19 มีนาคม 2549 09:37 น.
ไรไก่
สิ่งที่ดีที่สุดในเพือนคือ
การยื่นมือเข้าช่วยทุกสถาน
ยินดีร่วมสุขทุกข์ตลอดกาล
ถึงเนิ่นนานผ่านไปไม่ลืมเรา
สิ่งที่ดีที่สุดในเพื่อนมี
ทำหน้าที่สร้างยิ้มยามคุณเหงา
ปลุกปลอบจิตคลายทุกข์ให้บางเบา
พร้อมทั้งเอาใจใส่เป็นอาจิณ
สิ่งที่ดีที่สุดในเพื่อนนั้น
เติมความฝันสันต์สร้างไม่จบสิ้น
ติดตามข่าวยอมรับสิ่งยลยิน
ไม่หยามหมิ่นยินดีเคียงข้างคุณ
17 มีนาคม 2549 14:16 น.
ไรไก่
จงอย่ากลัวที่จะทำความดี
อย่าหลีกหนีคุณธรรมให้เร่งสร้าง
แต่จงกลัวเวลาคอยอำพราง
เพราะทุกอย่างทำดีดีคู่ควร
จงอย่ากลัวกับการต้องเปลี่ยนแปลง
อย่าเสแสร้งแกล้งทำดีครบถ้วน
หมกเม็ดเหม็นเห็นงามสิ่งทั้งมวล
ทุกสิ่งล้วนฉาบฉวยโรยหน้ากัน
จงอย่ากลัวถูกแซวเมื่อดีเด่น
ควรนำเน้นสิ่งดีชี้สร้างสันต์
แต่จงกลัวสะดุดบาปมาเทียบทัน
ต้องขยันหมั่นทำดีให้เพิ่มพูน
จงอย่ากลัวที่ทำใจให้สุภาพ
จงกลัวบาปทาบใจให้สิ้นสูญ
จงมีใจเข้มแข็งทวีคูณ
จงเทิดทูนความดีนี้สำคัญ
13 มีนาคม 2549 11:59 น.
ไรไก่
บนถนนที่ทอดยาวและคดเคี้ยว
ยืนลำพังโดดเดี่ยวเปลี่ยวใจเหงา
เมฆทึบทับซับซ้อนมองเห็นเงา
ไร้แม้แสงจันทร์เจ้าสอดส่องมา
ทั้งคลื่นลมแรงจัดซัดกระหน่ำ
สายฝนกลับเทซ้ำขวัญผวา
เธอทิ้งฉันให้หมองนองน้ำตา
หลายครั้งคราหาทางออกไม่เจอ
เหตใดเล่าจึงทิ้งฉันยืนตรงนี้
ถนนที่วกวนจนหลงทางเสมอ
นานแสนนานต้องเฝ้ารอคอยเธอ
ต้องคอยเก้อเธอไม่หวนกลับคืน
7 มีนาคม 2549 10:14 น.
ไรไก่
เมื่อฉันมองตัวเอง
ฉันทำเก่งกล้าท้าให้โลกเห็น
ไม่หวาดหวั่นสิ่งใดทุกประเด็น
ทำตัวเป็นเช่นมาเฟียเหลือคณา
เมื่อฉันมองไปที่เธอ
ภาพเสนออนาคตต้องค้นหา
เป็นวิถีชีวิตเวียนเข้ามา
และเหมือนว่าดี-ร้ายไม่รู้เลย
เมื่อฉันมองตัวเอง
ฉันบรรเลงเพลงเศร้าอย่างเปิดเผย
ฟ้าหม่นหมองตรองตรมเหมือนเช่นเคย
ยากเปรียบเปรยกับทุกข์สุดระทม
เมื่อฉันมองไปที่เธอ
งามเลิศเลอเผลอใจใฝ่สุขสม
เหมือนสายรุ้งพาดผ่านมาให้ชม
สุขรื่นรมย์ข่มทุกข์ให้หายไป
เมื่อฉันมองตัวเอง
คิดแต่เร่งวิ่งตามฝันยิ่งใหญ่
ทุกหนแห่งระยะทางยาวไกล
เหนื่อยแต่ไม่หยุดพักเห็นสำคัญ
เมื่อฉันมองไปที่เธอ
ฉันหลงเพ้ออ้อมแขนมิ่งมิตรขวัญ
แอบอิงไหล่พักพิงชิดผูกพัน
ใจยึดมั่นพึงพาสุขมั่นคง
เมื่อฉันมองไปที่เราสอง
สุขครอบครองพาชื่นสมประสงค์
รักหวานฉ่ำทำให้ลืมไม่ลง
ด้วยลุ่มหลงในรักภาพผ่านตา
3 มีนาคม 2549 10:16 น.
ไรไก่
บนหาดชายทะเลยามพลบค่ำ
ก้าวเท้าย่ำพื้นทรายอบอุ่นผิว
สายลมพัดสะบัดใบไม้ปลิว
แว่วเสียงทิวแมกไม้เสียดสีกัน
มหาสมุทรถุกปกคลุมด้วยหมอก
มวลระลอกคลื่นพริ้วดั่งเสกสรรค์
ท้องทะเลสว่างด้วยแสงจันทร์
เกินจำนรรจ์ฉันมองอย่างชื่นใจ
ท่ามกลางฟองคลื่นในท้องทะเล
สายลมเห่ทำนองประสานใส
ฉันกระซิบฝากรักสายลมไป
นำมอบให้ถึงเธอผู้หมายปอง
ฝันคะนึงถึงคืนรัญจวนจิต
กายแนบชิดมิห่างสานสนอง
พร่ำพรอดรักเพลินร่วมคู่เคียงครอง
รวมจิตสองรัดล้อมเป็นหนึ่งเดียว
หน้าส่วนตัว
965
