27 เมษายน 2552 18:41 น.
ไม้หอม
อกหักคร้าบมันเจ็บลึก
ลึกเท่าไหร่ไม่เคยรู้
แต่ตอนนี้ที่ฉันเป็นอยู่
น้ำตาร่วงพรูทุกวี่วัน
ฉันเหนื่อยเหมือนกันกับความรู้สึกนี้
วันวันอยู่กับความรู้สึกดีดีที่สูญหาย
เหนื่อยล้ากับน้ำตาที่มาอยู่ข้างกาย
ไม่มีอุ่นไอใดมีความหมาย
นอกจากความเงียบงัน
ฉันล้าเกินกว่าจักเริ่มใหม่
ฉันหวั่นไหวเกินกว่าจะคว้าฝัน
คำว่ารักเหมือนกับคลื่นผ่านคืนวัน
คำว่าท้อนอนฝันในหัวใจ
ฉันเหนื่อยล้ากับคำลามามากนัก
และวันนี้ยังจมปลักให้หวั่นไหว
เหนื่อยพอแล้วจะไม่ของ้อผู้ใด
นับจากนี้ต่อไปฉันสัญญา
พอเถอะพอบอกตัวเองว่าพอแล้ว
หมดสิ้นแล้ววี่แววความห่วงหา
หมดความหวังไม่เหลือพลังให้ศรัทธา
วันนี้ฉันรินน้ำตาสั่งลาใจ
23 เมษายน 2552 20:07 น.
ไม้หอม
อกหักจะตายไหมไม่รู้
แต่ตอนนี้เจ็บจนไม่รู้ไปอยู่ไหน
อยู่เดียวเปลี่ยวดายไม่อายใคร
อยู่ตรงนี้เจ็บหัวใจทรมาน
จากไปแล้วไปเลยไปให้ไกล
ฉันคงไม่กล้าพอจะไปให้สงสาร
เมื่อเธอไม่รักก็ไม่รักจะไม่ทัดทาน
วันนี้ฉันไม่ต้องการความสงสารจากใคร
ฉันพยายามแล้วทุกอย่าง
พยามให้เธอมาร่วมทางอย่างหวานไหว
แต่มันไม่เป็นดั่งหวังที่ตั้งใจ
วันนี้ฉันหมดแรงจะก้าวไปในเวลา
14 เมษายน 2552 17:09 น.
ไม้หอม
กว่าจะได้เจอกัน
เธอกับฉันต้องผ่านอะไรมามากมาย
สิ่งเดียวที่อยากได้มีความหมาย
คือการที่ได้อยู่เคียงกายอย่างสุขใจ
แต่กว่าจะถึงซึ่งวันนั้น
เธอกับฉันต้องต่อสู้กันแค่ไหน
ไม่รู้เหมือนกันว่าจะนานเท่าไร
ความฝันอันยิ่งใหญ่จะใกล้เข้ามา
เธอเหนื่อยไหม
บนเส้นทางเดินอันกว้างไกลใครเหว่ว้า
เธอท้อไหมในทางเดินของวันเวลา
เธออย่าเสียน้ำตาหากไม่ได้ดังใจ
ฉันเองก็ไม่ต่างจากเธอเท่าใดนัก
ฉันเองก็ท้อแท้เกินจักข้ามไปไหว
ฉันเองก็เหนื่อยล้าบนหนทางไกล
ฉันเองก็หม่นไหม้ใจร้าวนาน
อย่าเพิ่งท้อเลยนะหัวใจเจ้า
ฉันจะเฝ้าห่วงใยให้ความหวาน
ฉันจะอยู่เคียงคู่ยามต้องการ
ฉันจะสานความรักที่เรามี
เธอจะสู้ด้วยกันกับฉันไหม
เธอจะอยู่เป็นกำลังใจในทุกที่
เธอจะอดทนรอรักที่เรามี
เธอจะสร้างชีวีเพื่อสองเรา
เธอจะต้องอดทนและอดกลั้น
เธอจะต้องขยันอย่าบนเหงา
เธอจะต้องเข็มแข็งเพื่อสองเรา
เธอจะต้องเลิกเศร้าเลิกท้อใจ
สักวันนะสักวันนับจากนี้
จะต้องมีวันดีดีมาชิดใกล้
จะต้องมีสักวันที่สองใจ
จะได้อยู่เคียงใกล้นิจนิรันดร
14 เมษายน 2552 13:42 น.
ไม้หอม
ไม่รู้เหมือนกันว่าจะเขียนอะไร
วันนี้โลกทั้งใบคล้ายเปลี่ยวเหงา
มองรอบกายฟ้าคล้ายคล้ายเป็นสีเทา
โลกของฉันเริ่มจะหม่นเหงาขึ้นมา
เธอเห็นเหมือนฉันไหม
เสื้อแดงโดดเด่นโดนใจใครแสวงหา
กรอบของศีลธรรมอยู่ตรงไหนใจประชา
ในเวลาแบบนี้ใครร้อนรน
สิ่งใดที่ประชาชนต้องการ
บนความทรมานใครสับสน
ใครกันนะปรับเปลี่ยนความเป็นตัวตน
เกิดเป็นคนใยให้ใครมาชักนำ
ประชาชนประชาไทยประชาชาติ
ใยตกอยู่ในอำนาจความเลื่อมล้ำ
มองให้เห็นมองให้ดีที่เป็นธรรม
มองให้ซึ้งถึงเบื้องของความดี
จะเสื้อแดงเสื้อเหลืองหรือเสื้อไหน
โปรดตั้งมั่นเอาไว้ในศักดิ์ศรี
แต่ต้องอยู่ในความถูกต้องและความดี
อย่าให้มีการทำร้ายใส่ร้ายใคร
อย่าให้แผ่นดินต้องนองเลือด
อย่าให้เปลวเพลิงต้องเดือดมาโหมไหม้
อย่าให้เกิดการแย่งชิงอำนาจใด
อย่าให้ประเทศไทยหลั่งน้ำตา
ฉันไม่มีพรรคไม่มีพวกไม่มีสี
ฉันไม่รับรู้ข่าวที่มีไม่รู้แม้ปัญหา
ฉันทำงานอยู่กับประชาชนที่กำลังพัฒนา
ฉันอยู่กับการปรับปรุงเปลี่ยนค่าความเป็นคน
แวดล้อมฉัน
มีข่าวเสื้อแดงทุกวันเริ่มสับสน
คนของใครใครชักจูงค่าของคน
ประชาชนประชาชนเป็นของใคร
เหนื่อยเหมือนฉันไหมไม่รู้
งานที่ทำที่ต้องสู้อยู่ที่นี่
ในวันนี้ฉันไม่รู้ทำเพื่อใคร
หากแผ่นดินต้องมอดไหม้ไทยด้วยกัน
/font>