27 กรกฎาคม 2545 14:49 น.
ไส้ดินสอ
ขอโทษที่เดินจากมา
เพียงเพราะว่าไม่อยากให้เธอร้องไห้
เพราะความเย็นชามากมาย
ที่ฉันทำร้ายหัวใจเธอ
ขอโทษที่เดินจากมา
เกินกว่าใจฉันจะพลั้งเผลอ
ถ้าหากฉันเผลอเรอ
ฉันอาจเก้อ...ให้รักเธอไป
ขอโทษที่เดินจากมา
เพียงเพราะว่ายังรับไม่ได้
เพราะยังมีเขาอยู่ในใจ
จึงรักเธอไม่ได้เท่านั้นเอง
27 กรกฎาคม 2545 14:45 น.
ไส้ดินสอ
ฉันเป็นเท่าที่เห็น
ไม่ได้เป็นมากกว่านี้
ฉันมีเท่าที่มี
เพียงแค่นี้ทั้งกายใจ
มิเคยคิดเสแสร้ง
แกล้งหลอกเธอหรือหลอกใคร
ฉันเป็นเท่าที่ใจ
จะเป็นได้และอยากเป็น
27 กรกฎาคม 2545 14:42 น.
ไส้ดินสอ
จะเก็บรักให้เธอเพียงคนเดียว
ความรู้สึกทุกเสี่ยวในหัวใจ
บอกตรงนี้..ฉันไม่อาจมองใครๆ
ทุกอณูของหัวใจมีเพียงเธอ
27 กรกฎาคม 2545 14:40 น.
ไส้ดินสอ
คงไม่มีสิ่งใดจะมาทดแทน
กับความหวงแหนที่ครูเคยมอบให้
กับความอาทรที่ครูคอยใส่ใจ
กับความห่วงใยที่เคยได้ตลอดมา
การกระทำของศิษย์ที่ผ่านมา
อาจดูไร้ค่าหมดความหมาย
แต่ความรู้สึกของศิษย์นั้นกลับกลาย
เปลี่ยนเป็นความหมายในตัวเอง
ศิษย์น้อมนำรำลึกพระคุณครู
คอยเชิดชูดูแลไม่ห่างหาย
ทุกข์เวลามีครู....อยู่ข้างกาย
คงยังไม่สาย...ศิษย์ขอน้อม
........ตอบแทนครู..........
25 กรกฎาคม 2545 15:03 น.
ไส้ดินสอ
ทุกเช้ามองดูผู้คนขวักไขว่
ทุกคนต่างไล่ตามฝันตนเอง
ทุกคนไขว่คว้าแต่สิ่งดีดี
ทุกคนต่างมีสิ่งที่เป็นจุดหมาย
อยากมอบกำลังใจแด่ผองเพื่อน
คอยย้ำเตือนว่ามีกันอยู่ใกล้ใกล้
ขอสัญญาว่าจะมีกันอยู่ตลอดไป
จากหัวใจฉันคนนี้...ให้เพื่อนเอย