29 กรกฎาคม 2545 17:21 น.
ไส้ดินสอ
นึกถึงบทกวีบทนั้น.....
ที่เธอฉันผลัดกันแต่งคนละวรรค
รวบรวมเรื่องราวตั้งแต่คราวเริ่มรู้จัก
จนกลายเป็นความรักและผูกพัน
ในบทกวีบทนั้นมีสัญญา.....
ว่าเธอจะกลับมาคอยปลอบขวัญ
ฉันจึงรอแม้นานวัน
เพื่อสร้างฝันตามคำมั่นระหว่างเรา
ทุกวันนี้.....
ยังรอเธอคนดีอยู่ที่เก่า
มีความหวังลางเลือนเหมือนเป็นเงา
คอยนั่งเผ้าเรารอ ขอเธอคืน
กลับมาเถอะ.....
เพื่อเช็ดน้ำตาเปื้อนเปรอะยามสะอื้น
ยังรักเธอเสมอไม่เผลอไปเป็นอื่น
รอวันยิ้มชื่นเมื่อเธอคืนมาปลอบโยน
29 กรกฎาคม 2545 08:28 น.
ไส้ดินสอ
บอกฉันสิคนดี
บอกฉันตรงนี้ก่อนไกลห่าง
บอกเถิด...ว่าทางฝันนั้นเลือนลาง
ก่อนที่ความอ้างว้าง...จะทำร้ายเรา
จะไม่โกรธเธอเลย
อย่าชาเฉยเดี๋ยวฉันจะเหงา
กระซิบบอกฉันเบา...เบา
แล้วฉันจะเข้าใจเธอ
บอกสิว่าเป็นไปไม่ได้
ที่ผ่านไปเพียงฉันฝันเพ้อ
อย่าห้ามไม่ให้ฉันรักเธอ
บอกฉันมาเลยนะเออ...ว่าเธอไม่มีใจ
ฉันจะไปให้ถึงขอบฟ้า
เก็บดอกไม้เหว่ว้า...มามอบให้
อย่าห้ามไม่ให้ฉันเสียใจ
ฉันหลอกตัวเองไม่ได้...คนดี
โชคดีเถิดนะ...คนดี
ที่น้ำตาหยดนี้...ฟ้องความอ่อนแอ
ไม่ได้อยากฉุดรั้งเธอไว้
ธรรมดาใช่ไหมคนแพ้
ผิดตรงไหนถ้าจะร้องไห้กับความผันแปร
เพราะฉันพ่ายแพ้...จึงจำเป็นต้องต้องเสียใจ
29 กรกฎาคม 2545 08:10 น.
ไส้ดินสอ
ก่อนนั้น ฉันเป็นคนเหงา
วันแล้ววันเล่าไม่เคยเลือนหาย
น้อยนักจะได้รับความอบอุ่นจากใคร
แต่ฉันก็ให้กำลังใจตัวเองเสมอมา
วันนั้นถึงแม้ฉันเป็นคนเหงา
เป็นคนเศร้า ไม่มีใครห่วงหา
อ้างว้างเดียวดายทุกเวลา
แต่ฉันก็ยังไขว่าคว้าทำความดี
วันนี้.....ฉันท้อ
ไม่อยากรอไม่หวังถึงพรุ่งนี้
ด้วยรู้แล้วว่าอนาคตฝันนั้นไม่มี
ไม่ว่าจะเป็นวันนี้หรือวันไหน
บางทีฉันก็อยากหลับไม่ต้องตื่น
ลืมคืนลืมวันไม่หวั่นไหว
ลืมเศร้า ลืมสุข ลืมทุกข์ใจ
ลืมแม้วันที่ฉันต้องร้องไห้.....เพียงลำพัง
29 กรกฎาคม 2545 08:01 น.
ไส้ดินสอ
เพียงใจผูกพันกันนิดหน่อย
จึงไม่ค่อยฉ่ำหวานดั่งใครใคร
คงเพราะรักกันมันง่ายไป
หัวใจจึงเฉยชา
ก็แค่ไม่มากมาย
แค่ใจหายเพียงนิดนิด
ไม่โทษว่าเธอผิด
เพราะคิดรักกันง่ายไป
ให้ผ่านอย่าได้คิด
ดวงจิตเราไม่เข้ากัน
ก็รักของเธอและของฉัน
ให้กันนั้นไม่เท่าไหร่
27 กรกฎาคม 2545 14:49 น.
ไส้ดินสอ
ขอโทษที่เดินจากมา
เพียงเพราะว่าไม่อยากให้เธอร้องไห้
เพราะความเย็นชามากมาย
ที่ฉันทำร้ายหัวใจเธอ
ขอโทษที่เดินจากมา
เกินกว่าใจฉันจะพลั้งเผลอ
ถ้าหากฉันเผลอเรอ
ฉันอาจเก้อ...ให้รักเธอไป
ขอโทษที่เดินจากมา
เพียงเพราะว่ายังรับไม่ได้
เพราะยังมีเขาอยู่ในใจ
จึงรักเธอไม่ได้เท่านั้นเอง