2 พฤศจิกายน 2551 13:36 น.
ไหมไทย
ทิวทิวามาปรากฏจดขอบฟ้า
สุริยาสาดแสงสว่างไสว
อาบแสงอุ่นคุ้นเคยของหัวใจ
ม่านราตรีลับไปให้ทิวา
เมื่อถึงกาลเช้าวันใหม่ใจสดชื่น
ลุกมายืนสุดกลิ่นหอมพฤกษา
หอมโรยรินกลิ่นล่องลอยลมมา
สุขอุราพาใจให้ร่มเย็น
บนดอยหมอกดอกไม้บานชูช่อ
กลิ่นหอมล่อหมู่แมลงพานพบเห็น
หยดน้ำค้างเกาะกลีบแตกกระเซ็น
เมื่อแมลงเกาะเล่นกลีบดอกบาน
ดอยสลองมองเห็นเป็นเขาสูง
มีดอยตุงสูงค่ามหาศาล
ชารสดีมีให้ชิมตลอดกาล
ส้มรสหวานคงคู่อยู่เมืองไทย
16 ตุลาคม 2551 16:34 น.
ไหมไทย
การทักทายแบบไทยแต่โบราณ
นั่นคือการประนมมือยกขึ้นไหว้
กริยาทำด้วยความจริงใจ
ธรรมเนียมไทยใครต่างรู้จักดี
อานุภาพพลังแห่งการไหว้
ธำรงไว้ความหมายคู่ศักดิ์ศรี
เป็นมงคลงดงามแก่ชีวี
เครื่องบ่งชี้ดีงามน้อมนบคน
การไหว้เป็นมารยาทอันลุ่มลึก
ความรู้สึกของจิตคิดกุศล
เปิดรับสิ่งที่เป็นสิริมงคล
พรั่งพร้อมความสุขล้นพ้นผองภัย
มาเริ่มต้นยกมือไหว้เพื่อทายทัก
จะได้รับความรักจากผู้ใหญ่
ช่วยฟื้นฟูวัฒนธรรมของคนไทย
ยกมือไหว้สวัสดีอย่างเคยชิน
7 ตุลาคม 2551 08:11 น.
ไหมไทย
หลบลมฝนบนดอยอีกสักครั้ง
หนีลงนั่งเรือล่องสู่เกาะหวาย
ชมธรรมชาติแผ่นทะเลและหาดทราย
เพื่อผ่อนคลายอารมณ์อย่างสมบูรณ์
ลมทะเลพัดผ่านอย่างบางเบา
มีเสียงคลื่นคลุกเคล้าเข้าแทรกหนุน
เรือลอยล่องท่องคลื่นรับอรุณ
อาบแดดอุ่นพูนสุขให้ชีวี
ปลาน้อยใหญ่ใต้พื้นทะเลกว้าง
ปะการังก่อร่างสมศักดิ์ศรี
เต่ากุ้งปูหอยเม่นพร้อมเพรียงดี
อยู่ตามสิทธิ์เสรีที่ร่มเย็น
ทุกเม็ดทรายชายหาดสะอาดขาว
ดั่งเพชรพราวพร่างตาเมื่อได้เห็น
ทะเลใสเขียวมรกตซ่ากระเซ็น
น่าลงเล่นแหวกว่ายแข่งกับปลา
ชุบชีวิตหนึ่งวันผันความสุข
เที่ยวสนุกเป็นกำไรให้คุณค่า
รู้ทันโลกกว้างไกลในสายตา
ด้วยเวลาน้อยนิดก็พอเพียง
1 ตุลาคม 2551 15:08 น.
ไหมไทย
อยากรู้ใจคนอยู่ปลายขอบฟ้า
อยากรู้ว่าคิดถึงกันบ้างไหม
อยากรู้ว่าลืมกันแล้วหรือไร
เหตุไฉนถึงห่างหายไม่มาแล
จะรู้ไหมใครคอยถวิลถึง
เฝ้าคำนึงถึงคนไกลใจเกิดแผล
หยดน้ำตารินไหลในดวงแด
ได้เพียงแค่ส่งใจไปถึงเธอ
ต้องยอมรับความเหงาเร้ารุมจิต
ได้แต่คิดคิดถึงอยู่เสมอ
ไม่มีสิทธิ์ผูกพันหวังเจอะเจอ
ได้แต่เพ้อกับใจให้อาวรณ์
แม้โดดเดี่ยวเดียวดายในวันนี้
แม้ไม่มีความรักจากสมร
แม้เธอไร้เยื่อใยเอื้ออาทร
กาลเวลาช่วยสอนให้อดทน
ขอเพียงแค่ส่งใจใช้คิดถึง
ไม่ดื้อดึงแยกแยะพร้อมเหตุผล
ประโลมปลอบจิตใจให้ยอมยล
แม้หมองหม่นแต่อุ่นใจไม่คิดลืม
13 กันยายน 2551 12:40 น.
ไหมไทย
โอ้ว่าชีวิตคนเรานี้หนอ
เฝ้าเคลียคลอต่อไต่ตามแรงฝัน
อุปสรรคขวากหนามนับอนันต์
จนชีวิตจาบัลตามครรลอง
ต้องยอมรับความจริงการสูญเสีย
ต้องคอยเคลียปัญหาตรงจุดหมอง
ขอเพียงมีสติคิดตรึกตรอง
ใจจึงต้องเข้มแข็งเต็มหัวใจ
แม้สูญเสียไปบ้างยามเรียนรู้
ต้องเฝ้าดูสิ่งที่เหลืออย่าหวั่นไหว
สิ่งมีค่าคือตัวเรานั่นไง
รักษาไว้ให้ดีด้วยอดทน
เมื่อชีวิตไม่เป็นตามใจหวัง
เคยพลาดพลั้งเจ็บปวดก็หลายหน
จะคอยหนีห่างไปไกลจากตน
ไม่สามารถหลีกพ้นอย่างแท้จริง
ถึงจุดเปลี่ยนเตรียมใจคอยต้อนรับ
โค้งคำนับรับรู้กับทุกสิ่ง
พร้อมก้าวเดินต่อไปไม่ประวิง
จะหยุดนิ่งทิ้งเมื่อหมดลมปราณ
หน้าส่วนตัว
1231
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟไหมไทย
