
ฉันมีอะไรที่เทียบไม่ได้กับเขา
เธอจึงทิ้งกันลืมแล้วความฝันของเรา
ดีน้อยเกินไปไม่อาจสู้เขาที่เธอพอใจ
.....................................................................................
ฉันรักเธอน้อยเกินไปหรือคนดี
สิ่งที่ทุ่มเททุกทีวันนี้ไม่มีความหมาย
เธอเลือกเขาทิ้งฉันคนที่รักเธอมากมาย
เย็นชาจริงนะทำร้ายกันได้เธอรังแกหัวใจ
...ฉันลง..
29 มีนาคม 2550 17:47 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
พ่ออาเหงื่อต่างน้ำทำงานหนัก
แม่ที่รักของเจ้าก็เฝ้าห่วง
ส่งลูกเรียนเทียมเท่าเขาทั้งปวง
ไม่นึกถึงทวงบุญคุณให้อุ่นใจ
ขอเพียงแต่ลูกรักตระหนักมั่น
จงบากบั่นเรียนวิชาอย่าเฉ
เรื่องเที่ยวเตร่เฮฮาอย่าสนใจ
ลูกจำไว้ตอนนี้..หน้าที่เรียน
27 มีนาคม 2550 18:23 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
เห็นฉันเฉยๆเหมือนไม่เคยเจ็บใช่ไหม
เธอจึงทำอะไรอะไรตอกย้ำความปวดร้าว
ความรู้สึกที่ว่ารักนับวันยิ่งบางเบา
คนเจ็บปวดคนเศร้าแต่ไม่เคยจะเอ่ยมัน
ที่นิ่งเงียบไม่ถือสา
ก็ใช่ว่าจะไม่รู้สึกอะไรทั้งนั้น
เพราะคำว่ารักฉันจึงยอมให้ทำรายใจกัน
มีแต่เธอเท่านั้นที่นับวันยิ่งได้ใจ
พอหรือยังที่รัก
หยุดหาญหักน้ำใจคนที่รักเธอสักทีได้ไหม
หรือว่าฉันควรหยุดกับการมีเธอในใจ
แต่เพราะทำไม่ง่ายดายจึงต้องทนเสียใจ..ตลอดมา
27 มีนาคม 2550 18:12 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
จะให้ฉันบอกกับเขาเอาไหม
ว่าระหว่างเราได้กลายเป็นอดีตไปแล้ว
เรื่องจะให้หวนคืนก็ไม่มีวี่แวว
ถ้าบอกแล้วก็บอกคนของเธอให้ไปสักที
...........................................................
อย่ามาระรานอย่ามาวุ่นวายกับฉัน
เราเลิกกันแล้วฉันก็ไม่เกี่ยวกับเธอแล้วนี่
จะมาหาเรื่องทำไมฉันไม่ใช่คนใจดี
มาวุ่นวายไม่เลิกแบบนี้เดี๋ยวได้เห็นดีกัน
.................................................................
ขอโทษเถอนะพาผู้หญิงของเธอกลับไป
แล้วขอร้องทั้งสองคนอย่ามาวุ่นวายกับฉัน
ต่างคนต่างอยู่ไม่เกี่ยวข้องกัน
จบแล้วทางใครทางมันจะตามจองล้างจองผลาญ..ทำไม
อากาศร้อนจนสติแตกไปแล้ว 55555
26 มีนาคม 2550 18:30 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ณ ความรู้สึกนี้ที่เรียกว่ารัก
ใครคนหนึ่งเข้ามาทายทักในวันที่อ่อนล้า
รักแรกพบฉันเพิ่งรู้จักแค่เพียงสบตา
เธอใช่ไหมที่ครึ่งชีวิตของฉันตามหาได้เจอกันสักที
................................................................................
ณ ความรู้สึกนี้ที่เรียกว่าห่วงใย
ฉันเองสัมผัสได้เมื่อรักเธอคนนี้
ความรู้สึกดีที่เรียกว่ารักแค่รู้จักคนดี
ห่วงใย คิดถึงเกิดความรู้สึกดีๆมากมาย
..............................................................................
ณ ความรู้สึกนี้ที่เรามีกัน
ชายในฝันที่ชีวิตฉันขาดหาย
เธอมาเติมความรักมาลบความเดียวดาย
ขอบคุณนะที่ให้ฉันฝากหัวใจ..ในมือเธอ
กลับบ้านแล้วจ้า