12 พฤศจิกายน 2554 10:07 น.
ไหมแก้วสีฟ้าคราม
เมื่อนทีไหลล่องท่วมนองกรุง
น้ำหลากทุ่งมุ่งทะเลไม่เหหัน
ทะลักล้นถนนนองเป็นคลองพลัน
ช่างเหมือนฝันอัศจรรย์มหันต์ชล
... มหันต์ชลกังวลใจเมื่อไรลด
แม้ไม่งดวันหยุดสุดสับสน
เฝ้านั่งรอความหวังอย่างหมองหม่น
นองถนนทะเลสาบภาพติดตา
สายไหมคลองถนนคนดอนเมือง
ชอบคุยเขื่องเครื่องบินถิ่นเวหา
ไห้อกตรมจมน้ำช้ำอุรา
ถ้วนทั่วหน้าเฉลี่ยทุกข์ปลอบปลุกใจ
จำได้ไหมสิ่งใดได้บอกเหตุ
เกิดอาเพศกรุงเทพหนาวกว่าคราวไหน
บ้านปิดแอร์ห่มผ้านวมชุดสวมใส่
เสื้อหนาวใหม่คุ้มค่าราคาแพง
จึ่งเปลี่ยนวิกฤติเป็นโอกาสเยี่ยมญาติมิตร
เพื่อนสนิทหญิงชายหลากหลายแหล่ง
มิตรภาพแรมรอนก่อนน้ำแห้ง
เสาะแสวงเที่ยวไปกำไรชีวา
... ได้ขับรถบทจรตะลอนเทียว
แลลดเลี้ยวชายทะเลสิเหน่หา
เยี่ยมยลชล ระยอง แวะหนองคล้า
พักเคหาเพื่อนของเขยชื่อเต้ยเขียว
เจ้าของบ้านคุ้มพญาแม่อารีย์
ท่านใจดีมากมายหายห่อเหี่ยว
เหมือนแม่ลูกผูกสมัครรักกลมเกลียว
ซึ้งใจเชียวจะเยี่ยมหาคราต่อไป
16 ตุลาคม 2554 11:40 น.
ไหมแก้วสีฟ้าคราม
เมฆฝนหล่นกลางหาว
รวงเพชรพราวพร้อมหนาวพรม
ถาโถมตระโบมลม
ราวถล่มทลายทัณฑ์
มนต์เสกให้เมฆคล้อย
จงล่องลอยฟ่องฟ้าฝัน
พรั่งพรูทะเลพลัน
พร้อมเรือดันผันสุชล
ร่วมด้วยเราช่วยเหลือ
น้ำใจเผื่อเอื้อทุกหน
วิกฤตการณ์ผ่านพ้น
ทุกกระมลร่วมปรองดอง
21 กันยายน 2554 11:08 น.
ไหมแก้วสีฟ้าคราม
ฝนมากหลากท่วมพื้น.............นาจม
หมดป่าซับโคลนตม...................กักน้ำ
ทนอยู่อย่างขื่นขม.........................เท้าเน่า น้ำกัด
อดอยาก หิว เจ็บช้ำ.........................เหนื่อยล้า เยียวยา
ปลูกป่ากันถ้วนทั่ว..................เร็วไว
แม้ไม่โตทันใจ...........................เร่งแก้
ดีกว่าไม่ทำอะไร............................เฝ้าแต่ พร่ำบ่น
ตัดโค่นไม้แน่แท้.............................ร่วมป้อง ปราบปราม
16 กันยายน 2554 12:54 น.
ไหมแก้วสีฟ้าคราม
ครบวาระ วันเกษียณ จำเนียรกาล
ท่าน..ตรากตรำ กรำงาน เนิ่นนานหนัก
ให้อาลัย ใจหาย เสียดายนัก
เคยถามทัก ร่วมงาน ประสานใจ
เหลือคุณงาม ความดี ที่สร้างสม
น่าชื่นชม คุณค่า ยากหาได้
ด้วยหน้าที่ รับผิดชอบ หมายมอบไว้
ทุ่มเทให้ ไม่มีหน่าย สุดท้ายวัน
จึ่งน้อมพร กลอนอำลา นำมามอบ
เพื่อขอขอบ พระคุณ บุญสร้างสรรค์
อาราธนา พระรัตนตรัย เทพไกวัล
ดลสุขสันต์ วรรณะ พลานามัย
10 กันยายน 2554 09:14 น.
ไหมแก้วสีฟ้าคราม
เกษียณกาลผ่านพ้น......อาลัย
หกสิบปีเวียนไว..............เนิ่นช้า
ตรากตรำทุ่มเทให้............หน้าที่ กอปรกิจ
ยกย่องถึงฝั่งหล้า...............เปี่ยมล้ำ สุขเกษม