12 มกราคม 2548 14:52 น.
ไวยากรณ์
ยามค่ำคืน ยืนมอง บนด่านฟ้า
เพ็งดูว่า ใครกัน ยืนเปิดเผย
เขาคนนั้น เหมือนไม่ใส่ อะไรเลย
เอใครเอ่ย ไหนลอง มองอีกที
มือกอดอก เดินช้า ๆ ไปใกล้ใกล้
ดู ๆ ไป เอ๊ะ นั่นใครกันนี่
ดู ๆ มา ดูเขา หน้าตาดี
แล้วเร็วรี่ หันหนี เขาหันมา
ได้แต่คิด เลือดกำเดา พาลจะไหล
ลมหายใจ ติดขัด แย่แล้วหนา
เหงื่อก็ออก เต็มตัว เหมือนวิ่งมา
ซีดทั้งหน้า เหมือนว่า จะเป็นลม
ความคิดวิ่ง ฟุ้งไป อยากรู้จัก
อยากทายทัก หวังขอ ให้สุขสม
อยากเคียงคู่ หมายปอง รื่นอารมณ์
แต่คงได้ แค่ชื่นชม อยู่ไกล ไกล
11 มกราคม 2548 23:34 น.
ไวยากรณ์
ต้องการอะไร...จากฉัน
วงเวียน
เธอ...ต้องการอะไร
ระหว่างคนที่ต้องใช้ชีวิตไปด้วยกัน
รัก หวังดี ห่วงใยเธออย่างฉัน
หรือต้องการมากกว่านั้น มากกว่าที่ฉันมี
เธอ...ต้องการอะไร
คนรักที่เร้าใจ คงไม่ได้จากฉันคนนี้
ไม่หรูหรา ไม่ฟู่ฟ่า มารยาใด ๆ ก็ไม่มี
ตอบคำถามฉันได้ไหมคนดี อยากรับรู้มัน
เธอ...ต้องการอะไร
ช่วยรีบ ๆ ตัดในใจแล้วบอกกับฉัน
ความรักที่เร้าใจ หรือคนที่ต้องใช้ชีวิตร่วมกัน
ช่วยตอบมาคำเดียวสั้น ๆ ถ้าไม่ใช่ฉันก็จะไป
ฉันร้องขออะไร ... จากเธอ
ไวยากรณ์
ฉัน ... ร้องขออะไร
โปรดเข้าใจ เวลาที่ผ่านมานั้น
รัก หวังดี และผูกพัน
หรือความห่วงใยกัน ไหนกันที่เธอมี
ฉัน ... ร้องขออะไร
แค่ความเข้าใจ มันมากไปใช่ไหมนี่
ทำดื้อดึง แสนงอน ฉันเบื่อเต็มที
พอได้ไหมฉันขอนะคนดี ได้โปรดลด ๆ มัน
ฉัน ... ร้องขออะไร
โปรดทบทวนดูใหม่ แล้วบอกกับฉัน
เธอเคยให้บ้างไหม กับสิ่งเหล่านั้น
ช่วยตอบมาคำเดียวสั้น ๆ ว่าเธอนั้นเคยให้หรืออย่างไร
11 มกราคม 2548 22:47 น.
ไวยากรณ์
ทำอะไรไว้ รับคืนไปแล้วกัน
วงเวียน วันนี้ขอมามาดโหด
เมื่อไหร่นะเธอจะไปจากชีวิตของฉัน
พยายามอยู่ได้ เข้ามาผูกพัน ทำไมนักหนา
ทำไมไม่เห็นคิดบ้างวันที่เธอจะลา
เธอไม่เคยรู้บ้างเลยว่าฉันเสียใจเพียงไร
อย่ามาทวงถามแลย ความผูกพัน กับความรัก
เพราะมันเคยทำให้ฉันเจ็บหนัก เกินทนไหว
ภาพที่เห็นเธอเดิน ไปกับใคร
ยังสะกิดน้ำตาให้รินไหล ทำหัวใจให้ด้านชา
ไปไหนซะแล้วหละ คนที่เธอว่าดีจริง ๆ
ถูกเขาทิ้งมาละซิ ถึงได้มาเสนอหน้า
เป็นยังไงบ้างหละ ความรู้สึกที่ได้รับมา
สำนึกหน่อยเป็นไง ว่าเธอก็เคยทำกัน
เคยทำอะไร กับใครไว้ จำได้ไหม
ถึงวันนี้ก็รับคืนกลับไปความรู้สึกนั้น
รู้สึกว่าจะคูณ 2 ด้วยสิ ทั้งฉัน และคนของเธอพร้อมใจกัน
ไล่เธอออกไป จากชีวิตง่าย ๆ อย่างนั้น บอกคำเดียวแล้วกัน ว่าสมควร
ไม่ได้ทำอะไร จะรับอะไรคืน
ไวยากรณ์
ก็วันนี้นะฉันแค่อยากเข้ามาทายทัก
ได้ประจักษ์เธอ หัวเราะและเสสรวล
ไม่ได้จะมาผูกพันให้เธอนั้นเรรวน
ว่าจะหวนกลับมาหา เพื่อคืนดี
ที่มาถามถึง ความผูกพันและความรัก
แค่อยากรู้เธอหายเจ็บหนัก หรือไม่นี่
ที่เธอเห็นตัวฉันเดิน ไปกับคนอื่นนะคนดี
ก็แค่เป็นวิธี ที่ฉันใช้แสดงตบตาเธอ
เขาไม่มีตัวตนอย่างไรหรอก
เธอคงดูไม่ออก ว่าเป็นละครที่นำเสนอ
ดูสวีทใช่ไหมละ ที่เธอได้พบเจอ
ถึงได้เพ้อตัดพ้อ จะเป็นจะตาย
เคยทำอะไรกับใครไว้จำไม่ได้หรือ
ที่เธอพูดคือ ว่าน้ำหน้าอย่างฉัน ไม่สามารถมีใครใหม่
และหากฉันไม่อยู่ ไม่รักเธอ ก็ไม่เสียใจ
เพราะเธอไม่ได้รักฉัน แม้นิดเดียว
11 มกราคม 2548 17:51 น.
