นั่งเชียร์บอลตอนเย็นถึงรุ่งเช้า กลับบ้านเอาตอนสายง่วงเต็มที่ เข้าทำงานสายไปสิบนาที หน้ายู่ยี่ตาหรี่ที่ทำงาน พอตกค่ำล้ำล่วงหน้าระรื่น ตาแตกตื่นยืนยิ้มหน้าฉ่ำหวาน ร้านประจำนำใจให้เบิกบาน แม้ดึกดื่นดูนานไม่ว่ากัน บ้านเคยอยู่พักนอนหย่อนเหยียดกาย เร้นหลีกหายคล้ายอย่างเกิดแปรผัน ทิ้งครอบครัวที่เคยจิตผูกพัน ความสำคัญหมดไปในพริบตา ย่างเข้าสู่ฤดูฟุตบอลโลก เกิดเงาโศกแทรกซ้อนพร้อมปัญหา งานสะดุดหยุดหมดกับเงินตรา อีกกายาเสื่อมโทรมคู่กันไป