26 มกราคม 2551 19:04 น.
ไม้หอม
ว่างเปล่าในความคิด
มืดบอดดับสนิทไม่คิดถึง
ที่สุดแล้วเปล่าว่างยังเร้าดึง
ให้สุดซึ้งเดียวดายให้เหงาใจ
ว่างเปล่าเดียวดายในคืนเหงา
ความเศร้ายังคงได้อาศัย
หลบหลีกเร้นซ่อนให้พ้นภัย
ให้เหงาลึกหวั่นไหวในเดียวดาย
ว่างเปล่าหรือเปล่าเริ่มไม่รู้
ที่เป็นอยู่อย่างไรเริ่มหวั่นไหว
ที่เปล่าว่างหลอกตัวเองหรืออย่างไร
หรือจริงแล้วยังโหยไห้ให้อาวรณ์
ที่สุดแล้วว่างเปล่าแค่โดนหลอก
ที่สุดแล้วช้ำชอกยังหลอกหลอน
ที่สุดแล้วหัวใจยังอาวรณ์
ที่สุดแล้วทุกตอนยังอาลัย
หลั่งน้ำตาอีกครั้งในวันนี้
หลั่งลงเมื่อรู้ดีว่าหวั่นไหว
หลั่งมาเมื่อไม่อาจลืมสิ่งใด
หลั่งลงมาล้างใจว่ายังรอ
ที่สุดแล้วหัวใจก็ยังรัก
ที่สุดแล้วแตกหักยังแท้ท้อ
ที่สุดแล้วยังให้ไม่เพียงพอ
ที่สุดแล้วยังก่อแม้พังภินทร์
25 มกราคม 2551 19:06 น.
ไม้หอม
ใจเย็นๆ หน่อยนะคนดี
อย่าปล่อยให้ใจร้อนแบบนี้รู้ไหม
ชีวิตจะพังเอาง่ายๆ จะโทษใคร
เส้นทางเดินชีวิตยิ่งใหญ่มากค่าพอ
เพราะเพียงแค่เธอใจร้อน
และเหตุผลบางตอนยังอ่อนข้อ
อย่าเอาตนเป็นที่ตั้งควรรั้งรอ
เอาใจเขาเข้ามาต่อความสัมพันธ์
เธอเห็นผลของมันไหมเมื่อคืนนี้
ทำเอาคนดีๆ มาร้าวหวั่น
เหตุเพียงแค่ไม่ได้ดั่งใจก็หมางกัน
ตีโพยโวยวายลั่นใส่อารมณ์
แล้วผลของมันเป็นอย่างไร
วันนี้ใครต้องเสียใจและขื่นขม
เพียงเพราะวัยไม่ใช่หรอกเพราะอารมณ์
จึงเจ็บจมข่มใจเพราะตัวเรา
อย่ามองโลกแค่เพียงด้านเดียว
อย่าเที่ยวมองคนอื่นว่าโง่เขลา
อย่าคิดว่ามีดีแต่เพียงเรา
อย่าคิดเอาฝ่ายเดียวว่าเราดี
คนๆ อื่นก็มีดีเขาบ้าง
อย่าคิดเพียงบางอย่างมาบงชี้
อย่าเอาอารมณ์ตัดสินคนดี
แต่จงเอาชีวิตเราที่มี
ตัดสินเขาด้วยใจที่มีอยู่เต็มดวง
22 มกราคม 2551 21:51 น.