ไวยากรณ์
ถ้าเธอพร้อมฉันก็พร้อม
เพราะรัก
อยากให้เธอซึ้งในความคิดถึง
อยากให้เธอเข้าใจในความห่วงหา
อยากให้เธอสนใจในความเป็นมา
อยากให้เธอรู้ค่าในความรักที่มอบไป
เพียงเธอเห็นค่า..ในทุกๆสิ่ง
เพียงเธอบอกว่ายินดี..จะรับไว้
เพียงเธอพร้อมจะเปิดใจ
เพียงเธอพร้อมที่จะเดินข้างร่วมทาง
ฉันก็ก็ยินดีจะทุ่มเทรักให้
ฉันก็พร้อมจะรักและอยู่เคียงข้าง
ฉันพร้อมจะก้าวเท้าเดินร่วมทาง
ฉันพร้อมจะให้ความรักที่ฉันมี..กับเธอ
แต่ฉันพร้อมเธอไม่พร้อม
ไวยากรณ์
เพราะเธอนั้นไม่ซึ้งในความคิดถึง
เพราะเธอไม่คำนึงว่ามีใครห่วงหา
เพราะเธอเองไม่สนใจความเป็นมา
เพราะเธอไม่รู้ค่าความรักที่ให้ไป
หากเธอเห็นค่า .. ในทุก ๆ สิ่ง
หากเธอยินดีรับจริง ๆ เก็บไว้
หากเธอยอมจะเปิดใจ
หากเธอยอมก้าวไป เดินร่วมทาง
ฉันนั้นคงยินดีจะทุ่มเทรักให้
ฉันนั้นคงรักไปและยืนเคียงข้าง
เธอไม่พร้อมจะก้าวเท้าเดินร่วมทาง
เธอไม่พร้อมเธอเดินห่าง ... จากฉันไป
11 มกราคม 2548 17:30 น.
ไวยากรณ์
รอวันเธอรักฉัน
บินเดี่ยวหมื่นลี้
รู้ตัวดี ในรัก ที่มอบให้
ทุ่มทั้งใจ เพื่อเธอ เสมอมั่น
แม้หนทาง ครองคู่ ดูไกลกัน
ไม่เคยหัน- เหกลับ หรือลับลา
ก็เพราะรัก รักมาก อยากจะบอก
ไม่ลวงหลอก ในเล่ห์ เสน่หา
มีเพียงใจ ถอดวาง ข้างแก้วตา
รอเธอมา หยิบไป ได้ชื่นชม
หากเธอคิด ว่าฉัน ยังไม่ดี
ทั้งศักดิ์ศรี ก็น้อย ด้อยเหมาะสม
อยู่กันไป คงได้ แต่ตรอมตรม
และก็จม ความข่มขื่น สะอื้นทรวง
ยอมให้เดิน จากไป ไม่เหนี่ยวรั้ง
มิยับยั้ง กักขัง ด้วยความหวง
ให้เสาะหา ตามใจ ในดี-ลวง
คิดจะควง ใครใคร ตามใจเธอ
หากวันไหน เห็นจริง สิ่งอยากได้
คือหัวใจ ซื่อตรง คงเสมอ
ก็กลับมา เติมฝัน ที่อยากเจอ
ยังเสนอ จากใจฉัน มั่นรักจริง
อย่ารอฉันรักเธอ
ไวยากรณ์
รู้ตัวดี ในรัก ที่รับมา
เธอทุ่มใจ กายา และทุกสิ่ง
แต่ขอโทษ ฉันรับ ไม่ได้จริง จริง
ไม่ได้หยิ่ง แต่ฉัน ไม่คู่ควร
ก็เพราะเธอ รักมาก เลยมาบอก
ไม่ลวงหลอก แถมบอก ว่าหอมหวล
ฉันรู้ดี ในรัก ที่เชิญชวน
แต่ตัวฉัน ไม่คู่ควร สักเท่าไร
ไม่ใช่เธอ นั้นหรอก ไม่เหมาสม
แต่เพราะฉัน ขื่นขม มาเท่าไหร่
ยังไม่พร้อม ที่จะ คิดมีใคร
บอกเธอไป หวังว่า คงเชื่อกัน
ยอมเดินจาก ออกมา อย่างเหนื่อยล้า
เพียงเพราะว่า ไม่อยาก เจ็บแบบนั้น
และไม่รู้ ว่าต้องใช้ อีกกี่วัน
ที่ตัวฉัน จะพร้อม ยอมเปิดใจ
หากวันไหน เธอพบ คนดีกว่า
อย่ามามัว เสียเวลา รอได้ไหม
ฉันไม่ว่า เธอหรอก ที่เปลี่ยนใจ
และยังคง เป็นเพื่อนได้ ฉันสัญญา
หน้าส่วนตัว
801
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟไวยากรณ์
