5 พฤษภาคม 2553 21:06 น.
ไม้หอม
ร่ายลำนำความเหงามาเล่าขาน
เป็นตำนานความเหงานำเสนอ
ผ่านบางใครบางคนมาพบเจอ
ที่นี่มีความเหงาเสมอเกินบรรยาย
ว่าเหงาเอยงามเอยเวลาพลบ
เหงาสยบความเหว่ว้ามาเร่ขาย
เหงาเจ้าเอยพกมาด้วยความเดียวดาย
เหงาเจ้าร้ายพาน้ำตามาฝากใจ
เหงาเจ้าเอยผ่านไปเลยได้หรือเปล่า
เหงาเจ้าเอยอย่าป้ายให้หวั่นไหว
เหงาเจ้าเอยอย่าทำให้ไร้อุ่นไอ
เหงาเจ้าเอยอย่าร้างไร้เห็นใจกัน
เหงาเจ้าเอยจากไปเลยจะได้ไหม
เหงาเจ้าเอยปล่อยให้ใจได้ใฝ่ฝัน
เหงาเจ้าเอยอย่าทำเฉยโปรดแบ่งปัน
เหงาเจ้าเอยปล่อยให้ฉันได้สุขใจ
5 พฤษภาคม 2553 13:14 น.
ไม้หอม
ก็คนมันเหงา
ไม่ว่าวันเก่าเก่าหรือวันไหนไหน
ความเหงาก็เท่าเดิมไม่เคยจะเปลี่ยนไป
เหงาอยู่เท่าไหร่หัวใจก็เหงาเท่าเดิม
เหงาเหมือนอย่างที่เคยเหงา
อาจจะมีบ้างเรื่องเก่าทำเหงาเพิ่ม
แต่ไม่เคยมีเรื่องใด......
จะลดทอนความเหงาไปจากเดิม
อาจมีบ้างที่เพิ่มเติม
คือความเหงามันเริ่มเกาะกินใจ
เหงาจนบางครั้งมันปวดร้าว
เหงาจนบางครั้ง.......
เหน็บหนาวจนร้าวไหว
เหงาจนบางครั้ง.......
นั่งร้องไห้เหมือนสิ้นใจ
เหงาจนบางครั้ง......
อยากหยุดน้ำตาที่รินไหลไปเสียที
แต่เพราะความเหงาไม่เคยจางหาย
แต่เพราะความเหงา......
ยังคงเลวร้ายอยู่ตรงนี้
แต่เพราะความเหงา......
คล้ายเป็นเพื่อนที่แสนดี
แต่เพราะความเหงา....
ที่มียังอยู่ตรงนี้เกาะกินใจ
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟไม้หอม
หน้าส่วนตัว
1300
