19 กรกฎาคม 2547 13:59 น.
ไร้เงา
เปล่าเปลี่ยวอ้างว้าง
จืดจางภายใน
หัวใจกรีดร้อง
ให้เธอกลับมา
19 กรกฎาคม 2547 13:33 น.
ไร้เงา
นอนกอดตัวเอง
ร้องให้ทั้งคืน
คล่ำครวญเรียกหา
มีแต่ชื่อเธอ
19 กรกฎาคม 2547 13:28 น.
ไร้เงา
เปล่าเปลี่ยว
เงียบเหงา
ปวดร้าว
รอบข้าง
อื้ออึง
รำคาญ
ในใจ
กรีดร้อง
โหยหา
เธอนั้น
ที่รัก
ตลอดกาล
3 พฤษภาคม 2547 21:35 น.
ไร้เงา
ความมืดสั่นไหวตามเปลวไฟ
เลือดไหลริน
แสวงหาความตาย
พระประสงค์ของพระเจ้าค่อยๆถูกกัดกร่อน
อยู่ในจิตสังหารสีดำดั่งพิษร้าย
ชีวิตคือ
สิ่งที่ถูกกำหนดให้ต้องต่อสู้หรือ...
ชีวิตคือ
สิ่งที่อยู่เพื่อพังพินาศวอดวายหรอ...
ดวงจันทร์ระยิบแสงในพายุหมุน
บนสมรภูมิกันดารกว้างใหญ่ไร้ช่องว่าง
ไม่มีคนใดที่รู้คำตอบนั้น...
3 พฤษภาคม 2547 21:09 น.
ไร้เงา
รันทดความเศร้า
กลัวความทุกข์ทรมาน
ท่ามกลางเวลาที่ใครคนหนึ่งไม่หยุดนิ่ง
ดอกไม้เพียงจะ
ทนทานความเศร้า
ต่อต้านความทุกข์ทรมาน
มองดูความเจ็บปวดของผืนแผ่นดิน
ในความผิดที่ใครคนหนึ่งไม่เหลียวหลังดู
ในความทรงจำที่ใครคนหนึ่งไม่หวนนึกถึง
ต้องแบกรับรอยแผลเล็กๆใว้
ดอกไม้เพียงจะ
หยุดยืนอยู่ตรงนั้น.........