21 มีนาคม 2545 22:48 น.
ไม้เก็ด
ป่าเขา ทะเลไกล ไร้พิษภัยเมื่อได้ชม
ทะเล ป่า พารื่นรมย์ คนนิยมไปเที่ยวกัน
ป่าเขา ลำเนาไพร รักษาไว้ให้นานวัน
ธรรมชาติพิลาสนั้น สุดสำคัญประโยชน์มี
โปรดช่วยกันรักษา ให้งามตาทุกนาที
คงอยู่คู่โลกนี้ ตลอดปีตลอดไป
ขยะไม่ทิ้งกล่น จะมีมนต์ดึงดูดใจ
เมื่อยามเหินห่างไกล ก็หวังได้กลับไปเยือน.
19 มีนาคม 2545 00:00 น.
ไม้เก็ด
ฉันง้อเธอครั้งนี้ ครั้งที่ร้อย
เพื่อเชื่อมสร้อยสัมพันธ์ให้มั่นหมาย
ทุกครั้งจะแตกหัก มิตรจักคลาย
ฉันเป็นฝ่ายง้อเธอ เสมอมา
เพราะตระหนักรักเธอเสมอชีพ
อกคงตีบตันตาย เธอหายหน้า
ตัดสายใยไมตรีโกรธบีฑา
เหมือนเธอฆ่าชีพฉันให้บรรลัย
จึงเมื่อเธอขุ่นเคือง โกรธเนืองนิจ
แม้เธอผิด ฉันก็ หมอบง้อใกล้
หวังเธอจะเยือกเย็น เห็นหัวใจ
ครั้งต่อไป จะไม่โกรธ โทษตัวเอง
แต่เธอกลับไม่นึกระลึกถ้วน
เป็นชนวนวิวาท อย่างกาจเก่ง
เถอะเมื่อเธอ อวดดี ทีนักเลง
ทำอวดเบ่ง จะไม่ง้อ อีกต่อไป.
18 มีนาคม 2545 23:45 น.
ไม้เก็ด
คนจะงามหวามใจคนได้เห็น
เพราะแต่งเป็นเด่นตาพาคนหลง
แต่ถ้าจะให้เลิศประเสริฐคง
อย่าแต่งตรง เรือนกาย แต่ฝ่ายเดียว
ต้องแต่งใจให้งามตามไปด้วย
จึงจะช่วยให้ความงามแน่นเหนียว
สวยแต่รูป จูบไม่หอม ตรอมตรมเชียว
ใครข้องเกี่ยวชิดใกล้ก็ไม่นาน
สวยข้างนอกแต่ในใจไม่สวย
ก็เปรียบด้วย โลงผี ที่สุสาน
แต่งลงรักปิดทองผ่องตระการ
แต่ว่าด้านในเหม็นแทบเป็นลม
แต่งทั้งนอกทั้งในให้งามพร้อม
คนจึงน้อมเอ่ยความว่างามสม
อยากสวยซึ้งตรึงใจให้คนชม
จงนิยมแต่งให้ กาย-ใจงาม.
18 มีนาคม 2545 23:31 น.
ไม้เก็ด
ดูหน้านอก หน้าที่มีคิ้วปาก
สวยจนอยากอยู่ชิดสนิทสนม
ชายก็ดูหล่อเหลาเร้าอารมณ์
ชวนให้ชมชื่นใจอยู่ไม่คลาย
ดูหน้าใน หน้านี้ใช่ที่หน้า
แต่ทว่าดูในใจทั้งหลาย
ใครหน้าด้าน หรือว่า หน้าไม่อาย
หน้าเลือดร้ายเหลือพบ อย่าคบมัน
ดูหน้าที่ ที่ทำประจำเถิด
คนจะเลิศล้นค่าพาสุขสันต์
ปฏิบัติหน้าที่ดีครบครัน
เราควรหันคบค้าสมาคม
จะคบคนจำไว้ให้ดูหน้า
ใช้ปัญญาพิเคราะห์ให้เหมาะสม
คนหน้านอก สดใส ตรึงใจชม
ใจอาจบ่มพิษร้ายทำลายเรา.
18 มีนาคม 2545 23:16 น.
ไม้เก็ด
หลายคนมีความลับอยู่กับจิต
อยากจะปิดมิให้ใครรู้ไปทั่ว
แต่ความลับแพร่งพรายกระจายตัว
ทั้งที่กลัวคนรู้ทุกครู่ยาม
ก่อเกิดความเสียหายอับอายนัก
มีคนทักคนย้ำคนย่ำหยาม
จะโทษใครไหนเล่าเพราะเค้าความ
ก่อลุกลามยุ่งยากเพราะปากตน
เล่าให้คนอื่นฟังไม่ยั้งคิด
มิยอมปิดเอาไว้ไปพร่ำบ่น
บอกว่าเชื่อใจเขาเล่ายุบล
กำชับคนอย่าบอกให้ผู้ใดฟัง
ความลับตนยังไม่ใฝ่รักษา
ห้ามคนอื่นเอ่ยว่าอย่าไปหวัง
ความลับจะเก็บมิด ต้องปิดบัง
จึงจะยังเรียกนามว่าความลับ.