25 ธันวาคม 2552 14:53 น.
ไม้หอม
มีใครบางคนเคยถามฉัน
ว่าระหว่างคนที่รักผูกพันที่หวานไหว
กับคนที่มารักเราหมดหัวใจ
จะเลือกใครร่วมไปในรอยทาง
หากถามฉัน
ฉันจะเลือกคนที่ฉันรักผูกพันแม้อ้างว้าง
จะเลือกใครที่ใจจดจำไม่จืดจาง
จะเลือกคนที่เป็นทุกอย่างของหัวใจ
ฉันจะไม่เลือกคนที่มารักฉัน
เพราะความผูกพันไม่อาจสร้างได้ใหม่
เขาอาจเป็นคนที่แสนดีในสายตาใครใคร
แต่จะมีประโยชน์อะไรในเมื่อใจฉันไม่ต้องการ
เธออย่ามาถามฉัน
เพราะฉันรู้คำตอบของเธอนั้นไม่จำเป็นต้องเอาสองหาร
ฉันคนที่เธอรักแต่เธอกลับไม่ต้องการ
เขาคนที่เธอเลือกขานคือคนที่มารักเธอ
จะมีประโยชน์อะไร
เมื่อคนที่เลือกกับคนที่ไช่ไม่อาจเสนอ
คนที่มีสิทธิ์มีตัวตนในใจเธอ
คือคนที่รักเธอเสมอตลอดมา
ฉันถามเธอสักคำ
ที่ผ่านมาฉันไม่ได้รักเธอไม่ห่วงหา
อย่างนั้นหรือที่เธอเข้าใจเสมอมา
แล้ววันนี้มาบอกว่ายังรักกัน
เธอรักฉันแต่เลือกเขา
อย่าโกหกกันเลยฉันไม่ได้โง่เง่าขนาดนั้น
เธอรักเขาฉันรู้ดีและผูกพัน
อย่าอ้างระยะทางความไกลกันมันหลอกลวง
จะให้ฉันบอกตัวเองก็ยังได้
ว่าเธอจะเลือกใครเอาไว้ในความหวง
ใครที่เธอเลือกมาเดินควง
ใครคนที่เธอห่วงดังดวงใจ
อย่ามาพูดให้ต้องปวดร้าวมากกว่านี้
พอเถอะฉันรู้ดีแค่นี้ก็เกินจะหวั่นไหว
เธอมีเขาอยู่เต็มพื้นที่ของหัวใจ
ยังมีหน้ามาบอกรักใครที่ผ่านมา
อย่าให้ต้องเสียน้ำตามากว่านี้
ฉันรู้ดีว่าวันนี้ไม่เหลือแม้ความห่วงหา
อย่ากลัวไปเลยฉันคุ้นเคยกับความเฉยชา
หากวันนี้จะมีใครที่ผ่านมาเพื่อผ่านไป
อย่ามาถามฉัน
ว่าวันนี้เรายังผูกพันกันอยู่ไหม
ความรักของเธออยู่ที่เดิมที่หัวใจ
แต่จะเป็นความรักที่ฉันเก็บไว้เพียงคนเดียว
12 ธันวาคม 2552 18:23 น.
ไม้หอม
เหงา เศร้า เดียวดาย ว้าเหว่
เหมือนล่องเรือรอนเร่ตามหาฝัน
เหนื่อยนักกลางทะเลฝ่าฟัน
เหงา เศร้า จาบัลย์ หวั่นใจ
เหงา
ตามเป็นเงาความฝันใฝ่
เดียวดายเกินกว่าจะมีใคร
เปล่าดายร้างไร้ในวิญญาณ์
เศร้า
เก็บเอาความหม่นเทาเข้ามาหา
เหมือนเร่ขายไม่อยากซื้อยังแถมมา
เกลื่อนอยู่บนดวงตาให้อาวรณ์
เดียวดาย
ภายใต้สายลมหนาวยังออดอ้อน
อ้างว้างหวั่นไหวในนาคร
หนาวคลื่นสะท้อนให้อ่อนใจ
ว้าเหว่
เกินกว่าเรือไกวเปลความโหยไห้
โดดเดี่ยวอ้างว้างร้างความห่วงใย
วันนี้หม่นไหม้ใจร้าวราน
ฉัน
จะเดินต่อไปอย่างไรในวัยหวาน
หากวันนี้ต้องอยู่อย่างร้าวราน
ไม่มีแม้แรงบันดาลจากหัวใจ
ฉัน
เหนื่อยล้าเกินฝ่าฟันข้ามไปไหว
เหมือนหมดสิ้นทุกอย่างในวันวัย
เหงา เศร้า เดียวดาย จนสิ้นไร้ให้ว้าเหว่
9 ธันวาคม 2552 16:13 น.
ไม้หอม
เข้ามาหา
มาดูว่าสบายดีอยู่ไหม
ไม่ได้โทรหายุ่งกับการคิดถึงใคร
ว่าง ๆก็เข้ามาเป็นกำลังใจให้กัน
เหงาไหมในคืนโดดเดี่ยว
พระจันทร์เสี้ยวอาจมองแล้วคิดถึงฉัน
สักนิดเล็กน้อยในความผูกพัน
หลับตานอนทุกวันขอให้ฝันดี
ฉันเดียวดายเหลือเกิน
วันวันก็อยู่กับความห่างเหินตรงนี้
เงียบเหงาอ้างว้างไม่เหลือดี
วันนี้จึงอาจมีหยดน้ำตา
เหงานอย่างที่ไม่เคยเหงา
ระหว่างเราเหมือนยิ่งจะเหว่ว้า
เดียวดายว่างเปล่าในเวลา
หรือแท้จริงผ่านมาเพื่อผ่านไป
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟไม้หอม
หน้าส่วนตัว
1190
