9 พฤศจิกายน 2547 10:46 น.
ไวยากรณ์
เพราะเหนื่อย และท้อ
ฉันจึงขอ เวลาบ้าง
อาจจะทำตัวห่าง
เหมือนว่าร้าง .. ลาไป
นับจากที่ฉันเจอเธอ
เผลอ ๆ ปีหนึ่งใช่ไหม
เรายังเหมือนห่างไกล
แม้อยู่ใกล้ กันก็ตาม
เธอเหมือน คิดถึงใครอยู่
ไม่รู้ ไม่เคยคิดถาม
เพียงเฝ้าดู ติดตาม
พยายาม ให้เธอสนใจ
แต่เธอ ไม่สนเลย
เฉยเมย ไม่หวั่นไหว
ไม่รับรู้ ว่ามีใคร
ที่ห่วงใย ... และรักเธอ
9 พฤศจิกายน 2547 10:24 น.
ไวยากรณ์
ก้าวต่อไป .. ก้าวไปข้างหน้า
ก้าวแม้ว่า จะมีขวากหนาม
ก้าวไปเถอะ ขอเพียงพยายาม
ก้าวข้ามผ่าน สิ่งกีดขวางใด ๆ
ก้าวต่อไป .. ก้าวไปไม่หยุด
ก้าวไปจุด ดังที่หวังไว้
ก้าวไปเถอะ ก้าวต่อไป
ก้าวด้วยใจ และพลังที่มี
ก้าวต่อไป .. ก้าวไปแม้เหนื่อย
ก้าวไปเรื่อย พักบ้างบางที่
ก้าวไปต่อ ถึงแม้นับจากนี้
ก้าวดี ดี เพราะเราก้าวตามลำพัง
ชีวิตยังไม่ หยุดต้องดิ้นต่อ
อย่ามัวรอ หรือให้ใครมากังขัง
ขอให้เธอ มีฝัน มีพลัง
อย่าหยุดยั้งจงก้าวเดิน ... กันต่อไป
8 พฤศจิกายน 2547 10:35 น.
ไวยากรณ์
ขอได้ไหม ใครสักคน
ที่จะร่วมทน ทุกข์และสุขสันต์
ที่จะร่วมเดินทาง ฝ่าฟัน
ที่จะร่วมความฝัน กันไป
ใครที่เราไม่ต้องเอ่ย
ไม่ต้องพูดไรเลย .. จะมีไหม
แค่มองตา กันแล้วเข้าใจ
สื่อสารกันได้ . ทางสายตา
คงเป็นฝันที่มากเกิน
ไม่บังเอิญ เป็นจริงอย่างว่า
เป็นเพียงฝัน .. ที่ผ่านมา
เป็นเพียงหมอกบังตา และจางไป
ฉันท้อ เหงา และเหนื่อย
ฉันเฉื่อย กับ ฝันที่วาดไว้
ความจริง ไม่เหมือนที่ตั้งใจ
ฉันไม่มีใคร .. สักคน
4 พฤศจิกายน 2547 13:59 น.
ไวยากรณ์
คนน่ารัก ใคร ๆ ก้อคงอยากรัก
ถ้ามันไม่ผิดมากนัก ฉันขอรักเธอได้ไหม
เพียงได้มอง ก้อทำให้ใจหวั่นไหว
แอบเพ้อไป .. ว่าใจเรานั้นตรงกัน
เห็นเธอเดินเคียงกับใครก็ อิจฉา
ปรารถนาอยากให้เขา คนนั้นเป็นฉัน
แล้ววันหนึ่งได้รู้ ว่าเธอมีใครคนนั้น
รวมเวลา 1 ปี 11 วัน ที่เมามัว
รักคนมีเจ้าของ แอบมองอยู่ทุกวัน
หลงรักแฟนชาวบ้านนั้น โดยไม่รู้ตัว
เธอน่ารัก ถูกใจนัก เหมือนมีใครมาปั่นหัว
ไม่หวาดกลัว ชั่วหรือไม่ หากแย่งเธอมา
คนไม่เอาถ่าน การงานไม่เอาไหน
เป็นคนเอาแต่ใจ เหมือนใคร ๆ ว่า
นับแต่นี้ ฉันคนนี้ขอสัญญา
จะปรับปรุง กาย วาจา เพื่อสองเรา
ถ้าฉันเคย เหลวแหลก แล้วเธอจะยอมรับไหม
ถ้าฉันเคยเป็นของใคร แล้วเธอรับได้หรือเปล่า
ลึก ๆ ใจดวงนี้ยังคงมีรอยปวดร้าว
หากเธอรู้เรื่องราว .. แล้วเธอจะเป็นอย่างไร
ผลเป็นอย่างไรก็ยอมรับ คนมันรัก
จะหักห้ามใจ ไม่หลงไหล ทำไม่ได้
เธอจะรักหรือไม่รัก คงต้องปล่อยไป
ฉันจะรัก จะทำไม ใครว่ากัน
ปลายทาง ที่รอ ฉันก็รู้
ไม่ได้เคียงคู่ กับเธออย่างสุขสันต์
มีแต่เพียงใจที่เพ้อไป วัน วัน
ความสัมพันธ์ เธอ - ฉัน ยังห่างไกล
4 พฤศจิกายน 2547 10:48 น.
ไวยากรณ์
เธอเป็น คนน่ารัก
ใคร ใครทักกันเสมอ
ครั้งแรกที่ได้เจอะ เจอ
ก็เพ้อ ว่าใจเราตรงกัน
แอบ รักคนมีเจ้าของ
ไม่สมปองไม่สุขสันต์
ไม่มีทาง จะสัมพันธ์
ดั่งฝัน ที่ห่างไกล
ฉันมัน คนไม่เอาถ่าน
การและงานไม่เอาไหน
จะให้เธอ มาสนใจ
คงไม่ง่ายอย่างต้องการ
ก็ คนมันรัก
สุดจะหัก อยากผสาน
ไร้เหตุผล เป็นความต้องการ
ความหวาบหวาน ของหัวใจ
ฉันเคย เหลวแหลก
ไม่แปลก ใช่ไหม
ถ้าฉันเคย เป็นของใคร
แล้วไป รักเธอได้หรือป่าว
ปลายทาง ที่ฉันรอ
ทดท้อ และเงียบเหงา
ดูเหมือนจะเศร้า
เพราะรักเขา .. ที่ไม่มีใจ
หน้าส่วนตัว
1007
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟไวยากรณ์
