22 มิถุนายน 2549 07:53 น.
ไรไก่
อันโบราณขานกล่าวเล่าต่อเนื่อง
ว่าด้วยเรื่องความเชื่อง่ายกลายเป็นเสีย
เชื่อแค่ลมปากเขาเฝ้าเคล้าเคลีย
ต้องละเหี่ยเพลียใจในต่อมา
ดั่งนิทานคำกลอนยกมาอ้าง
ชายวัยกลางคนนี้มีปัญหา
จากบ้านเรือนเมียรักไปไกลตา
สองปีกว่าไม่พบพานนานเหลือเกิน
ก่อนจะกลับถึงบ้านคลานไหว้พระ
ท่านให้นะมหามนต์บทสรรเสริญ
เรียกว่าคาถาเข้าบ้านพร้อมอัญเชิญ
จักเจริญเพลินใจในเรือนพลัน
ระหว่างการเดินทางก่อนถึงบ้าน
แวะเข้าร้านพานพบเพื่อนคุยเหหัน
บอกว่าเมียมีชู้รู้เห็นไม่เว้นวัน
ฟังความนั้นพลันแค้นแน่นในทรวง
เกิดความแค้นแน่นอัดระคายจิต
ลืมข้อคิดของพระเพราะหึงหวง
จะฆ่าทิ้งหญิงชายใจหลอกลวง
พร้อมจักจ้วงแทงยับดับบรรลัย
เห็นเงาคนสองคนนอนกอดก่าย
ก็คิดหมายเป็นเมียชู้จิตหวั่นไหว
นึกถึงคำพระสอนเกิดเปลี่ยนใจ
ปลุกนางให้ตื่นมาถามความจริง
ฝ่ายเมียนั้นฟังความตามผัวแจ้ง
ก็จัดแจงแถลงความถึงทุกสิ่ง
นางตั้งท้องก่อนผัวไปใช่แอบอิง
ไม่ประวิงยิ่งรักลูกดั่งแก้วตา
เฝ้าถนอมลูกน้อยคอยผัวรัก
พร้อมจักกลับคืนถิ่นเขตเคหา
เฝ้ารอคอยทุกวันนับเวลา
อยู่คอยท่ามานานไม่แลใคร
ได้ฟังคำดังนั้นแสนช้ำอก
ตัวเราพกลมปากคนพูดเหลวไหล
หากไม่คิดพิจารณาเชื่อตามไป
ต้องช้ำใจในเรื่องความเชื่อง่ายให้สังวร ณ์
คาถานั้นท่านบอกว่าอย่างนี้
โอม สิบปากว่าไม่เท่าตาเห็น
สิบตาเห็นไม่เท่ามือคลำ
สิบมือคลำไม่เท่ากระทำใจ
ดีอยู่ที่ปากทุกข์ยากอยู่ที่มือ เพี้ยง
15 มิถุนายน 2549 12:51 น.
ไรไก่
แปลกไหมยามที่หัวใจเผลอ
มักจักเจอบางคนก้าวมาหา
สร้างอิทธิพลต่อใจต่างนานา
ซ้ำวางท่าว่าเป็นเจ้าชีวี
แปลกไหมก็หัวใจใครจองอยู่
คอยเคียงคู่ดูแลไม่ห่างหนี
เริ่มจากต้นจนปลายมาอย่างดี
เอื้ออารีมีให้กันและกัน
แปลกไหมกับหัวใจในรักซ้อน
ยากตัดรอนค่อนคิดจิตหวาดหวั่น
ด้วยรักซ้อนซ่อนแทรกแยกไม่ทัน
จะผ่อนผันหันทางแก้อย่างไร
กับความรักมักอยุ่เหนือเหตผล
หัวใจคนวนวุ่นรักยิ่งใหญ่
หาคำตอบบอกแก้วิธีใด
พร้อมเสียใจในวันหยุดเปื้อนคาว.
13 มิถุนายน 2549 17:06 น.