ไม้หอม
ลมหายใจของเธอมีค่าไหม
ที่รินรดลมหายใจเพราะใครหรือ
ที่สุดแล้วชีวิตของเธอคือ
ที่ฉุดยื้อแย่งมาทำเพื่อใคร
อะไรคือคุณค่าของชีวิต
ที่สุดแล้วเธอลิขิตเป็นแบบไหน
ที่จริงแล้วเธอเสียใจเพราะอะไร
ที่วันนี้หลั่งไหลในน้ำตา
อย่าคิดว่าชีวิตไร้ความหมาย
เมื่อผู้ชายไม่อาจมายืนอยู่ตรงหน้า
จำไว้สิผู้ชายคนนั้นไม่ได้เกิดเรามา
พ่อแม่เรามากกว่ามีค่ามากมาย
อย่าใช้ชีวิตเป็นของเล่น
ต้องรู้จักใช้ชีวิตให้เป็นเธอรู้ไหม
อกหักเรื่องเล็กเด็กๆ ไม่เป็นไร
เรียนรู้ชีวิตใหม่ยืนด้วยหัวใจที่เรามี
เข้มแข็งไว้นะแม้เจ็บปวด
แม้จะร้าวรวดอยู่ตอนนี้
คิดถึงคนที่รักและหวังดี
แล้วใช้ชีวิตอยู่วันนี้เพื่อใคร
ทำเพื่อตัวเองบ้างนะ
รักษาตัวเองซะอย่าหวั่นไหว
ร้องไห้ไปเถอะหากวันนี้ยังเสียใจ
แต่พรุ่งนี้ต้องเป็นคนใหม่ที่มีใจเข็มแข็งพอ
อย่าเพิ่งอ่อนแรงสิ้นหวัง
คนข้างหลังยังเป็นกำลังอย่าแท้ท้อ
ลมหายใจของเธอมีค่ากับคนรอ
วันนี้แม่พ่อยังคอยเธอ
เธอมีชีวิตอยู่เพื่อใคร
วันนี้พ่อแม่ห่วงใยเธอเสมอ
เข้าใจใช่ไหมชีวิตเป็นของเธอ
อย่าปล่อยให้น้ำตาล้นเอ่อฆ่าตัวเรา
รักนะรักมากมากกว่ารัก
รู้และเข้าใจตระนักแม้หม่นเหงา
รักเขามากฉันรู้ตาเธอเศร้า
รู้แววเหงาสองตายังอาลัย
แต่เธอยังมีคนที่รัก
ห่วงเสมอไม่ว่าเธอจักอยู่ที่ไหน
สองตาเหงาเฝ้ามองเธอด้วยห่วงใย
พ่อกับแม่อยู่ใกล้ไกลยังอาทร
22 มกราคม 2551 16:36 น.
ไม้หอม
เจ็บนักช้ำรักมันเจ็บลึก
กรีดร้าวความรู้สึกบาดไหว
ทับถมความโหยหาให้อาลัย
จ่อมจมความรักไว้ในเปลือกตา
เจ็บลึกช้ำรักมันเจ็บนัก
เกินเก็บอกหักประมาณค่า
เจ็บปวดรวดร้าวทรมา
เหลือเพียงน้ำตาให้อาลัย
สุดสุดรอนรอนในตอนนี้
ปวดร้าวเต็มฤดีโหยไห้
ไม่มีหลงเหลือแม้เยื่อใย
ทุกอย่างจบสิ้นไร้ใครผูกพัน
ไมมีแม้แต่ความรู้ลึก
เจ็บร้าวบาดลึกไหวหวั่น
ไม่เหลือรอยยิ้มในคืนวัน
ยื่นอยู่ไหวหวั่นอย่างหวั่นใจ
11 มกราคม 2551 21:30 น.
ไม้หอม
อย่ากังวลไปเลยคนดี
หากวันนี้ฉันยังคงร้องไห้
ไม่ต้องเป็นห่วงอะไรมากมาย
พรุ่งนี้น้ำตาคงไม่ไหลให้อาทร
อย่ากังวลไปเลยคนดี
แม้บางทีน้ำตาจะเปียกหมอน
ฉันยังคงยิ้มได้อย่าอาวรณ์
พรุ่งนี้ทุกอย่างก็จบตอนฉันเข้าใจ
อย่ากังวลไปเลยคนดี
หากวันนี้เธอไม่อาจกลับมาใกล้
ฉันเข้าใจแล้วระหว่างเราคืออะไร
ไม่ต้องมาห่วงใยพรุ่งนี้จะลบลืม
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟไม้หอม
หน้าส่วนตัว
912
