ก็แค่ความรู้สึก

ไม้หอม

แค่สายลมผ่านม่านตาข้าก็เหงา
แค่สายหมอกหยอกเย้าก็เหว่ว้า
แค่สายฝนหลั่งรินกินน้ำตา
แค่สายน้ำผ่านมาล้าหัวใจ

แค่ลมผ่านม่านหมอกระลอกเช้า
แค่ลมเป่าม่านเหงาก็หวั่นไหว
แค่ลมโบกโศกตรมระทมใจ
แค่ลมไหวหม่นไหม้ในทุกวัน

แค่หมอกผ่านม่านเขาเราก็ไหว
แค่หมอกไกวไหวผ่านสะท้านสั่น
แค่หมอกคลุมอุ้มเหงามาฝากกัน
แค่หมอกกั้นใจฉันก็หวั่นทรวง

แค่ฝนตกปกคลุมรุมใจเศร้า
แค่ฝนเซาซบซาข้าก็หวง
แค่ฝนผ่านม่านตามายาลวง
แค่ฝนหยุดสุดห่วงเจ้าดวงใจ

แค่น้ำผ่านม่านใจที่ไหวสั่น
แค่น้ำเน่าเงาจันทร์ทำหวั่นไหว
แค่น้ำหยอกหลอกล้อเจ้าหัวใจ
แค่น้ำผ่านไหลไปไม่ย้อนคืน

เหลืออะไรบ้างไหมในใจฉัน
เหลือเพียงรอยไหวหวั่นกลั้นสะอื้น
เหลือเพียงรอยร้าวรานท่กล้ำกลืน
เหลือเพียงรอยขมขื่นของดวงใจ

แววตาที่หมองเศร้าร้าวและล้า
แววตาที่เหว่ว้าว่าไม่ไหว
แววตาที่บ่งบอกช้ำชอกใจ
แววตาที่หม่นไหม้ในค่ำคืน

ฝืนยิ้มทั้งที่ใจยังคงเจ็บ
ฝืนเก็บภาพความฝันทั้งสะอื่น
ฝืนรักทั้งที่เพียงแค่หยิบยืม
ฝืนเป็นปลื้มทั้งที่เพียงฝันลมลม