ไรไก่
เทือกเขาสูงตะหง่านน่าเกรงขาม
ดอกไม้งามมากค่าพงไพรสิน
สัตว์น้อยใหญ่อาศัยอยู่ทำกิน
ดินแดนถิ่นกลิ่นป่าแนวพงไพร
ในบรรดาสัตว์น้อยใหญ่ทุกชนิด
ต่างให้สิทธิ์ราชสีห์ผู้ยิ่งใหญ่
เป็นผู้นำปกครองปวงชื่นใจ
ไม่หวั่นไหวใครรุกบุกพื้นที่
ราชสีห์เก่งกล้าล่าหาเหยื่อ
มาจุนเจือบริวารทั่วถ้วนถี่
อาหารล้วนโอชะมากสิ่งดี
ต่างเปรมปลีมีใจให้ศรัทธา
ความหิวมักจักให้คนฉลาด
ย่อมหมายมาดอาหารพร้อมจัดหา
ความอิ่มให้ความเขลาติดตามมา
ด้อยคุณค่าความคิดติดหมอกมัว
เกิดอยากกินเนื้อสัตว์รสแปลกแปลก
ความเขลาแทรกเข้ามาใจมืดสลัว
บริวารมาแสดงความคิดกันลงตัว
บอกกล่าวทั่วน่าลิ้มเนื้อราชสีห์
วันหนึ่งซึ่งเห็นโอกาสเหมาะ
บริวารเข้าฉอเลาะทำหมองศรี
เล่ห์มายาเสียใจในทันที
ด้วยตอนนี้มีใครใหญ่กว่านาย
ราชสีห์ฟังความถามสงสัย
มันเป็นใครใจคิดติดมาดหมาย
เขาท่าทางสง่ากว่ามากมาย
สัตว์ทั้งหลายกล่าวพร้อมต่อหน้าพลัน
มันอยู่ไหนไปดุหน้าหน่อยสิ
อย่ามัวพิรี้พิไลไปกับฉัน
ลูกน้องพาไปแหล่งน้ำที่สำคัญ
มันอยู่นั่นท่านมองไปไม่รอรี
ราชสีห์ยืนริมบ่อน้ำใหญ่
มองลงไปเห็นมันไม่คิดหนี
บริวารเชียร์ไปให้ยินดี
อยากลองดีจับตัวให้เห็นกัน
ราชสีห์หลงกลลมปากเขา
หลงมัวเมาอำนาจไม่คิดผัน
กระโจนดิ่งลงสู่บ่อน้ำพลัน
ก้นบ่อนั้นที่แท้คือเงาตัว
10 มิถุนายน 2549 12:47 น.
ไรไก่
เพียงเพราะเคยทำผิดผลาดมาก่อน
ความใจร้อนหย่อนคิดติดหุนหัน
ต้องทุกข์ทนหม่นไหม้ในทุกวัน
ผู้คนนั้นหันหลังไม่ใยดี
ต้องกล้ำกลืนฝืนใจให้ยอมรับ
ใจคนคับแคบเกินเมินหน้าหนี
ตีตราค่าว่าผิดติดบัญชี
หนทางที่แก้ไขคือพิสูจน์คน
หาใช่การพิสูจน์ตนให้คนรับ
ถึงแม้เขาไม่นับถือหรือไม่สน
ขอเพียงแต่ตัวเราเคารพตน
ก็สุขล้นบนโลกศิวิไล
7 มิถุนายน 2549 16:50 น.
ไรไก่
สังเกตกันบ้างไหม
ศัพท์สวยใช้ขึ้นตัน"ความ"
นั่งครวญชวนอยากถาม
เป็นนิยามนามธรรมกัน
ความรักหรือความเกลียด
ความละเอียดและความฝัน
ตรงกับความสัมพันธ์
ความสำคัญนั้นที่ใด
ทุกนาทีมีค่า
ผู้มาช้าไม่เอาไหน
มาก่อนไม่เป็นไร
นี้ใช่ไหมในความจริง
หน้าส่วนตัว
1252
