27 กันยายน 2551 14:33 น.
ไม้หอม
สายลมโชยพัดมาพาใจเศร้า
สายลมเหงาพัดมาพาใจไหว
สายลมอ้อนวอนว่าอย่าอาลัย
สายลมไล้คลอเคลียเลียน้ำตา
ดึกดื่นคืนหนาวดาวร้างไร้
ไม่มีใครคู่เคียงเพียงห่วงหา
บ้านหลังเก่าไร้เงาเหงาเอกา
คนที่ยืนอยู่เหว่ว้าน้ำตาริน
เหงาข้างในเข้าไปในใจผอง
เหงาร่ำร้องโหยไห้ไม่สูญสิ้น
เหงาอ้างว้างเดียวดายคล้ายพังภินทร์
เหงาอาดูรสูญสิ้นทั้งวิญญา
น้ำตาหลั่งมาใช่เรื่องแปลก
ผิดตรงที่ไม่อาจแยกความห่วงหา
รักหรือไรทำไมยังศรัทธา
เหงาหรือไรน้ำตาจึงหลั่งริน
21 กันยายน 2551 18:14 น.
ไม้หอม
ฟากฝั่งฝันห่างไกลไปไม่ถึง
ฟากฝั่งซึ่งอยู่ไกลใจห่วงหา
ฟากฝั่งที่คือที่สุดในศรัทธา
ฟากฝั่งที่ห่างนักหนาให้อาวรณ์
ฟากฝั่งฝันเหินห่างมานานนัก
ฟากฝั่งรักเหินห่างยากถอดถอน
ฟากฝั่งซึ่งร้างลาให้จากจร
ฟากฝั่งนี้เงียบสะท้อนเหงาภายใน
ฟากฝั่งเอยฟากฝันยังหวังว่า
ฟากฝั่งซึ่งตรึงอุราจะกรายใกล้
ฟากฝั่งเอ๋ยฟากฝั่งยังเหงาใจ
ฟากฝั่งเอยโปรดกรายใกล้ให้รักมี
ณ ฟากฝั่งเหินห่างบนทางรัก
ณ ฟากฝั่งไร้หลักฟากฝั่งนี้
ณ ฟากฝั่งที่เหินห่างร้างชีวี
ณ ฟากฝั่งฟากฝั่งที่มีน้ำตา
ณ ฟากฝั่งริ่มฝั่งน้ำตาไหล
ณ ฟากฝั่งห่างไกลห่วงหา
ณ ฟากฝั่งที่ร้างความศรัทธา
ณ ฟากฝั่งที่เหว่ว้าน้ำตาริน
ฟากฝั่งเอ๋ยฟากฝั่งอย่าร้างรัก
ฟากฝั่งเอ๋ยโปรดอย่าผลักรักผลักไส
ฟากฝั่งเอ๋ยได้โปรดเถิดคืนดวงใจ
ฟากฝั่งเอ๋ยกลับมาให้ใจคืนรัง
19 กันยายน 2551 16:36 น.
ไม้หอม
อยากเดินย้อนกลับไปใจแทบขาด
ติดตรงนี้ไม่อาจทำให้ได้
ตัดสินใจลืมเธอหมดเยื่อใย
แต่ทำไมตัดอย่างไรยังผูกพัน
เลือกจะทิ้งเธอไปในคราวก่อน
มาวันนี้กลับอาวรณ์ให้ร้าวหวั่น
ภาพเก่าเก่าเงาแววตาว่ารักกัน
กลับมาบั่นทอนใจให้ร้าวชา
จะเดินกลับไปอย่างไรได้
เมื่อไม่อาจขอใจเธอคืนมาหา
จะอภัยให้ไหม.......
