..365..วันฉันมีน้ำตาเป็นเพื่อน เปรียบเสมือนคู่ใจไม่ห่างหนี หยดน้ำตาท่วมท้นทบทวี และไม่มีวี่แววจะจากไป ..365..วันฉันพบคบความเศร้า เปรียบเป็นเงาเคล้าเคลียคุณเชื่อไหม เข้าครอบคลุมคลอบงำจำขังใจ ชลนัยน์นองท่วมหน้าดั่งฝนพรำ ..365..วันนั้นฟ้าเป็นสีหม่น โลกมืดมนค้นพบทุกคืนค่ำ เหมือนหัวใจคลอบคลุมปีกสีดำ ชะตากรรมทำให้สิ้นศรัทธา ..365..วันฝันนั้นสิ้นสลาย เคยเคียงกายหายไปใจครวญหา เฝ้าทอฝันพันเกี่ยวเรียงร้อยมา อนิจจาหาฝันร่วงสู่ดิน