18 กุมภาพันธ์ 2552 11:32 น.
ไหมแก้วสีฟ้าคราม
............................................
............................................
ตื่นแต่เช้าราวหกโมงลงมาวิ่ง
เพื่อนชายหญิงทักทายคลายหม่นหมอง
เพื่ออบรมบ่มวิชาน่าลิ้มลอง
ให้ช่ำชองรองรับนับปัญญา
วันอาทิตย์เที่ยวท่องด่านช่องจอม
ติดแดนขอมกาบเชิงเริงหรรษา
ไปเยือนแนวแถวสุรินทร์ถิ่นสุรา
แล้วกะมาจะนอนหลับพับบ้านเรา
สองข้างทางหน้าต่างระหว่างเที่ยว
ทุ่งนาเหี่ยวเขียวกลับดูอับเฉา
แต่ผู้คนยลยิ้มแก้มพริ้มเพรา
บ้างมัวเมาเขย่า(ที่)โอเสม็ดออกเผ็ดมัน
แล้วไปเยือนประสาทต่ำเมืองล้ำค่า
นคราอันแหนหวงราวสรวงสวรรค์
เป็นศาสนสถานพระศิวะ ธ ราชันย์
สมัยชัยวรมัน(ที่ 1)สรรค์สร้างไว้อย่างดี
เสร็จจากทัศนาจรมานอนศูนย์
เตรียมข้อมูลวิเคราะห์เจาะเต็มที่
อาจารย์ให้การบ้านวันจันทร์นี้
ไม่รอรีขมีขมันขยันกันจัง
14 กุมภาพันธ์ 2552 23:14 น.
ไหมแก้วสีฟ้าคราม
สามสิบปีที่เราคบพบความรัก
สมานสมัครมิตรไมตรีมีเสมอ
เมื่อครั้งเรียน มอ ชอ รอพบเธอ
จึ่งเป็นเกลอเพื่อนยามาช้านาน
ปีสอง สอง เป็นน้องใหม่ช่างใสซื่อ
เธอนั้นคือ กิติยา พาไขขาน
ทั้งทะเล้นเริงร่าน่าเบิกบาน
ใครพบพานชื่นชอบตอบไมตรี
เป็นเพื่อนแท้แม้มีทุกข์เธอปลุกปลอบ
ใครชังชอบปกป้องผองเพื่อนศรี
บางเวลาหน้าชื่นขื่นขมตรมชีวี
เธอมิมีเอ่ยเอื้อนให้เพื่อนทุกข์
ผจงมอบกุหลาบแดง(9,999 ดอก)แห่งใจมาให้เพื่อน
ไม่เคยเลือนมิตรภาพที่อาบสุข
จึงขับขานสานถ้อยดั่งสร้อยมุก
มาปลอบปลุกมอบให้ด้วยใจ..เอย
9 กุมภาพันธ์ 2552 07:09 น.
ไหมแก้วสีฟ้าคราม
สิบสี่กุมภามาบรรจบ
ขอให้พบรักแท้ไม่แปรผัน
มีความรักพร่ำพรอดสวมกอดกัน
เติมความฝันหวานละมุนอุ่นใจเธอ
เดินเกี่ยวก้อยร้อยเรียงเคียงคู่หวาม
สร้างนิยามตำนานรักตระหนักเสมอ
ซบละมุนหนุนหมอนอ้อนละเมอ
กระซิบเพ้อรักเธอได้ยินไหม
โอบอ้อมแขนแสนห่วงให้ทรวงอุ่น
แนบตักหนุนซุกซ่อนยามอ่อนไหว
ตระกองกรหอมนวลอบอวลใจ
ปลอบโยนให้ยาวนานประสานตา
ฉันรักเธอได้ยินไหมใครกระซิบ
จนดาวกระพริบวาบหวิวเสน่หา
ผ่อนคลายเหงาเศร้าสร้อยปรอยน้ำตา
ถวิลหาทุกนาทีมีเพียงเธอ
26 มกราคม 2552 20:24 น.
ไหมแก้วสีฟ้าคราม
ลานดอกหญ้าหน้าแล้งอ่อนแรงเรี่ยว
ต้นแห้งเหี่ยวชอกช้ำเท้าย่ำผ่าน
สู้ร้อนหนาวพราวฝนหล่นแผ้วพาน
ยอดทนทานหยัดยืนฝืนก้านใบ
แม้ดอกสวยรวยรูปจูบไม่หอม
หายินยอมเหยียบย่ำหมองช้ำไม่
ทั้งร้าวรวด กรวดหินทับยับเกินใจ
ยังต้านภัยทั้งผองประคองตน
ไม่มีใครพะนอเจ้าเฝ้าถนอม
เด็ดดมดอมหอมประทินไร้สิ้นผล
หญ้าริมทางร้างน้ำรดสู้อดทน
รอเพียงฝนหยาดยอดสาดต้องใบ
จงเป็นเช่นดอกหญ้าคราหน้าแล้ง
แตกระแหงต้องแสงส่องไม่ผ่องใส
ยืนหยัดสู้ชูช่อล้อลมไกว
โปรยฝนใสหยดชื่นฟื้นทันที
22 มกราคม 2552 19:31 น.
ไหมแก้วสีฟ้าคราม
กุหลาบแดงแห่งใจใส่กระเช้า
พะนอเฝ้าฟูมฟักรักเหมือนฝัน
ผลิดอกแย้มแต้มสร้อยถ้อยรำพัน
ส่งถึงกันวาเลนไทน์ใกล้มาเยือน
ร้อยจำนรรจ์ฝันถึงคะนึงหา
พันทิวาอาลัยเปรียบใดเหมือน
ฟ้ารักดาวพราวพร่างยังลางเลือน
ดุจดวงเดือนรักตะวันฉันรักเธอ
กุหลาบแดงแห่งรักปักใจว่า
ปรารถนาเคียงคู่เธออยู่เสมอ
ไม่หวั่นไหวแม้สายลมพรมละเมอ
ผวาเพ้อพะวงฝันเพียงขวัญฤทัย
กุหลาบแดงแสลงใจอาลัยเศร้า
กลีบใบเฉาร่วงโรยระโหยไห้
สื่อรักเราเคยเย้ายวนรัญจวนใจ
สิ้นเยื่อใยเมื่อใจเธอเผลอสั่นคลอน
กุหลาบแดงแผลงฤทธิ์พิศวาส
หนามคมบาดแผลใจยากไถ่ถอน
สิ้นสุดรักสองเราเฝ้าเว้าวอน
ใจร้าวรอนถอนพิษรักยากจักลืม
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟไหมแก้วสีฟ้าคราม
หน้าส่วนตัว
1270