หากใครสักคนจะเดินกลับมา
ขอทวงความผูกพันและสัญญาที่เคยมี
รู้ว่าตัดสินใจผิดพลาด
และมิอาจย้อนเวลาในตอนนี้
แต่เธอก็รู้ว่าความรู้สึกที่ฉันมี
ยังอยู่กับเธอทุกที่ไม่เปลี่ยนไป
เพราะเธอมีคนที่ดีกว่า
ฉันจึงเลือกจะเดินจากมาแม้ร้าวไหว
ฉันไม่มีทางสู้เขาได้แม้ทางใด
ความสุขเธอจะยิ่งใหญ่ถ้าได้อยู่ด้วยกัน
วันนี้ฉันจึงได้รู้
ว่าแท้ที่จริงแล้วที่เธอยืนอยู่ตรงนั้น
เพียงเพราะว่าคำพูดที่ฉันเคยบอกกัน
ว่ารักเธอจะคงมั่นและดีกว่าอยู่กับฉันตลอดไป
เพิ่งรู้ตัวว่าทำผิด
ที่ทำให้ชีวิตเธอร้าวไหว
วันนี้ถ้าหากว่าเธออภัย
ฉันกลับมาเอาหัวใจให้ลงทัณฑ์
ขอโทษเธอด้วยความรัก
ที่มันคงแน่นหนักทุกยามในความฝัน
ขอต่อสู้ไปด้วยกันกับความผูกพัน
จะไม่ทำร้ายเธอคนรักของฉันด้วยตัวฉันเอง
ขอสัญญาต่อเธอไว้ตรงนี้
ว่าจะรักภักดีมิอวดเก่ง
ยอมทุกอย่างแม้ใจเป็นนักเลง
ยอมเพราะเธอคือคนเก่งของหัวใจ
ขอโทษหากทำร้ายเธอนัก
ที่รักวันนี้อย่าหวั่นไหว
ฉันจะใช้ความผูกพันรักษาเยียวยาหัวใจ
และใช้ทั้งชีวิตมอบไว้ให้แก่เธอ
ตัดสินใจย้อนกลับมาหาอีกครั้ง
หวังว่าเธอคงยังรักเสมอ
ขอโทษที่เคยทำร้ายหัวใจเธอ
วันนี้กลับมาพบเจอให้เธอด้วยหัวใจ
19/9/51
13 กันยายน 2551 16:27 น.
ไม้หอม
คิดถึงเธอได้ไหมไม่เคยรู้
เธอจะอยู่อย่างไรไม่เคยเห็น
อยากรับรู้ทุกอย่างที่เธอเป็น
อยากรู้ร้อนรู้เย็นรู้เห็นใจ
อย่าจากไปจากฉันในตอนนี้
ได้โปรดเถอะคนดีฉันหวั่นไหว
กลับมาที่ตรงนี้ให้ห่วงใย
กลับมาเป็นกำลังใจให้แก่กัน
อย่าหายไปเลยนะคนดี
ฉันจะอยู่เป็นเพื่อนที่แสนดีไม่ห่างหัน
อย่าห่วงไปเลยว่าฉันจะทำร้ายกัน
เธอยังเป้นที่หนึ่งในนั้นที่ฉันมี
แม้สำหรับเธอฉันอาจไม่มีค่า
เพียงพอที่เธอปรารถนาในตอนนี้
ไม่เป็นไรหรอกนะคนดี
ขอรับรู้ทุกอย่าที่เธอมีตรงนี้เช่นเดิม
อยากให้รู้สักนิดว่าคิดถึง
เพียงเศษเสี้ยวหนึ่งเท่านั้นที่คงเพิ่ม
ไม่เป็นไรไม่จำเป็นต้องเพิ่มเติม
ขอเพียงแค่ได้ริเริ่มก็ยังดี/font>
13 กันยายน 2551 12:36 น.
ไม้หอม
ใครคนหนึ่งได้หายไปจากชีวิต
เพียงคำพูดที่สะกิดในใจฉัน
ไม่ต้องโทรมาหาเราหรอกนะไม่สำคัญ
คุยกับเขาไปละกันเท่านั้นพอ
เนิ่นนานผ่านมาหลายครั้ง
รู้สึกเริ่มไหวหวั่นแท้ท้อ
อยู่อยู่ก็เงียบหายให้เฝ้ารอ
อยู่อยู่ก็ใจฝ่อไปตามกัน
เธอห่างหายจากไปในชีวิต
จากที่เคยสนิททุกความฝัน
ทุกเรื่องราวเล่าเรียงเพียงข้ามวัน
ผ่านคืนนั้นคำนั้นก็เปลี่ยนไป
เธอเป็นอย่างไรบ้างฉันไม่รู้
ผ่านคำคืนเวียนอยู่รับรู้ไหม
ฉันเฝ้ารอการกลับมาแม้ทางใด
ก็จะรอต่อไปเหมือนผ่านมา
รักฉันไม่ได้ไม่เป็นไร
ความเป็นเพื่อนยังยิ่งใหญ่ให้ห่วงหา
รักเธอไม่ได้ก็ไม่ฝืนในศรัทธา
รอคำว่าเพื่อนด้วยน้ำตาไม่เป็นไร
ขอให้เธอจงเชื่อมั่น
ว่าผ่านคืนเหล่านี้ไปนั้นไม่หวั่นไหว
เมื่อเธอเองไม่รักฉันพร้อมจะเข้าใจ
ขอแค่เพื่อนได้ไหมให้ซึ้งกัน
อาจไม่มีค่าพอให้เธอรัก
คงมีค่าเพียงทายทักสำหรับฉัน
ไม่เรียกร้องสิ่งใดใดมาให้กัน
เมื่อวันนี้ทุกความผูกพันมันหยุดลง
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟไม้หอม
หน้าส่วนตัว
1125
